Του Λευτέρη Κουσούλη, Δημοσιεύθηκε στο Λέγειν και Πράττειν, 1 Ιουνίου 2011
Στην ανθρώπινη ιστορία το ερώτημα είναι διαρκές. Εναντίωση ή συμμόρφωση; Εναντίωση ή συμμόρφωση απέναντι στην εξουσία;
Το ερώτημα γίνεται πιο επιτακτικό και η απάντηση πιο δύσκολη όταν η εξουσία κάνει τη συμμόρφωση να φαίνεται ότι πηγάζει από την ανάγκη. Ότι δηλαδή ο λόγος της εξουσίας είναι ο λόγος της ανάγκης, αναπόφευκτης και αναπόδραστης. Είναι σαν να λέει: «δεν ευθύνομαι εγώ αλλά οι συνθήκες, δεν οδηγώ εγώ τα πράγματα αλλά η ανάγκη. Συνεπώς συμμορφωθείτε. Δεν υπάρχει άλλος δρόμος».
Οι αγανακτισμένοι στις πλατείες – λίγοι, πολλοί και ακόμη περισσότεροι – αναζητούν τον αντίθετο δρόμο. Φαίνεται να επιλέγουν την εναντίωση. Γι’ αυτό και το φαινόμενο έχει την ιδιαίτερη αξία του.
Αν δεχθούμε ότι η ανάγκη κινεί την ιστορία, η εναντίωση στην ανάγκη είναι προϋπόθεση ελευθερίας.
Με αυτή την έννοια η κατάληψη των πλατειών είναι πράξη πολιτική. Ουσιαστικά πολιτική. Η συζήτηση για το πού οδηγεί, αν μπορεί να έχει αποτέλεσμα, αν περικλείει κινδύνους είναι της επόμενης φάσης.
http://www.legeinandprattein.gr/arthra65.htm
