Συνέντευξη της Ρένας Δούρου, Έθνος της Κυριακής, 24 Ιουλίου 2011
Τη δημιουργία μιας Ευρωζώνης πολλών ταχυτήτων και τον εξαναγκασμό της Ελλάδας σε μια λιτότητα με διάρκεια έως και 50 ετών, χωρίς την προοπτική ουσιαστικής μείωσης του χρέους βλέπει ως έκβαση της έκτακτης συνόδου κορυφής η Ρένα Δούρου, μέλος της Π.Γ του Συνασπισμού, που αναμένει την επιβολή νέων μέτρων από τον Σεπτέμβρη. Η λύση για την έξοδο από τη συστημική κρίση της Ευρωζώνης εκτιμά ότι βρίσκεται στις προτάσεις της Αριστεράς, μακριά από τον νεοφιλελευθερισμό.
Πώς κρίνετε τα αποτελέσματα της έκτακτης συνόδου κορυφής;
Σε ό,τι αφορά στα αποτελέσματα της έκτακτης συνόδου, ο πρωθυπουργός έσπευσε να εκφράσει την ικανοποίησή του, ο ελληνικός λαός όμως εξακολουθεί να είναι στην “πρέσα”, στην οποία θα παραμείνει για πολλά χρόνια ακόμη, υφιστάμενος την καλπάζουσα ανεργία, τη διογκούμενη ύφεση και τη δραματική εξαθλίωση του επιπέδου ζωής του. Για άλλη μια φορά, η Ελλάδα παίζει τον ρόλο του πειραματόζωου σε μια διαμορφούμενη ευρωζώνη πολλών ταχυτήτων, μπαίνοντας στην προκρούστεια κλίνη της θεσμοποιημένης -και με την ευρωπαϊκή “βούλα”- λιτότητας, με διάρκεια 30 ή και 50 ετών, χωρίς μάλιστα να διαφαίνεται η πιθανότητα κάποιας ουσιαστικής μείωσης του χρέους. Καλά, πιστεύει κανείς στα σοβαρά, είτε πολιτικός είναι είτε οικονομολόγος, ότι μπορούν να καθορίζουν με τέτοιο ασφυκτικό τρόπο το μέλλον ολόκληρων γενεών και λαών;
Πού οφείλεται η ασυνεννοησία στους κόλπους της ΕΕ, που επιδείνωσε την κρίση στη Ευρωζώνη;
Δεν πρόκειται απλά για ασυνεννοησία εντός της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Η ορολογία αυτή μάλλον τους αθωώνει ως ανήμπορους. Το θέμα είναι ότι οι διαδοχικές πολιτικές των Μέρκελ, Σαρκοζί, Παπανδρέου, Θαπατέρο και λοιπών, που στοχεύουν στην αντιμετώπιση του προβλήματος του δημόσιου χρέους μέσω δραστικής λιτότητας και άγριων περικοπών των δημόσιων δαπανών, αποτυγχάνουν: και οι λαοί ματώνουν και η ύφεση βαθαίνει και το χρέος διογκώνεται. Κι αν ξεπεράστηκε ο κίνδυνος για έναν δύο μήνες, και η γραφειοκρατία των Βρυξελλών πάει διακοπές, το πρόβλημα παραμένει και από Σεπτέμβρη μάς περιμένει στη γωνία, με νέα μέτρα.
Εχετε μιλήσει για συστημική κρίση της Ευρωζώνης. Ποια είναι η συνταγή που προτείνει η Αριστερά για την αντιμετώπισή της;
Πράγματι. Ο Συνασπισμός, ο ΣΥΡΙΖΑ και το Κόμμα της Ευρωπαϊκής Αριστεράς (ΚΕΑ) είχαμε μιλήσει για συστημική κρίση, όταν εντός κι εκτός Ελλάδας γινόταν λόγος για τους “τεμπέληδες” Ελληνες. Το πρόβλημα της κρίσης χρέους στην Ευρωζώνη είναι σύνθετο και πηγαίνει πολύ πίσω, στον τρόπο που οικοδομήθηκε η περιβόητη νομισματική ένωση.
Εμείς από την αρχή υπογραμμίζαμε την ανάγκη επίλυσης της κρίσης σε ευρωπαϊκό επίπεδο σε βάρος των κερδοσκόπων, διαγραφής μεγάλου τμήματος του χρέους, με επιμήκυνση του χρόνου αποπληρωμής καθώς και βελτίωση των τοκογλυφικών επιτοκίων του υπολοίπου, έκδοσης ευρωομολόγου, μεταφοράς μεγάλου κομματιού του χρέους, φορολόγησης των χρηματοπιστωτικών συναλλαγών, η σύσταση ενός Ευρωπαϊκού Ταμείου Κοινωνικής Ανάπτυξης και Αλληλεγγύης σε αντίθεση με το τιμωρητικό ουσιαστικά EFSF και την αλλαγή του ρόλου της ΕΚΤ (προκειμένου να απορροφήσει μέρος του δημόσιου χρέους), θα λειτουργήσει στην κατεύθυνση ενός νέου μοντέλου της ευρωοικοδόμησης, μακριά από τον νεοφιλελευθερισμό, στη βάση της αλληλεγγύης και των κοινωνικών δικαιωμάτων.
Κρίνετε ότι η Ευρωπαϊκή Αριστερά κινήθηκε έγκαιρα για να πιέσει προς την κατεύθυνση της υιοθέτησης των προτάσεών της;
Η Ευρωπαϊκή Αριστερά κινήθηκε απολύτως εγκαίρως, προτείνοντας ριζική αλλαγή κατεύθυνσης.
Σε αντίθεση με τη Ν.Δ. του κ. Σαμαρά, που ήθελε επαναδιαπραγμάτευση του μνημονίου, αλλά όχι του χρέους, που εσχάτως ανακάλυψε το ευρωομόλογο, ενώ εμμένει σε χρεοκοπημένες συνταγές, όπως αυτή της μείωσης της φορολογίας, και δεν απαντά στο γιατί, όταν η κυβέρνηση Καραμανλή μείωσε τους φορολογικούς συντελεστές, ούτε ανάπτυξη είχαμε ούτε ελαττώθηκε η φοροδιαφυγή…
