Αερσίλοφος χώρα, Κώστα Βούλγαρη
Εκδόσεις Το Πέρασμα, 2011
Άνθη ποικίλα, της λόγου τέχνης, δεν φύονται εδώ. Ευφαντάστων περιπετειών διηγήσεις, ιδεών ανεξίτηλες περιπτύξεις, αλληγορικές και σοφές θεωρήσεις, αινίγματα ευφυή, ρήματα φλεγματώδη, τεκμήρια μαχητά, περιπλοκές ελικώδεις, ανατροπές ρηξικέλευθες, γνώμες αδιάρρηκτες, ιντερμεδίων εγκεντρισμοί, αντιθέσεων αιφνιδιασμοί, επωδών διχοστασίες, ως και κάλλος ευεπείας και ευφραδής περιγραφή και εκτάσεως πρόνοια, όλα τα προς απάτην τετεχνασμένα, εκ φύσεως αρτιτελή και διά πείσματος αρραγούς επί πολύ διαλάμψαντα, αποπαύουν.
Ο χαλκευτός ατέρμων κοχλίας, αρσενόπαις εργόπονος, άμα και θήλυ απείκασμα του ήδη-πάλι, εκβάλλεται εκ της ρυπαρής, τορνευμένης φωλεάς του, ύπισχνος, αναλωτός και κατάμεμπτος, και μαζί με άλλα, φτενά περιτρίμματα, βυθίζεται στον ωκεανό της σπλαχνικής συγκατάβασης.
Του παφλασμού τελευτώντος, απροσδόκητος ζωογονία συμβαίνει, ουχί ως καθαρτήρια μετάλλαξη ή τυχάρπαστη σύμφυση, αλλά ως ποιήσεως θρόισμα, εκεί, στον μεσομφάλιο του χρόνου βυθό, όπου συσπάται και συστρέφεται, ως δημιουργίας υπόνοια, της ιστορίας η πολύκερος και ποικιλόβουλος μήτρα. Το γενέθλιον εκπορίζεται γεώδες, γήινο, γεηρό, ούτως ειπείν γηγενές, των εκείνης ανθρώπων εκάστης φωνής μόριο επιφθεγγόμενο, εις μορφήν έπους νέου, προδηλούμενο τούτο, κατά το ποιόν, ως ολόκαρπο, κατά την δομή ως αθέσφατο, κατά την φύση ως ταλάεργο, κατά το είδος ως εφελκυστό, αυγαζόμενο δε, ως μετάβλημα ολοσχερές.
