Της Ρένας Δούρου, Η Αυγή της Κυριακής, 3 Ιουνίου 2012
“Η Ιρλανδία ψηφίζει για το Δημοσιονομικό Σύμφωνο μεταξύ φόβου και οργής”, ήταν πριν από λίγες ημέρες ο τίτλος της γαλλικής “Μοντ”, που αναφερόταν στο δημοψήφισμα της περασμένης Πέμπτης. Τελικά οι Ιρλανδοί, με αποχή της τάξης του 50%, ψήφισαν με ποσοστό 60,3% υπέρ του Δημοσιονομικού Συμφώνου που αφορά στη θεσμοποίηση των ισοσκελισμένων προϋπολογισμών, με άλλα λόγια στη θεσμοποίηση της λιτότητας. Πρόκειται ακριβώς για το κείμενο που η Ελλάδα ψήφισε άρον – άρον στη Βουλή επί πρωθυπουργίας του μη εκλεγμένου κ. Παπαδήμου και το οποίο πλέον, πέραν της Ιρλανδίας, έχουν υιοθετήσει η Δανία, η Ρουμανία, η Πορτογαλία και η Σλοβενία. Μπορεί η απόρριψη, στην οποία καλούσε το Σιν Φέιν, να μην είχε πρακτικά μεγάλη σημασία, καθώς για την επικύρωση του κειμένου χρειάζονται 12 από τις 17 χώρες της Ευρωζώνης, ωστόσο ο συμβολισμός θα ήταν σημαντικός, καθώς θα αποτελούσε πλήγμα στη γερμανική προσέγγιση του δημοσιονομικού προβλήματος και της ευρωπαϊκής οικοδόμησης γενικότερα.
Το κείμενο είχε αποφασίσει να τεθεί σε δημοψήφισμα τον περασμένο Φεβρουάριο ο συντηρητικός πρωθυπουργός της χώρας Έντα Κένι, καλώντας παράλληλα τους συμπατριώτες να υπερψηφίσουν το κείμενο, ισχυριζόμενος ότι “αυτό απαιτεί το εθνικό συμφέρον”. Τότε οι πρώτες δημοσκοπήσεις έφερναν το “ναι” στο 40%, το “όχι” στο 36% και τους αναποφάσιστους στο 24%.
Με 955 χιλιάδες ψήφους έναντι 629 χιλιάδων, οι Ιρλανδοί δεν ακολούθησαν τούτη τη φορά, σε αντίθεση με τις δύο προηγούμενες (για τις συνθήκες της Νίκαιας το 2001 και της Λισσαβώνας το 2008), την κατεύθυνση του επικεφαλής του Σιν Φέιν, Τζέρι Άνταμς, που τόνιζε ότι η υπερψήφιση του Συμφώνου θα σημάνει περισσότερη λιτότητα. “Γνωρίζουμε ότι η λιτότητα δεν λειτουργεί και ότι αυτό το λένε όλο και περισσότεροι άνθρωποι στην Ευρώπη”, είχε πει τις παραμονές του δημοψηφίσματος.
Καθ’ όλη τη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας η κυβέρνηση, επιδιώκοντας να παίξει το χαρτί του εκφοβισμού, επαναλάμβανε ότι μια απορριπτική ψήφος θα στερήσει την Ιρλανδία από τη δυνατότητα μελλοντικής προσφυγής στην ευρωπαϊκή βοήθεια – ένα φοβικό επιχείρημα που φαίνεται ότι έπιασε τελικά.
Το Σύμφωνο Δημοσιονομικής Πειθαρχίας πέρασε τελικά το σκόπελο της Ιρλανδίας – τούτο όμως διόλου δεν σημαίνει ότι θα υιοθετηθεί στη σημερινή του μορφή, καθώς βρίσκεται σε εξέλιξη η προσπάθεια του Γάλλου προέδρου να δοθεί έμφαση στην ανάπτυξη, κάτι το οποίο απορρίπτει κατηγορηματικά η καγκελάριος Μέρκελ. Ο δρόμος είναι ακόμη μακρύς και περνά και από την Ελλάδα, στις 17 Ιουνίου…
