Της Ρένας Δούρου, Δημοσιεύθηκε στο Matrix24.gr, 8 Νοεμβρίου 2012
Τα τελευταία 24ωρα ακούμε πολλά, εξόχως αποκαλυπτικά. Πέρα λοιπόν από τις γνωστές, εκβιαστικές κορώνες, ακούσαμε και το εξής, εκπορευόμενο, από κυβερνητικούς κύκλους: ότι όσες περισσότερες ψήφους έπαιρνε το πολυνομοσχέδιο, τόσο περισσότερα δις θα μας έδιναν οι Ευρωπαίοι (Κεντρικό Δελτίο Ειδήσεων του Μέγκα, βράδυ Κυριακής, 4 Νοεμβρίου)! Διάψευση δεν έπεσε στην αντίληψή μου. Εδώ λοιπόν έχουμε αναμφισβήτητα να κάνουμε με μια αντίληψη που θέλει τη χώρα μας να κατοικείται από ιθαγενείς που εντυπωσιάζονται από τα καθρεφτάκια των λευκών. Όμως λίγες ώρες αργότερα, το πρακτορείο Ρώυτερς μετέδιδε την είδηση ότι στις 12 Νοεμβρίου το Γιούρογκρουπ δεν θα λάβει απόφαση εκταμίευσης της δόσεις των 31.5 δις ευρώ, γιατί δεν υφίσταται τόση πίεση «όση ενδεχομένως πιστεύεται», όπως τόνισε! Ας σκεφθούμε λοιπόν το εξής σενάριο: τα μέτρα του πολυνομοσχεδίου υπερψηφίστηκαν, έστω και οριακά αλλά… ο «πακτωλός» δεν έρχεται τη Δευτέρα από το Γιούρογκρουπ! Ποια δικαιολογία θα βρουν τότε οι βουλευτές που ψήφισαν το πολυνομοσχέδιο της ισοπέδωσης με μόνο επιχείρημα «να πάρουμε τα λεφτά» για να «σωθεί η χώρα»;
Το βέβαιο είναι ότι και σε αυτή την περίπτωση, η τρικομματική κυβέρνηση δύσκολα θα μπορέσει να επιβιώσει πολιτικά… Θεωρώ λοιπόν ότι και στην περίπτωση της χώρας μας επιβεβαιώνεται το γεγονός ότι από όπου έχει περάσει, με τα προγράμματά του το ΔΝΤ, δεν έχει αφήσει πίσω του μόνο κοινωνικά συντρίμμια αλλά και πολιτικά. Και αυτό ακριβώς παρατηρούμε σήμερα. Το ΠΑΣΟΚ έχει μπει σε τροχιά αποσύνθεσης ενώ η ΔΗΜΑΡ δύσκολα μπορεί να εξηγήσει τις αντιφάσεις της. Για παράδειγμα, οι δύο υπουργοί που πρότεινε το κόμμα να μετέχουν στην κυβέρνηση, οι κκ Μανιτάκης και Ρουπακιώτης υπέγραψαν το πολυνομοσχέδιο, για το οποίο όμως οι βουλευτές της ΔΗΜΑΡ δήλωσαν «παρών» στη Βουλή! Και βέβαια δεν πρόκειται για απλή αντίφαση αλλά για στρατηγική καθώς η ΔΗΜΑΡ έχει προκρίνει την παραμονή της στην κυβέρνηση ως σημαντικότερη από την επιβίωση της κοινωνίας…
Ένα ακόμη στοιχείο, χαρακτηριστικό των επεμβάσεων του ΔΝΤ, είναι ότι όπου δεν περνούν πλέον τα επιχειρήματα, οι πολιτικές επιβάλλονται, έστω και μέσα από τη διαστρέβλωση των κοινοβουλευτικών κανόνων (για παράδειγμα η πρωινή συνεδρίαση της 7ης Νοεμβρίου της Ολομέλειας για το πολυνομοσχέδιο) προκειμένου να ψηφιστούν άρον – άρον νομοθετικές καρμανιόλες οικονομικών και κοινωνικών δικαιωμάτων. Νομοθετήματα δηλαδή ανάξια ευρωπαϊκής κοινοβουλευτικής δημοκρατίας. Και δυστυχώς βρέθηκε επαρκής αριθμός εκλεγμένων βουλευτών που θα δώσουν τη ψήφο τους σε τέτοια κείμενα, ιμάντες – μεταβίβασης αποτυχημένων συνταγών, με στόχο τη φτωχοποίηση της κοινωνίας προς όφελος ενός σάπιου πολιτικού συστήματος, ενός μαφιόζικου καπιταλισμού και των διαπλεκόμενων ΜΜΕ που στηρίζουν τα δύο πρώτα.
Το βέβαιο είναι ότι πρόκειται για μια πύρρειο νίκη, που στηρίχθηκε σε ψεύδη, εκβιασμούς και τρομοκρατία, και που με μαθηματική ακρίβεια θα οδηγήσει στο τέλος της, όχι μόνο τη συγκεκριμένη κυβέρνηση αλλά ένα ολόκληρο, φαύλο πολιτικό σύστημα…
