Της Ρένας Δούρου για το zoomnews.gr, 15 Αυγούστου 2011
«Αυτοί που πίστευαν ότι μπορούσαν να λεηλατούν με πλήρη ατιμωρησία, θα αντιληφθούν ότι έκαναν λάθος. Θα αποκαταστήσουμε την ηθική κοινωνία». Ο Ντέιβιντ Κάμερον, που διέκοψε τις διακοπές του στη βόρειο Ιταλία, για να χειριστεί την κρίση που είχε ξεσπάσει στο Λονδίνο και σε άλλες βρετανικές πόλεις, βρήκε την ευκαιρία να ενδυθεί τα ρούχα της λαϊκής δεξιάς, εκείνης που είναι αδιάλλακτη προς τους παραβάτες του νόμου, που δεν ενδιαφέρεται να ερμηνεύσει τα αίτια των επεισοδίων, που δίνει έμφαση στη… συνεργασία των πολιτών με την αστυνομία, προκειμένου οι πρώτοι να καταδίδουν όσους θεωρούν ύποπτους για τις ταραχές. Πρόκειται ακριβώς για την αντιμετώπιση της Μάργκαρετ Θάτσερτ κατά τα σοβαρά επεισόδια του 1981 στο Μπρίξτον, του Λονδίνο. Και τότε η «Σιδηρά Κυρία», όπως τώρα ο Κάμερον, είχε αρνηθεί πεισματικά να μπει στη διαδικασία ερμηνείας των επεισοδίων, που είχαν ξεκινήσει (και αυτό δεν είναι σύμπτωση) με τη συμπεριφορά των αστυνομικών απέναντι σε έναν νεαρό μαύρο, που είχε βρεθεί τραυματισμένος στο δρόμο. Ο σημερινός πρωθυπουργός ακολουθεί την ίδια ακριβώς γραμμή, εμμένοντας κατασταλτικά, τιμωρητικά έχοντας στο πλευρό του συμπαραστάτες μεγάλη μερίδα της κοινής γνώμης, των ΜΜΕ (τη γραμμή της κατάδοσης από τους πολίτες των υπόπτων την έδωσε με το πρωτοσέλιδό της η Σαν και τον τίτλο της «Shop a moron») και βέβαια τους δικαστές σε πρώτο βαθμό, που μηχανικά παραπέμπουν τους προσαγόμενους ενώπιόν τους (ακόμη και 14χρονα) στο ανώτερο δικαστήριο, για επιβολή ποινών…
Είναι βέβαιο ότι η επιστροφή του Κάμερον στην πρωτεύουσα είχε να κάνει με απόσπαση πολιτικού οφέλους από την κρίση: να μην αφήσει τον δήμαρχο Μπόρις Τζόνσον να καταλάβει χώρο, να εμφανιστεί ως ο αυστηρός, σκληρός ηγέτης των «βρετανικών αξιών», που δεν ανέχεται το χάος και την παραβατικότητα μιας νεολαίας, που είναι πλέον σαφές ότι ζει σε διαφορετικό πλανήτη από τα ταμπλόιντ, το σύνολο σχεδόν της πολιτικής τάξης και μερίδας της κοινής γνώμης. Ούτε οι Εργατικοί του Ντέιβιντ Μίλιμπαντ χάλασαν την ομοφωνία: ήδη από τις αρχές του 1990, η προσέγγιση του Τόνι Μπλερ και των Νέων Εργατικών. «Σκληροί στο έγκλημα και σκληροί τις αιτίες του εγκλήματος»… Ένα σύνθημα που συνδυάστηκε άριστα με τη λεγόμενη «μηδενική ανοχή» των Εργατικών που ανέλαβαν το 1997 τα ηνία της χώρας. Το έδαφος λοιπόν της κοινής γνώμης καλλιεργήθηκε ΚΑΙ από τους Εργατικούς, έτσι ώστε η όποια απόπειρα ερμηνείας των επεισοδίων, πέρα από την καταδίκη και τον αναθεματισμό, να ταυτίζεται με προσπάθεια δικαιολόγησής της.
Παράλληλα έχει ξεκινήσει από τη βρετανική αστυνομία μια πρωτόγνωρη διαδικασία κλήσης των πολιτών να καταδώσουν όσους πιστεύουν ότι μετείχαν στα επεισόδια, αναγνωρίζοντάς τους σε φωτογραφίες που προβάλλονται σε μετακινούμενες οθόνες, σε δημόσιους χώρους!
Τι έχουμε λοιπόν; Κυβέρνηση, αντιπολίτευση, ΜΜΕ, αστυνομία, τους πάντες να προσπαθούν όχι μόνο να αποφύγουν οι ίδιοι αλλά και να ενοχοποιήσουν όποιον ισχυριστεί ότι πίσω από το πλιάτσικο και τον εμπρησμό κρύβεται η οργή και η απόγνωση νέων ανθρώπων που βλέπουν το μέλλον τους προκλητικά σκοτεινό, με μια κυβέρνηση που έχει βαλθεί να περικόψει ό,τι μπορεί να περικοπεί σε επίπεδο δημόσιων και κοινωνικών παροχών: κέντρα νεολαίας, επιδόματα, εκπαίδευση, κ.α. Όποιος τολμήσει να αμφισβητήσει την προσέγγιση αυτή, γίνεται στόχος δημόσιας διαπόμπευσης, όπως ακριβώς επιχείρησε να κάνει η δημοσιογράφος Άρμστρονγκ του BBC στον γνωστό παλιό ακτιβιστή των Μαύρων Πανθήρων και συγγραφέα, Darkus Howe, που το κανάλι έκοψε στον αέρα, γιατί στηλίτευε τη συμπεριφορά της αστυνομίας έναντι των μαύρων νεαρών, την ταπεινωτική πρακτική του stop and searching, και παρέπεμπε στα επεισόδια που βίωσε το 1981 στο Μπρίξτον. Η συνέντευξή του έκανε το γύρο του κόσμου χάρη στο YouTube (http://www.youtube.com/watch?v=biJgILxGK0o) προκαλώντας αίσθηση. «Δεν αποκαλώ την κατάσταση αυτή πλιάτσικο, αλλά εξέγερση των μαζών του λαού» έλεγε ο Howe. «Η κυβέρνηση δεν μας δίνει την ευκαιρία να δουλέψουμε, δεν νοιάζεται για μας, το μόνο που σκέφτονται οι πάντες στις πόλεις είναι η τσέπη τους» – μερικές από τις σκόρπιες κουβέντες νεαρών που μετείχαν στα επεισόδια και μίλησαν στο Sky News, και οι οποίες επιβεβαιώνουν την τοποθέτηση του παλαίμαχου ακτιβιστή. Δυστυχώς η πλειοψηφία των Βρετανών κρατά τα αυτιά της κλειστά… Εν αναμονή λοιπόν του επόμενου ξεσπάσματος…
