Της Ρένας Δούρου, Έθνος, 29 Νοεμβρίου 2012
´Ολοι θυμούνται ότι μέχρι πρότινος η Πορτογαλία χαρακτηριζόταν ως η «καλή μαθήτρια» που ακολουθούσε πιστά τις κατευθύνσεις του Μνημονίου. Σε αντίθεση με την Ελλάδα, που ήταν το «αντιπαράδειγμα». Ωστόσο η πραγματικότητα δεν άργησε να φανεί, ακριβώς γιατί η ίδια συνταγή παράγει τα ίδια αποτελέσματα: πλέον η πορτογαλική περίπτωση μοιάζει όλο και περισσότερο με την ελληνική. Τεράστιες περικοπές των δημοσίων δαπανών, με αποτέλεσμα όλο και μεγαλύτερη κοινωνική εξαθλίωση.
Την Τρίτη μάλιστα ψηφίστηκε, παρά τη μεγάλη κινητοποίηση των πολιτών έξω από τη Βουλή, ένας άνευ προηγουμένου προϋπολογισμός λιτότητας, σύμφωνα με τις επιταγές της τρόικας, με στόχο τη «δημοσιονομική εξυγίανση» μέσα από την εξοικονόμηση 5,3 δισ. ευρώ… Τους τελευταίους μήνες οι Πορτογάλοι κατεβαίνουν όλο και συχνότερα μαζικά στους δρόμους, διαδηλώνοντας την αντίθεσή τους στην πολιτική σκληρής λιτότητας του κυβερνητικού συνασπισμού υπό τον πρωθυπουργό Κοέλιο. Χωρίς να βγάλουν όμως τους κυβερνητικούς εταίρους από τη μνημονιακή τους τροχιά.
Ο άρτι ψηφισθείς από μια συμπαγή κυβερνητική πλειοψηφία προϋπολογισμός περιλαμβάνει μέτρα-μαχαιριές σε ένα ήδη καθημαγμένο κοινωνικό σώμα. Για παράδειγμα, αυξάνεται η φορολόγηση στα εισοδήματα από την εργασία, μειώνονται κατά 3,5% οι συντάξεις άνω των 1.350 ευρώ, αυξάνεται στα 65 χρόνια η ηλικία συνταξιοδότησης, μειώνεται κατά 16% η ενίσχυση των φτωχότερων, μειώνονται κατά 6% τα επιδόματα ανεργίας, κατά 5% εκείνα προς τους εργαζομένους που ασθενούν κ.ά. Την ίδια στιγμή προωθούνται άρον άρον ιδιωτικοποιήσεις: του εθνικού αερομεταφορέα, του τομέα της υγείας, της δημόσιας τράπεζας CGD, των ταχυδρομείων, της δημόσιας ραδιοτηλεόρασης, της δημόσιας επιχείρησης υδάτων…
Πρόκειται για την εφαρμογή της γνωστής, και άκρως αποτυχημένης συνταγής, είτε αυτό γίνεται μέσω τρόικας (Ελλάδα, Πορτογαλία) είχε χωρίς αυτήν (Ισπανία, Ιταλία). Τη στιγμή που η Ευρωζώνη βρίσκεται επισήμως σε ύφεση, που η ίδια η κραταιά γερμανική οικονομία δείχνει σημάδια κόπωσης, που η Γαλλία καταγράφει ρεκόρ ανέργων, που στην Ισπανία πολλαπλασιάζονται οι μαζικές απολύσεις, και που στην Ιταλία συνεχίζεται η ύφεση, οι μόνοι που αμφισβητούν τον δήθεν μονόδρομο είναι οι διαδηλωτές. Και τούτο λέει πολλά για την κατάσταση της Eνωσης σήμερα…
