Για τη Σύνοδο Κορυφής
«Πίσω από τα χαμόγελα μπροστά στις κάμερες οι ευρωπαίοι ηγέτες, εκτός του ότι δεν ανταποκρίνονται στο ύψος των περιστάσεων, είναι βαθιά διαιρεμένοι. Την Κυριακή φάνηκε ότι, πέρα από τις διαφορές Μέρκελ-Σαρκοζί, ο τελευταίος χρησιμοποίησε ελάχιστα διπλωματική γλώσσα έναντι του βρετανού πρωθυπουργού Ντέιβιντ Κάμερον, καλώντας να το “βουλώσει γιατί αν ήθελε να παρέμβει, τότε να έμπαινε στο ευρώ” – ο Γκάρντιαν στο πρωτοσέλιδο έχει τον εξής τίτλο: “Ο Σαρκοζί λέει στον Κάμερον: βούλωσέ το για το ευρώ”…
Παράλληλα, οι ευρωπαίοι ηγέτες εμφανίζονται πλέον πλήρως αναξιόπιστοι -ενδεικτικό και το πρωτοσέλιδο της Λιμπερασιόν “Κρίση του ευρώ: ο Σαρκοζί χάνει την αξιοπιστία του”.
Τείνουν να σπάσουν ένα αρνητικό ρεκόρ: αυτό του να χάνουν τη μια μετά από την άλλη τις ευκαιρίες να αναστρέψουν μια πορεία που οδηγεί τις κοινωνίες σε εξαθλίωση, την ευρωζώνη σε κατάρρευση και το περιβόητο ευρωπαϊκό όραμα στην εξαφάνισή του, προς όφελος αγορών και κερδοσκόπων.
Και εννοώ συγκεκριμένα ότι η σύνοδος κορυφής της Κυριακής, για την οποία υπήρχε έντονη φημολογία την Πέμπτη ότι επρόκειτο να αναβληθεί λόγω των βαθιών ασυμφωνιών σε κρίσιμα ζητήματα όπως η αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους και το EFSF και η οποία είχε ήδη αναβληθεί μια φορά – επρόκειτο αρχικά να διεξαχθεί στις 17 Οκτωβρίου, έτεκεν μυν.
Οι ηγέτες συμφώνησαν σε γενικολογίες περί «ανάπτυξης» και “κοινής ευρωπαϊκής πολιτικής”, παραπέμποντας άπαντες για τα «μεγάλα νέα» στην έκτακτη σύνοδο της Τετάρτης.
Πέρα όμως από αναξιόπιστοι, οι ευρωηγέτες εμφανίζονται και επικίνδυνοι: οι ενδείξεις που άφησε να διαφανεί στις δημόσιες παρεμβάσεις του το δίδυμο «Μερκόζι» κάθε άλλο παρά καθησυχαστικές είναι για τις κοινωνίες. Γιατί, ως φαίνεται, εκείνη που τελικά επικρατεί είναι αμιγώς η γερμανική προσέγγιση (για «γαλλική ήττα» έκανε λόγο στην ιστοσελίδα της η Μοντ, αναφερόμενη στην υποχώρηση του Παρισιού από τη θέση του για εμπλοκή της ΕΚΤ στη χρηματοδότηση του EFSF, και μετατροπή του τελευταίου σε τράπεζα – θέση που το Βερολίνο απέρριπτε) που δεν προοιωνίζεται τίποτε θετικό για τις κοινωνίες.
Και σε ό,τι αφορά στην Ελλάδα, διαγράφεται ένα πολύ σκληρό “κούρεμα” του ελληνικού χρέους -από 50 ως 60%- με ανυπολόγιστες συνέπειες για τα ασφαλιστικά ταμεία της χώρας μας, ενώ είναι βέβαιο ότι κάτι τέτοιο θα οδηγήσει σε νέα λιτότητα, ύφεση και ανεργία, με τον πρωθυπουργό Γιώργο Παπανδρέου να είναι απών από το διάλογο που διεξάγεται στην ευρωζώνη. Οι διαπραγματεύσεις αναμένονται εντατικές μεταξύ Γάλλων και Γερμανών τούτα τα 24ωρα – ωστόσο οι λαοί δεν έχουν να ελπίζουν κάτι από αυτές, καθώς η απόφαση είναι ειλημμένη: προέχει η πάση θυσία διάσωση των τραπεζών και όχι των λαών. Μια απόφαση που έχει προσυπογράψει η κυβέρνηση Παπανδρέου ενώ εσχάτως ο πρωθυπουργός ‘ανακάλυψε’ ότι η ‘κρίση δεν είναι ελληνική αλλά ευρωπαϊκή’. Όταν η Αριστερά το έλεγε αυτό λοιδορείτο…
Για την εναλλακτική πρόταση
Όπως λοιδορείται, σήμερα, όταν προτείνει μια εντελώς διαφορετική κατεύθυνση, εκείνη που μπορεί να εκφραστεί μέσα από την ίδρυση Ταμείου Κοινωνικής Ανάπτυξης και Αλληλεγγύης (σε αντίθεση με το τιμωρητικό Ευρωπαϊκό Ταμείο Σταθερότητας), την αλλαγή του ρόλου και της αποστολής της ΕΚΤ, έτσι ώστε να δανείζει απευθείας με μηδενικά ή ελάχιστα επιτόκια τα κράτη, όπως κάνει σήμερα με τις τράπεζες, την αναδιάρθρωση όλου του δημοσίου χρέους της ευρωζώνης, την απαγόρευση των ανεξέλεγκτων χρηματοπιστωτικών παραγώγων, την εγκαθίδρυση εθνικού και ευρωπαϊκού δημόσιου και κοινωνικού ελέγχου της χρηματοδότησης της ευρωπαϊκής οικονομίας ώστε να απαλλαγούμε από την τυραννία των οίκων αξιολόγησης, κ.α.. Αυτή είναι μια κατεύθυνση ρήξης με νεοφιλελεύθερο μοντέλο, αναδιανομής του πλούτου, κοινωνικού ελέγχου των τραπεζών
Για το ζήτημα της Δημοκρατίας και της Διακυβέρνησης της ΕΕ
Παράλληλα, οι ευρωπαίοι ηγέτες ετοιμάζουν το έδαφος για σημαντική δημοκρατική οπισθοδρόμηση καθώς χθες αποφάσισαν, εντελώς αντιδημοκρατικά, ότι ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, Χέρμαν βαν Ρομπέι θα προεδρεύει επίσης και των συναντήσεων των επικεφαλής των κρατών της ευρωζώνης, υπό την υψηλή εποπτεία του γαλλογερμανικού άξονα. Για άλλη μια φορά αγνοείται η έκφραση των ευρωπαίων πολιτών, η Ευρωβουλή -η δημοκρατική νομιμοποίηση του βαν Ρομπάι είναι ανύπαρκτη – ενώ η απόφαση αυτή σε συνδυασμό με τον ‘κορσέ’ της μονιμοποίησης της τρόικας και της ξένης παρουσίας στη χώρα μας, που προωθεί η κ. Μέρκελ, μέσα από την αναθεώρηση των συνθηκών, στο όνομα του ‘ελέγχου των αποκρατικοποιήσεων και των δημοσιονομικών μεγεθών’ των ‘άτακτων’ χωρών, συνιστά ανοικτή παραβίαση των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Ελλάδας – μια σαφή δημοκρατική οπισθοδρόμηση καθώς, όπως είπε ο Νικολά Σαρκοζί στην κοινή συνέντευξη Τύπου που παραχώρησε με την Άγκελα Μέρκελ «θα πρέπει να πάρουμε αποφάσεις για χώρες στις οποίες δεν έχουμε εκλεγεί!»
Για τις κινητοποιήσεις
Τελικά αποδεικνύεται ότι το μόνο φως στον ορίζονται έρχεται από τους απανταχού αγανακτισμένους και το κίνημα «Καταλάβετε την Γουόλ Στριτ», που γίνεται όλο και ισχυρότερο κι έχει εξαπλωθεί και πέραν του Ατλαντικού. Στο Σικάγο, στο Σινσινάτι παρά τον αστυνομικό εκφοβισμό και τις συλλήψεις, χιλιάδες διαδηλωτές διατράνωσαν ότι δεν σκοπεύουν να σταματήσουν τις κινητοποιήσεις τους κατά της απληστίας των αγορών. Στο Λονδίνο οι διαδηλωτές εξακολουθούν να διαδηλώνουν έξω από τον καθεδρικό του Αγίου Παύλου ενώ το Σάββατο πραγματοποιήθηκε διαδήλωση έξω από την ΕΚΤ στη Φρανκφούρτη. Αλλά το κίνημα έχει διαδοθεί και σε πόλεις της Αυστραλίας, όπως τη Μελβούρνη και το Σίδνεϊ. Χωρίς να ξεχνάμε και τις μεγαλειώδεις κινητοποιήσεις στη χώρα μας την Τετάρτη και την Πέμπτη, που δυστυχώς αμαυρώθηκαν από το θάνατο του συμπολίτη μας Δημήτρη Κοτζαρίδη. Οι Ελληνίδες και οι Έλληνες φαίνεται να μην τρομάζουν από την κρατική καταστολή και να είναι αποφασισμένοι να παλέψουν ενάντια στις κυβερνητικές πολιτικές που εξαθλιώνουν τη ζωή μας.
To Γραφείο Τύπου ΣΥΝ, 24/10/2011
