Συνέντευξη της Ρένας Δούρου στην ΑΥΓΗ της Κυριακής, 27 Σεπτεμβρίου 2009
Με πλούσια δραστηριότητα στα θέματα της ισότητας των φύλων και με ενεργή συμμετοχή στα κινήματα που αναπτύχθηκαν όλα τα προηγούμενα χρόνια, η Ρένα Δούρου διεκδικεί την ψήφο των πολίτων στη Β’ Αθηνών. Ως νέα εργαζόμενη στον ιδιωτικό τομέα, μιλάει για τις εργασιακές σχέσεις, τα προβλήματα των γυναικών και την αναγκαία κοινοβουλευτική παρουσία του ΣΥΡΙΖΑ.
Γιατί μια νέα, εργαζόμενη γυναίκα, όπως εσείς, διεκδικεί την εκλογή της με τον ΣΥΡΙΖΑ;
Η παρουσία μου στα ψηφοδέλτια του ΣΥΡΙΖΑ προέκυψε ως μια από τις πολλές πλευρές τής, έτσι κι αλλιώς, ενεργού συμμετοχής μου στους αγώνες της αριστεράς. Για το «νέα και εργαζόμενη» θέλω να πω ότι η στελεχική ανανέωση της δικιάς μας αριστεράς έχει προ πολλού αποτελέσει κοινή επιλογή όλων μας και μάλιστα στρατηγικής φύσης. Όσο για τον κόσμο της εργασίας, αποτελεί κοινοτοπία να αναφερθούμε στην αναγκαιότητα γείωσης της αριστεράς προς αυτή την κατεύθυνση.
Ελπίζω, λοιπόν, ως νέα και εργαζόμενη -και μάλιστα του ιδιωτικού τομέα- να συμβάλω στην ενίσχυση του προεκλογικού προφίλ του ΣΥΡΙΖΑ προς τις δύο αυτές κατευθύνσεις και, κατ’ ακολουθίαν, στη συνολική του άνοδο.
Πάντως τα θέματα φεμινιστικής πολιτικής και ισότητας έχουν πάει πίσω. Λύθηκαν τα προβλήματα;
Σε αντίθεση με ό,τι λέγεται, ακόμη και από κάποιους (ή και κάποιες…) στον χώρο της αριστεράς, το φεμινιστικό πρόταγμα διατηρεί την επικαιρότητά του και τη δυναμική του στον αριστερό λόγο, στην αριστερή πολιτική και δράση. Η δική μας αριστερά τοποθετείται μετά από αυτή την τομή που συνέβη, στις κοινωνίες και την πολιτική σκέψη, με την ανάδυση των κοινωνικών κινημάτων και πρώτα απ’ όλα του φεμινιστικού. Έστω και αν αυτό δεν θεωρείται αυτονόητο απ’ όσους ονειρεύονται μια γκρίζα αριστερά του παρελθόντος.
Γι’ αυτό δημιουργήθηκε το Δίκτυο Γυναικών ΣΥΡΙΖΑ;
Ακριβώς. Με συλλογικότητα, αυτοσυνείδηση και αυτονομία της καθεμιάς μας, επιχειρούμε να υπερβούμε την πολιτική / κομματική απομόνωση, προκειμένου να συγκροτήσουμε ένα δραστήριο συλλογικό υποκείμενο. Πρόκειται για μια δραστήρια νέα δομή (ένα υπόδειγμα οργανωτικής λειτουργίας, χωρίς ηγετισμούς…) κι όχι για ένα άθροισμα διεκδικήσεων, είτε πολιτικών είτε άλλων δικαιωμάτων.
Μια νέα δομή που αντιστοιχεί και απευθύνεται στις κοπέλες που παίρνουν το πτυχίο τους κι έχουν να αντιμετωπίσουν περισσότερα εμπόδια και μεγαλύτερη ανεργία από ό,τι οι συμφοιτητές τους, αλλά και στις μητέρες που μεγαλώνουν μόνες ή σχεδόν μόνες τα παιδιά τους, στις μετανάστριες που αντιμετωπίζουν διπλό ρατσισμό, από τους συντρόφους τους (λόγω θρησκευτικών ή/και φυλετικών ταμπού) και από το ελληνικό κράτος, τις άνεργες από την «Ασπίς Πρόνοια» και τον Λαναρά, στις Κούνεβα που «τολμούν» να συνδικαλιστούν. Οι φωνές τους είναι οι φωνές μας. Ο τρόπος τους είναι ο τρόπος μας.
Αναφερθήκατε στις μετανάστριες στη χώρα μας. Ως υπεύθυνη του τμήματος Διεθνών Σχέσεων του Συνασπισμού, πώς συνδέονται οι εξελίξεις εκτός συνόρων με τις εν Ελλάδι;
Η χώρα μας -όπως κι όλες πλέον οι άλλες χώρες- δεν είναι ένα απομονωμένο νησί. Είναι πεδίο διασταύρωσης μεταναστευτικών ροών, που συνδέονται με τη σειρά τους με κάθε είδους ρεύματα: λαθρεμπορίου ναρκωτικών, traffiking, κ.ά. Την ίδια στιγμή εισρέουν στη χώρα μας χιλιάδες πρόσφυγες, κατατρεγμένοι λόγω των συγκρούσεων που μαίνονται στο Αφγανιστάν (σε μια κατοχή, όπου, ας μην ξεχνάμε, μετέχουν και ελληνικές δυνάμεις), στο Ιράκ, αλλά και στη Λωρίδα της Γάζας, στα κατεχόμενα παλαιστινιακά εδάφη, και αλλού. Όπως και οικονομικοί μετανάστες από φτωχές αφρικανικές χώρες, που αναζητούν στην Ευρώπη μια καλύτερη ζωή (με πολλές απ’ τις γυναίκες να καταλήγουν στο πεζοδρόμιο της Αθηνάς).
Η χώρα μας, ως πρώτη πύλη εισόδου στην Ε.Ε., αδυνατεί, εδώ και χρόνια, με ευθύνη της Ν.Δ. και του ΠΑΣΟΚ, να ανταποκριθεί στις προκλήσεις των μεταναστευτικών ρευμάτων με ανθρωπιστικό τρόπο. Η αντίληψη της Ευρωπαϊκής Ένωσης ως «πολιορκούμενου φρουρίου» είναι και πεπερασμένη και απάνθρωπη. Η πρόσφατη δε επανεκλογή του νεοφιλελεύθερου και φιλοατλαντιστή Μπαρόζο, ως επικεφαλής της Κομισιόν, μοιάζει με αναχρονισμό, τη στιγμή που το νεοφιλελεύθερο «δόγμα» αμφισβητείται έντονα στην ίδια την πηγή του, τις ΗΠΑ.
Ο ΣΥΡΙΖΑ, μέσα από την ευρωομάδα της Ευρωπαϊκής Ενωτικής Αριστεράς, υπό τον Λόταρ Μπίσκι, πρόεδρο της γερμανικής Αριστεράς, ο οποίος θα χαιρετίσει μεθαύριο την κεντρική προεκλογική μας εκδήλωση στο πλευρό του Αλέξη Τσίπρα, αγωνίζεται για μια διαφορετική προοπτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Αισιόδοξη για το αποτέλεσμα της ερχόμενης Κυριακής;
Η κλασική απάντηση είναι πάντα καταφατική σε αυτού του είδους τις ερωτήσεις. Η ουσιαστική απάντηση είναι ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα βρίσκεται, μπορεί και πρέπει να βρίσκεται στη νέα Βουλή, γιατί έχει αποδείξει ότι είναι χρήσιμος σε όσους δεν έχουν φωνή, στους κοινωνικά αδύναμους, και από τα έδρανα της Βουλής.
