Της Ρένας Δούρου, Η Αυγή, 22 Μαρτίου 2012
Την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές το δράμα της δολοφονίας τριών παιδιών κι ενός δασκάλου τους σε εβραϊκό σχολείο στην Τουλούζη καθώς και τριών στρατιωτικών την περασμένη εβδομάδα στην πόλη Μοντομπάν, έχει εισέλθει στην τελευταία του πράξη (σε ό,τι αφορά την αστυνομική του πτυχή): μετά από μια μεγάλη κινητοποίηση στην οποία μετείχαν 14 υπηρεσίες, φαίνεται ότι ο 23χρονος γάλλος, αλγερινής καταγωγής, Μοχάμεντ Μεράχ, που είχε συλληφθεί το 2007 στην Κανταχάρ, στο Αφγανιστάν, για τοποθέτηση βομβών, και που δηλώνει οπαδός της αλ Κάιντα, βρισκόταν περικυκλωμένος σε σπίτι, σε διαπραγματεύσεις για την παράδοσή του στην αστυνομία…
Αργά ή γρήγορα, λοιπόν το θέμα της ταυτότητας του δράστη θα λήξει. Στο πολιτικό όμως επίπεδο, μεσούσης της προεκλογικής εκστρατείας, ο κίνδυνος η άμεσα κερδισμένη από το τραγικό αυτό συμβάν, να είναι η ακροδεξιά Μαρίν Λεπέν, είναι υπαρκτός ενώ είναι βέβαιο ότι και ο πρόεδρος Σαρκοζί θα επιχειρήσει να κερδίσει από αυτό, εμφανιζόμενος ως ο εγγυητής της ασφάλειας των Γάλλων, εκείνος που εκφράζει την ενότητα του λαού, υπεράνω της μικροπολιτικής. Και τούτο παρά το γεγονός ότι τόσο ο Σαρκοζί όσο και ο Ολάντ έχουν διακόψει για δύο ημέρες την προεκλογική τους εκστρατεία…
Η υποψήφια του ακροδεξιού Εθνικού Μετώπου αντιλήφθηκε από την πρώτη στιγμή τα εν δυνάμει κέρδη της από την τραγωδία – ότι μπορεί δηλαδή να τη χρησιμοποιήσει για να δείξει την επικαιρότητα των ξενοφοβικών θεμάτων του Μετώπου, δηλαδή τον αγώνα κατά του ισλαμισμού και της ανασφάλειας, τα οποία η Λεπέν προβάλλει έντονα από τον Ιανουάριο. Έτσι, ενώ όλα τα στελέχη λάμβαναν το μήνυμα ότι «στο θέμα παρεμβαίνει μόνον η Μαρίν Λεπέν», η ίδια να επαναλάβει τα γνωστά θέματα του ακροδεξιού της λόγου. Τουτέστιν ότι το γεγονός δείχνει την «υποτίμηση του φονταμενταλιστικού κινδύνου στη χώρα μας» κυρίως λόγω μιας γενικευμένης «χαλαρότητας» ενώ έκανε και λόγο για «πόλεμο ενάντια σε αυτούς που σκοτώνουν χριστιανούς, χριστιανούς και μουσουλμάνους». Η ίδια παρατήρησε ότι ο δράστης «θεωρούσε τον εαυτό του πρώτα μουσουλμάνο και μετά Γάλλο» ενώ παράλληλα δεν έχασε την ευκαιρία να επαναλάβει άλλη μία πάγια θέση του Μετώπου, να ζητήσει δηλαδή τη διεξαγωγή δημοψηφίσματος για τη θανατική ποινή (την οποία κατάργησε το 1981 ο πρόεδρος Μιτεράν με υπουργό Δικαιοσύνης τον Ρομπέρ Μπαντεντέρ και παρά το γεγονός ότι τότε η κοινή γνώμη ήταν αντίθετη με την κατάργηση αυτή). Εναλλακτικά, η Λεπέν, αναφέρθηκε στην ανάγκη επιβολής «πραγματικών ισοβίων». «Δεν μπορούμε να φανταστούμε ένας τόσο επικίνδυνος άνθρωπος να βγαίνει από τη φυλακή μετά από 25 χρόνια»…
Από την πλευρά του ο Σαρκοζί άδραξε την ευκαιρία για να εμφανιστεί, όχι ως υποψήφιος αλλά ως ο εγγυητής και ο εκφραστής της ενότητας του γαλλικού λαού. Και όταν η ανασταλείσα εκστρατεία ξαναρχίσει, οι δημοσκοπήσεις θα δείξουν αν πέτυχε το στόχο του (ο «εφιάλτης» του Ζοζέ Μαρία Αθνάρ, το 2004, που έχασε τις εκλογές γιατί έσπευσε να συνδέσει τις τρομοκρατικές επιθέσεις στο μετρό της Μαδρίτης στην ETA, βρίσκεται στο μυαλό των συμβούλων του προέδρου). Ο Σαρκοζί, την Τετάρτη αφού ολοκλήρωσε το υπουργικό συμβούλιο μέσα σε… 30 λεπτά, έσπευσε να συναντηθεί στο προεδρικό μέγαρο με αντιπροσωπείες εβραίων και μουσουλμάνων, προκειμένου να «υπάρξει ψυχραιμία» και να αποφευχθούν τα επικίνδυνα αμαλγάματα. Κατόπιν το πρόγραμμά του περιέλαβε τον επικήδειο των τριών στρατιωτών, επίσκεψη στην Τουλούζη για να συγχαρεί τους αστυνομικούς και να επισκεφθεί τους τραυματίες. Το άγχος της διαφύλαξης της «προεδρικής» εικόνας του, τον οδήγησε μάλιστα στην ακύρωση της παρουσίας του την Τετάρτη το βράδυ σε δείπνο μεγάλων χορηγών του κόμματός του.
Σε αντίθεση με τους άλλους υποψηφίους, ο Ζαν Λικ Μελανσόν του Μετώπου της Αριστεράς δεν ανέστειλε την εκστρατεία του, λέγοντας ότι η συνέχισή της είναι μια «πράξη ηθικής, πνευματικής και συναισθηματικής αντίστασης» και παρατηρώντας ότι «τα λόγια του δολοφόνου δεν έχουν πολιτικό νόημα». Ο ίδιος, που έχει αναδειχθεί στον μαχητικότερο αντίπαλο της ακροδεξιάς, στράφηκε κατά της στρατηγικής της Λεπέν: «Ξαναλέω στην κυρία Λεπέν, κοιτώντας την στα μάτια, ότι απεχθάνομαι εκείνους που έχουν ως κοινό τους σημείο το μίσος των άλλων!»
Οι προεδρικές εκλογές του 2002 σημαδεύτηκαν από μια άγρια επίθεση σε έναν ηλικιωμένο, που έφερε στο προσκήνιο, χάρη κυρίως στο μεγάλο ιδιωτικό τηλεοπτικό κανάλι TF1, το θέμα της ασφάλειας, οδηγώντας τον Λεπέν στον δεύτερο γύρο, απέναντι στον Σιράκ – τότε όμως ο Ρομπέρ Υ υποψήφιος του ΚΚΓ, έπαιρνε στον α’ γύρο μόλις 3.37% και ο Ολιβιέ Μπεζανσενό της Επαναστατικής Κομμουνιστικής Λίγκας 4.25%… Σήμερα ο Μελανσόν βρίσκεται στο 11% και ανεβαίνει, κάτι που θα δυσκολέψει την επανάληψη του ίδιου σκηνικού…
