Δήλωση της Ρένας Δούρου, μέλους της Πολιτικής Γραμματείας του ΣΥΝ, υπεύθυνης Ευρωπαϊκής Πολιτικής, σχετικά με την προωθούμενη μεταρρύθμιση των ευρωσυνθηκών από τη Γερμανία και τη Γαλλία:
“Περισσότερη δημοσιονομική αυστηρότητα, περισσότερη επιτήρηση, περισσότερη περιστολή εθνικής κυριαρχίας, περισσότερη λιτότητα. Αυτή είναι η κατεύθυνση την οποία φαίνεται, σύμφωνα με τα δημοσιεύματα του γερμανικού Τύπου, ότι επιλέγει ο γερμανογαλλικός άξονας, προκειμένου να αντιμετωπίσει την καλπάζουσα κρίση της ευρωζώνης που πλήττει πλέον ακόμη και την ίδια τη Γερμανία. Ωστόσο παρά το γεγονός ότι, όπως έχουν δείξει μέχρι σήμερα τα παραδείγματα της Ελλάδας, της Πορτογαλίας, της Ισπανίας, της Ιρλανδίας και εσχάτως της Ιταλίας, η δημοσιονομική “αρετή”, την οποία μάλιστα Βερολίνο και Παρίσι θέλουν να συνταγματοποιήσουν, οδηγεί στο φαύλο κύκλο της λιτότητας, της ύφεσης και της ανεργίας, οι Μέρκελ και Σαρκοζί έχουν αποφασίσει να επιβάλλουν με κάθε τρόπο αυτή τη συνταγή, η οποία οδηγεί τις κοινωνίες σε εξαθλίωση και την Ευρώπη, και όχι μόνο την Ευρωζώνη, σε διάλυση. Τα σχέδια που προωθεί άρον – άρον το ηγετικό δίδυμο της Ευρώπης, συνιστούν πέρα από άρνηση της πραγματικότητας, και άρνηση της δημοκρατίας. Τη στιγμή που είναι φανερό ότι το πείραμα της ακραίας λιτότητας, της διάλυσης του κοινωνικού κράτους και της χρεοκοπίας των κοινωνιών, έχει παταγωδώς αποτύχει, οι Μέρκελ και Σαρκοζί επεξεργάζονται αντιδημοκρατικά σχέδια, ενόψει της συνόδου κορυφής της 9ης Δεκεμβρίου, για την οικοδόμηση μιας Ευρώπης – Φρανκενστάιν, όπου η σκληρή λιτότητα θα συνδυάζεται με την άρνηση δημοκρατίας.
Απέναντι σε αυτά τα επικίνδυνα και εξόχως αντιδημοκρατικά σχέδια, απέναντι στη συστημική κρίση που βιώνει σήμερα η Ευρώπη και η οποία είναι πλέον φανερό ότι δεν αντιμετωπίζεται με τη θεσμοποίηση της λιτότητας από απονομιμοποιημένες κυβερνήσεις τύπου Λ. Παπαδήμου, η ευρωπαϊκή Αριστερά, ο ΣΥΡΙΖΑ έχουν την ιστορική ευθύνη συγκρότησης ενός όσο το δυνατόν ευρύτερου κοινωνικού και πολιτικού μετώπου αντίστασης και εναλλακτικής πρότασης, στην Ευρωβουλή, τα εθνικά κοινοβούλια, στους δρόμους και τις πλατείες, στη κατεύθυνση ενός μοντέλου ριζικά διαφορετικού από το σημερινό, νεοφιλελεύθερο και μονεταριστικό. Στην κατεύθυνση της ανάπτυξης, των κοινωνικών επενδύσεων, της αλληλεγγύης και των κοινωνικών αναγκών, ενάντια στην Ευρώπη των αγορών, των τραπεζιτών και της κερδοσκοπίας”.
