Συνέντευξη της Ρένας Δούρου στην Metro Weekend και τον Γιώργο Κατσίγιαννη, 14 Ιουλίου 2012
Τα όσα της είπε ο πρόεδρος της Βενεζουέλας, Ούγκο Τσάβες, κατά την πρόσφατη συνάντησή τους στο «18ο Φόρουμ του Σάο Πάολο» για την Ελλάδα και τη δύσκολη κατάσταση στην οποία αυτή βρίσκεται αποκαλύπτει μιλώντας στην «W» η βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Ρένα Δούρου. Η ίδια αναφέρεται στην πολιτική που θα ακολουθήσει το κόμμα της σε ζητήματα εξωτερικής πολιτικής, ενώ δηλώνει ότι ο υπουργός Εξωτερικών, Δ. Αβραμόπουλος, «δεν είναι αντίπαλός μου».
Mαζί με τον συνάδελφό σας Κώστα Ήσυχο είχατε την ευκαιρία να συναντήσετε στο Καράκας τον Ούγκο Τσάβες. Τι σας είπε για την Ελλάδα;
Στο Καράκας, στο «18ο Φόρουμ του Σάο Πάολο», μετείχαν 600 αντιπρόσωποι από αριστερά κόμματα, οργανώσεις και κινήματα από όλο τον κόσμο, με στόχο τις απαντήσεις μιας πολύμορφης Αριστεράς κατά του νεοφιλελευθερισμού, τις εναλλακτικές της προτάσεις, τις δυνατότητες παρέμβασης των κινημάτων των πολιτών. Φέτος ειδικά η αντιπροσωπεία του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ βρέθηκε στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος όχι μόνο των υπόλοιπων αντιπροσωπειών, αλλά και των διεθνών -πέραν εκείνων της Βενεζουέλας- ΜΜΕ. Να φανταστείτε ότι η… ζήτηση ήταν τόση, που δεν καταφέραμε, παρά τις φιλότιμες προσπάθειές μας, με τον σύντροφο Ήσυχο να καλύψουμε όλα τα αιτήματα για συνεντεύξεις τηλεοπτικών και ραδιοφωνικών σταθμών και έντυπων μέσων! Και βέβαια είχαμε πάρα πολλές επαφές και με τις ξένες αντιπροσωπείες και, κυρίως, με πολλά υψηλόβαθμα στελέχη της κυβέρνησης της Βενεζουέλας. Εκείνο που εξέπληξε ήταν το επίπεδο των γνώσεων για τα τεκταινόμενα στη χώρα μας. Στο πλαίσιο του «Φόρουμ», διεξήχθη έκτακτη ολομέλεια της Βουλής, παρουσία πρεσβευτών καθώς και πολλών εκπροσώπων του «Φόρουμ», κατά την οποία ο πρόεδρος Τσάβες είχε την ευκαιρία να κάνει ιδιαίτερη μνεία στην Ελλάδα γενικά και στον ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ ειδικά, τονίζοντας το γεγονός ότι η χώρα μας έχει μετατραπεί στο παγκόσμιο νεοφιλελεύθερο πείραμα και επισημαίνοντας το ρόλο που μπορεί να παίξει η έκφραση της παγκόσμιας αλληλεγγύης. Σε αυτήν τη λέξη θα μπορούσε, άλλωστε, να συνοψιστεί το μήνυμα που αποκομίσαμε από το Καράκας και από τον πρόεδρο Τσάβες: Ο ελληνικός λαός δεν περνά μόνος του αυτήν τη δοκιμασία στην οποία τον υποβάλλουν τα νεοφιλελεύθερα δόγματα της λιτότητας και της εσωτερικής υποτίμησης. Έχει στο πλευρό του χιλιάδες συντρόφους και συντρόφισσες από όλα τα μήκη και τα πλάτη της Γης.
Στην Ελλάδα υπάρχει μια καχυποψία ως προς τις χώρες της Λατινικής Αμερικής. Γίνεται λόγος για αντιδημοκρατικά καθεστώτα. Εσείς ποια εικόνα σχηματίσατε;
Το «Φόρουμ του Σάο Πάολο» ιδρύθηκε στις αρχές της δεκαετίας του 1990, με πρωτοβουλία του κόμματος Εργασίας της Βραζιλίας. Εκείνη την εποχή στη Λατινική Αμερική οι λαοί βρίσκονταν αντιμέτωποι με τις γνωστές «συνταγές» λιτότητας και άγριων περικοπών -τις οποίες γνωρίζουμε πλέον πολύ καλά στην Ελλάδα- του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου και της Παγκόσμιας Τράπεζας. «Συνταγές» που εφάρμοζαν δουλικά οι τότε κυβερνήσεις της Λ. Αμερικής. Σήμερα έχει κυλήσει πολύ νερό στο αυλάκι. Η συντριπτική πλειοψηφία των λαών κυβερνώνται πλέον από αριστερές κυβερνήσεις, ενώ έχουν γίνει σημαντικές πρόοδοι σε ό,τι αφορά την καταπολέμηση της φτώχειας και του αναλφαβητισμού καθώς και στην προστασία του Αμαζονίου. Αυτό, βέβαια, δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχουν ακόμη πράγματα να γίνουν. Αντιθέτως. Ωστόσο, εκείνο που παρατηρούμε σήμερα είναι μια συντονισμένη προσπάθεια αποσταθεροποίησης των φιλολαϊκών εξουσιών, όπως συνέβη πρόσφατα στην Παραγουάη με το θεσμικό πραξικόπημα κατά του προέδρου, Φερνάντο Λούγκο, ή με την απεργία των αστυνομικών κατά του προέδρου Ραφαέλ Κορέα στον Ισημερινό. Και ας μην ξεχνάμε την απόπειρα ανατροπής του προέδρου Τσάβες πριν από δέκα χρόνια. Σήμερα, πάντως, η Μπολιβαριανή Δημοκρατία μοιάζει σταθεροποιημένη σε φιλολαϊκή κατεύθυνση, αν και χρειάζεται διαρκής επαγρύπνηση.
Ποιες είναι οι προτεραιότητές σας στον τομέα της εξωτερικής πολιτικής;
Να ξεκαθαρίσω ευθύς εξαρχής ότι η σημερινή κρίση δεν πρέπει να οδηγήσει σε «εκπτώσεις» σε θέματα εξωτερικής πολιτικής. Ειδικά σήμερα, που στη λεκάνη της νοτιοανατολικής Μεσογείου σημειώνονται σημαντικές ανακατατάξεις, οι οποίες συνεπάγονται για την Ελλάδα την άσκηση μιας πολύπλευρης και πολυεπίπεδης εξωτερικής πολιτικής, που να ανταποκρίνεται ακριβώς στα νέα δεδομένα. Όμως, μια τέτοιου είδους εξωτερική πολιτική απαιτεί τα ανάλογα μέσα σε πόρους, και όχι… ψίχουλα ή «μυστικά» κονδύλια. Η σταθερή πυξίδα μας παραμένει η ειρηνική επίλυση των θεμάτων (σχέσεις με Τουρκία, Κυπριακό, ΠΓΔΜ, ΑΟΖ), στη βάση των αποφάσεων του ΟΗΕ και του διεθνούς δικαίου.
Η τέχνη της διπλωματίας μπορεί να συμβάλλει στην έξοδο από την κρίση. Και, αν ναι, με ποιον τρόπο;
Σε συνέχεια της προηγούμενης απάντησης, αντιλαμβάνεστε ότι θεωρούμε τη διπλωματία ως το μοναδικό εκείνο μέσο που μπορεί να συμβάλλει στην έξοδο από την κρίση. Το άμεσα ζητούμενο, μέσα και από την οικονομική διπλωματία, είναι να αναστραφεί η κακή εικόνα της χώρας στο εξωτερικό. Παράλληλα, η χώρα δεν πρέπει να δίνει την εικόνα του «υπηρέτη» αλλότριων συμφερόντων, αλλά να ενεργεί στη βάση συμμαχιών που προϋποθέτουν σύμπτωση γεωστρατηγικών συμφερόντων.
Ο Δημήτρης Αβραμόπουλος είναι συνεννοήσιμος «αντίπαλος»;
Η λέξη «αντίπαλος» δεν αρμόζει στη συγκεκριμένη περίπτωση – δεν αντιμετωπίζουμε τον κ. Αβραμόπουλο ως αντίπαλο. Εμείς θέτουμε τα ζητήματα σε πολιτική βάση και δίνουμε έμφαση σε μια εξωτερική πολιτική πολλών επιπέδων και πολλαπλών στοχεύσεων, στο επίκεντρο της οποίας είναι η πολυμέρεια, το διεθνές δίκαιο και ο ΟΗΕ. Ειδικά σήμερα, που η θερμοκρασία στην ανατολική Μεσόγειο αυξάνεται, επείγει, για παράδειγμα, να καταστήσει σαφές ότι η Αθήνα δεν προτίθεται να εμπλακεί σε κανένα ΝΑΤΟϊκό σχεδιασμό, υπό τουρκική ομπρέλα, κατά της Συρίας. Ομοίως, η κλιμάκωση των πιέσεων κατά της Τεχεράνης, λόγω του πυρηνικού της προγράμματος, δεν πρέπει κατ’ ουδένα τρόπο να εξελιχθεί σε θερμή σύγκρουση του Ισραήλ ή / και των ΗΠΑ και του Ιράν. Εξού και η απόλυτη επικαιρότητα της πρότασης για αποπυρηνικοποίηση της Μέσης Ανατολής, που πρέπει να αφορά όλες τις χώρες.
