Tης Ρένας Δούρου, H Αυγή, 9 Μαρτίου 2011
Σήμερα η οικονομική και κοινωνική κατάσταση, όχι μόνο στη χώρα μας αλλά σε όλη την Ευρώπη, είναι τόσο κρίσιμη που η συλλογική, πολιτική και κυρίως κοινωνική δράση είναι επείγουσα αναγκαιότητα. Οι λαοί της Ευρώπης δέχονται ολομέτωπη επίθεση από τις κυβερνήσεις τους, οι οποίες αμφισβητούν και καταργούν χωρίς κανέναν ενδοιασμό κοινωνικά κεκτημένα και δικαιώματα δεκαετιών και αιώνων, στο όνομα της “ανταγωνιστικότητας”, όπως άλλωστε επιγράφεται και το σχέδιο που προωθούν αυτήν ακριβώς την περίοδο η Μέρκελ, ο Σαρκοζί και οι ακόλουθοί τους. Μπροστά ακριβώς σε αυτή την κατάσταση, οι λαοί της Ευρώπης αντιδρούν, συντάσσονται σε θέση μάχης –γιατί πόλεμο στα κοινωνικά δικαιώματα έχουν κηρύξει σήμερα οι ευρωηγεσίες– και επιχειρούν να δώσουν τις δικές τους απαντήσεις. Στο πλαίσιο αυτό, το Κόμμα της Ευρωπαϊκής Αριστεράς, σε συνεργασία με τον Συνασπισμό, το Ινστιτούτο Νίκος Πουλαντζάς και το Δίκτυο Transform! Europe, προωθούν πρωτοβουλίες, όπως για παράδειγμα η διοργάνωση του Διεθνούς Συνεδρίου που ξεκινά σήμερα τις εργασίες του στην Αθήνα, προκειμένου η Αριστερά να δώσει διεξόδους στα κοινωνικά αδιέξοδα που επιβάλλουν στους λαούς οι Παπανδρέου, Θαπατέρο, Σώκρατες, Μέρκελ, Σαρκοζί, Μπαρόζο και λοιποί “πρόθυμοι” στην περιστολή κοινωνικών, αλλά και δημοκρατικών ελευθεριών.
Γιατί δεν πρέπει να έχουμε αυταπάτες. Ο σημερινός αγώνας των λαών και της Αριστεράς σε όλη την Ευρώπη δεν αφορά αποκλειστικά και μόνο τη διαφύλαξη των μισθών, των συντάξεων ή των κοινωνικών επιδομάτων – είναι ουσιαστικά ένας αγώνας για τη διάσωση της Δημοκρατίας, του δικαιώματος των λαών να έχουν αυτοί το πάνω χέρι στη διαχείριση της ζωής τους, και όχι η μη εκλεγμένη Κομισιόν του κ. Μπαρόζο. Γιατί τι άλλο παρά ολομέτωπη επίθεση στο ίδιο το θεμέλιο της Δημοκρατίας συνιστά η απαίτηση της Κομισιόν οι προϋπολογισμοί των κρατών να παίρνουν πρώτο το πράσινο φως από την ίδια, πριν περάσουν από τα εθνικά κοινοβούλια;
Κάθε μορφή ευρωοικοδόμησης, που περιφρονεί τους λαούς και τα δικαιώματά τους, είναι καταδικασμένη σε αποτυχία. Γι’ αυτό και σήμερα η Αριστερά δίνει με τις προτάσεις της διπλή μάχη: σε οικονομικό επίπεδο, με στόχο τη διατήρηση των κεκτημένων που κατακτήθηκαν με αίμα και αγώνες, και σε δημοκρατικό, διεκδικώντας την επανίδρυση της Ευρώπης. Σήμερα η Ευρώπη ή θα είναι βαθιά δημοκρατική, σεβόμενη τους ίδιους τους λαούς της ή απλά δεν θα υπάρχει. Άλλωστε δεν είναι τυχαίο ότι τα σχέδια των νεοφιλελεύθερων για “ανταγωνιστικότητα” περνούν μέσα από τον “ζουρλομανδύα” της δημοσιονομικής πειθαρχίας, που επιδιώκεται να επιβληθεί με την περιστολή των δημοκρατικών δικαιωμάτων των λαών.
Ας μη γελιόμαστε. Το οικονομικό μοντέλο που προωθούν στις δύο συνόδους κορυφής αυτόν τον μήνα οι Μέρκελ και Σαρκοζί ταυτίζεται με τον βάρβαρο, χωρίς όρια ανταγωνισμό, με τις αγορές σε θέσεις ευθύνης, να καθορίζουν, επί τα χείρω, το μέλλον εκατομμυρίων ευρωπαίων πολιτών. Για αυτό και η κρισιμότητα της συγκυρίας. Δεν πρόκειται για “άλλες δύο” συνόδους κορυφής, αλλά για καθοριστικές συναντήσεις που θα δρομολογήσουν σοβαρές εξελίξεις. Σε αυτές ακριβώς τις εξελίξεις η Αριστερά δηλώνει παρούσα με τις προτάσεις και τις πρωτοβουλίες της, όπως αυτή του Κόμματος Ευρωπαϊκής Αριστεράς για τη δημιουργία ενός Ταμείου Κοινωνικής Ανάπτυξης και Αλληλεγγύης – τη δική μας απάντηση στο “Σύμφωνο Σταθερότητας και Ανάπτυξης” που λειτουργεί ως “νεκροθάφτης” των κοινωνικών και εργασιακών δικαιωμάτων. Διάφοροι “καλοθελητές”, που προσάπτουν στην Αριστερά έλλειμμα προτάσεων και συγκεκριμένων επιχειρημάτων απέναντι στην κρίση, ας έρθουν να παρακολουθήσουν το Συνέδριο, που ξεκινά σήμερα και ολοκληρώνεται το Σάββατο, καθώς και τις επόμενες πρωτοβουλίες του ΚΕΑ σε άλλες χώρες, που αποδεικνύουν εμπράκτως ότι υφίσταται εναλλακτική λύση και ότι οι νεοφιλελεύθερες επιλογές, που ισοπεδώνουν λαούς και κοινωνίες, δεν είναι μονόδρομος. Λύση υπάρχει για την Ευρώπη, μια λύση που στηρίζεται στις παραδόσεις του εργατικού και κοινωνικού κινήματος, στην αλληλεγγύη, την ισότιμη αναδιανομή του πλούτου και την ανάπτυξη.
