της Ρένας Δούρου, υποψήφιας Περιφερειάρχη Αττικής
Η διαχείριση των απορριμμάτων «βρωμάει». Και αυτό δεν οφείλεται στα σκουπίδια αλλά στη διαχείρισή τους. Μια διαχείριση που φανερώνει πολλά για την απερχόμενη Διοίκηση της Περιφέρειας Αττικής. Της Περιφέρειας που τα εργολαβικά συμφέροντα είναι φανερό ότι έχουν προκρίνει και η νυν διοίκηση έχει αποδεχθεί, ως το επίκεντρο των δραστηριοτήτων τους σχετικά με την προσοδοφόρα για τα ίδια και επιζήμια για τους πολίτες, επεξεργασία των απορριμμάτων.
Σήμερα, κυβέρνηση, περιφέρεια και συμφέροντα επιχειρούν τούτες τις ημέρες να «κλειδώσουν» τη διαχείριση των απορριμμάτων, εγκλωβίζοντας τους Δήμους και την μελλοντική περιφερειακή αρχή αλλά και όσες ακολουθήσουν, ούτε λίγο ούτε πολύ, για τα επόμενα 27 χρόνια… Και τούτο μέσω μίας «σικέ» αναθεώρησης του σχεδιασμού διαχείρισης των απορριμμάτων, όχι βέβαια στην κατεύθυνση της συμμόρφωσης με την κοινοτική οδηγία 2008/98 αλλά του «καμουφλάζ» της εξυπηρέτησης εργολαβικών συμφερόντων. Συμφερόντων που βλάπτουν την τσέπη των πολιτών, οι οποίοι θα δουν τα δημοτικά τέλη να εκτοξεύονται, βλάπτουν τη δημόσια υγεία και το περιβάλλον. Οι δύο τελευταίες συνέπειες είναι ορατές με την Ολοκληρωμένη Εγκατάσταση Διαχείρισης Απορριμμάτων (ΟΕΔΑ) στη Φυλή. Έναν σύγχρονο εφιάλτη. Μια ντροπή για την Περιφέρεια Αττικής αλλά και τη χώρα μας. Ένα έγκλημα διαρκείας, το οποίο όμως δεν αποτελεί μεμονωμένο γεγονός αλλά συμπυκνώνει τη φιλοσοφία του σημερινού, στρεβλού, συστήματος διαχείρισης των απορριμμάτων. Και που σήμερα επιχειρείται να παγιωθεί με τη βιαστική «αναθεώρηση» των Περιφερειακών Σχεδιασμών ύστερα από τη σχετική επιστολή προς τους Περιφερειάρχες της γγ του ΥΠΕΚΑ, κ. Νάντιας Γιαννακοπούλου για… «επικαιροποίηση» των σχεδιασμών.
Αιχμή του δόρατος της άκρως καταστροφικής κι επικίνδυνης διαχείρισης των αποβλήτων, προσέγγισης, είναι οι προωθούμενες τέσσερις φαραωνικές εγκαταστάσεις επεξεργασίας σύμμεικτων απορριμμάτων σε Φυλή, Γραμματικό, Κερατέα με σκοπό την ενεργειακη αξιοποίηση. Και μέσο για την επίτευξη των στόχων των μεγαλοεργολαβικών συμφερόντων η μέθοδος της Σύμπραξης Δημόσιου και Ιδιωτικού τομέα, οι λεγόμενες ΣΔΙΤ. Η διαχείριση των απορριμμάτων παραδίδεται συνειδητά από κυβέρνηση και απερχόμενο Περιφερειάρχη στην εξυπηρέτηση των εργολαβικων συμφερόντων και στην διασφαλιση της κερδοφορίας τους. Χαρακτηριστικά, ουσιώδες αλλά όχι μοναδικό το γεγονός ότι το Δημόσιο εγγυάται σε περίοδο οικονομικής κρίσης, για ελάχιστες ποσότητες απορριμμάτων καθώς και για την απαλλαγή των επενδυτών για κάθε μεταβολή των συνθηκών. Και όλα τούτα τα δρομολογεί ο απερχόμενος Περιφερειάρχης μέσα στην απόλυτη αδιαφάνεια, εν αγνοία των πολιτών. Οι οποίοι όμως θα κληθούν, έκοντες άκοντες, να πληρώσουν το υψηλό, από όλες τις απόψεις, τίμημα αυτών των πολιτικών επιλογών. Επιλογών που έρχονται σε αντίθεση με την ευρωπαϊκή νομοθεσία για μείωση του όγκου των απορριμμάτων, για ανακύκλωση… Και ακριβώς αυτή η διαπίστωση – ότι προδιαγράφεται βέβαιη απόρριψη των σχεδίων από την ΕΕ – εξανάγκασε κυβέρνηση και Περιφέρεια στον σημερινό αγώνα δρόμου: προκειμένου να διατηρήσουν και την πίτα ολόκληρη, δηλαδή να διασφαλίσουν τα ευρωπαϊκά κονδύλια, και τον σκύλο χορτάτο, δηλαδή να εμφανίζονται ότι συμμορφώνονται με την ευρωπαϊκή νομοθεσία…
Το γεγονός ότι οι εξελίξεις αυτές δικαιώνουν τον ΣΥΡΙΖΑ, που είχε από την περασμένη άνοιξη στη Βουλή καταγγείλει την όλη μεθόδευση στο θέμα των απορριμμάτων μέσω των ΣΔΙΤ ως εξυπηρέτηση εργολαβικών συμφερόντων, δεν έχει τόση σημασία. Εκείνο που έχει σημασία είναι να καταδειχθεί το ότι η σημερινή προσέγγιση, που εκφράζει ο απερχόμενος Περιφερειάρχης, παράγει μόνο σκάνδαλα. Παράγει περιπτώσεις σαν της Φυλής ή του Γραμματικού – εκεί όπου οι Επιθεωρητές Περιβάλλοντος, ύστερα από σχετική καταγγελία της Επιτροπής Αναφορών της Ευρωβουλής, έχουν παραπέμψει στον Εισαγγελέα τον Περιφερειάρχη και την ανάδοχο εταιρία για τη χωροθέτηση του ΧΥΤΑ πάνω σε ρέμα…
Η όλη κατάσταση θυμίζει απόστημα που πρέπει να σπάσει.
Και η «Δύναμη Ζωής» έχει τη γνώση και τη δυνατότητα για μία βιώσιμη, δίκαιη και οικονομικά συμφέρουσα λύση για τον πολίτη. Με σεβασμό στην κοινωνία και το περιβάλλον. Για να μπει τέλος στον εφιάλτη της Φυλής. Να μπει τέλος στα σύμμεικτα, δηλαδή τα ανακατεμένα βιομηχανικά και αστικά, απόβλητα. Να μπει τέλος στο σχέδιο για τις τέσσερις μονάδες επεξεργασίας σύμμεικτων με τη μέθοδο των ΣΔΙΤ.
Γιατί έστω και τώρα, έστω και στο «παρά πέντε», πρέπει να μπει ένα τέλος σε αυτό το σύγχρονο σκάνδαλο, που προωθούν κυβέρνηση και απερχόμενος περιφερειάρχης, προς όφελος των ολίγων και σε βάρος των πολλών…