Της Ρένας Δούρου, Η ΑΥΓΗ, 30 Μαρτίου 2010
Πάνω από 250 χιλιάδες άτομα διαδήλωσαν το προηγούμενο Σάββατο στο κέντρο του Λονδίνου, κατά του πακέτου λιτότητας της κυβέρνησης συντηρητικών – φιλελεύθερων, που θα πλήξει σχεδόν κάθε πτυχή της κοινωνικής ζωής των Βρετανών – από περικοπές στις παροχές υπηρεσιών υγείας ώς μικρές βιβλιοθήκες χωριών χαμένων στο βρετανικό ομιχλώδες τοπίο. Πλην των, συνηθισμένων για τις περιστάσεις, ομάδων νεαρών που προέβησαν σε μερικές βίαιες ενέργειες, η συντριπτική πλειοψηφία του κόσμου -όλες οι ηλικίες, όλες οι πολιτικές προελεύσεις, όλα τα επαγγέλματα- διαδήλωσε ειρηνικά και αποφασιστικά κατά των δρακόντειων περικοπών που προωθούν οι κ.κ. Κάμερον και Κλεγκ και που θα οδηγήσουν σε οπισθοδρόμηση το επίπεδο ζωής τους.
Κεντρικό σύνθημα ήταν: «Πορεία για Εναλλακτική Λύση: Δουλειές, Ανάπτυξη, Δικαιοσύνη». Δύο ημέρες πριν, οι Βρυξέλλες είχαν γνωρίσει μια εξίσου μεγάλη πορεία, στην οποία μετείχαν μέλη συνδικάτων από το Βέλγιο και από την υπόλοιπη Ευρώπη, με συνθήματα κατά της ευρωλιτότητας που προωθεί το Σύμφωνο για το Ευρώ, το οποίο επικύρωσε η πρόσφατη Σύνοδος Κορυφής, επισημοποιώντας έτσι τη γενίκευση της «ελληνικής συνταγής», δηλαδή την κατά πάντων επίθεση… Και τις δύο διαδηλώσεις τις είχε οργανώσει η Συνομοσπονδία Ευρωπαϊκών Συνδικάτων (ΣΕΣ), μια οργάνωση που δεν θα μπορούσε κανείς να χαρακτηρίσει ακραία αριστερή -κατά καιρούς μάλιστα έχει δεχθεί βάσιμες επικρίσεις για ιδιαίτερα χαλαρή στάση. Ωστόσο -ενδεικτικό του πόσο σκληρή και μετωπική είναι η νεοφιλελεύθερη επίθεση κατά των ευρωπαϊκών κοινωνιών-, η ΣΕΣ αποφάσισε να τοποθετηθεί με σαφήνεια κατά των δήθεν μονόδρομων που θέλουν να επιβάλουν οι ευρωηγέτες, οι οποίοι ακολουθούν τη γερμανική γραμμή της αυστηρής δημοσιονομικής πειθαρχίας, σε βάρος κεκτημένων δικαιωμάτων δεκαετιών και αιώνων! Και μόνο το γεγονός αυτό αρκεί για να αντιληφθεί κανείς ότι ο αγώνας για να αλλάξουμε τη στραβή ρότα της Ευρώπης ξεκινά τώρα και θα τραβήξει σε μάκρος. Το πεδίο της μάχης μας, του ταξικού μας αγώνα (και οι καθημερινές εξελίξεις διαψεύδουν εμπράκτως όσους πιστεύουν ότι έχει παρέλθει ο ταξικός χαρακτήρας των συγκρούσεων), βρίσκεται στο εσωτερικό και όχι στο εξωτερικό της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Πλέον, έχει έλθει η ώρα να υπογραμμίσουμε ότι δεν μπορεί να αποτελεί αριστερή προσέγγιση η διεκδίκηση εξόδου από την Ευρωζώνη και την Ευρωπαϊκή Ένωση, στο όνομα μάλιστα κάποιας νεφελώδους υπερεπαναστατικής προσέγγισης. Αντιθέτως, η όποια αποχώρηση διευκολύνει τα νεοφιλελεύθερα σχέδια ταξικής κυριαρχίας. Η Ευρώπη χρειάζεται επανίδρυση και όχι αποχωρήσεις! Μια αριστερή κυβέρνηση μπορεί μέσα από αριστερές επιλογές και συμμαχίες να δημιουργήσει ντόμινο εξελίξεων, ανατρέποντας το σημερινό σκηνικό.
Για να γίνει αυτό, δεν επαρκεί, όπως στην περίπτωση της χώρας μας, δεν αρκεί η επιμήκυνση της αποπληρωμής του δανείου των 110 δισ. ή η μικρή μείωση των επιτοκίων. Χρειάζεται, στο ευρωπαϊκό επίπεδο, δραστική αλλαγή προσανατολισμών, στο πλαίσιο που περιέγραψε, αμέσως μετά από τη σύνοδο της 25ης Μαρτίου, ο πρόεδρος του Κόμματος Ευρωπαϊκής Αριστεράς (ΚΕΑ) και γ.γ. του Κομμουνιστικού Κόμματος Γαλλίας, Πιέρ Λοράν. Δηλαδή, να δώσουμε έμφαση, πρώτον, στη δημοκρατία, στη δυνατότητα οι λαοί να εκφράζουν την άποψή τους για τους οικονομικούς και κοινωνικούς προσανατολισμούς στην Ευρώπη και τις κοινωνίες της, δεύτερον, στην απαλλαγή από την κυριαρχία των χρηματοπιστωτικών αγορών, οι οποίες πρέπει να τεθούν υπό δημοκρατικό και δημόσιο έλεγχο και, τρίτον, στην αλληλεγγύη και την κοινωνική ανάπτυξη, καθώς ο πλούτος που παράγεται πρέπει να υπηρετεί το γενικό συμφέρον και την προστασία του περιβάλλοντος.
Στην κατεύθυνση αυτή οφείλει να πορευθεί η σύγχρονη αριστερά, σε όλες τις εκφάνσεις της. Διεκδικώντας συγκεκριμένες προτάσεις, όπως εκείνη που προωθεί το ΚΕΑ σχετικά με τη δημιουργία ενός Ταμείου Κοινωνικής Ανάπτυξης και Αλληλεγγύης, που την περιέγραψε λεπτομερειακά στην πρόσφατη διεθνή συνάντηση της Αθήνας ο τέως πρόεδρος της ευρωομάδας της Ενωτικής Αριστεράς, Φρανσίς Βυρτζ. Αυτόν τον δρόμο της τεκμηριωμένης αμφισβήτησης και της αντίστασης μάς τον δείχνουν οι χιλιάδες των Βρυξελλών, του Λονδίνου, αλλά και των ευρωπαϊκών πόλεων που ακολουθούν. Οι ωραίοι και δύσκολοι αγώνες είναι μπροστά μας.
