Της Ρένας Δούρου, Δημοσιεύθηκε στο Matrix24.gr, 3 Ιανουαρίου 2013
Μήνυμα αισιοδοξίας επιχείρησε να περάσει στους πολίτες, μέσα από το πρωτοχρονιάτικο μήνυμά του, ο πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς. Απόλυτα φυσιολογική επικοινωνιακή κίνηση. Ωστόσο, σκόνταψε σε δύο σκοπέλους: στην έλλειψη αξιοπιστίας της κυβέρνησης και στην ολοφάνερη απόσταση λόγων και πραγματικότητας.
Τη στιγμή για παράδειγμα που η αγορά εξακολουθεί να στενάζει, ακόμη και τούτη την εορταστική περίοδο, με λουκέτα και φορολογία, ο κ. πρωθυπουργός πανηγύριζε γιατί «άλλαξε το μείγμα της οικονομικής πολιτικής» και δίνονται «ανάσες» στην οικονομία ενώ η ρευστότητα «θα» επιστρέψει στην αγορά – άγνωστο τίνι τρόπω, αλλά αυτό προφανώς δεν χωρούσε στο ολιγόλεπτο μήνυμα. Όπως φαίνεται ότι δεν χωρούσαν και οι διευκρινίσεις σχετικά με το πώς θα πειστούν οι τράπεζες, μετά από την ανακεφαλαιοποίησή τους, να δώσουν δάνεια σε επιχειρήσεις και νοικοκυριά… Λεπτομέρειες που δεν έχουν θέση σε ένα πρωτοχρονιάτικο μήνυμα. Πολύ συνοπτικά άλλωστε ο κ. Σαμαράς αναγγέλλει, εύχεται «επενδύσεις», «θέσεις εργασίας», «δουλειά στους άνεργους», κλπ… Τονίζει ότι «εξασφαλίσαμε» όρους για το δάνειο που «δεν έχουν υπάρξει ποτέ και πουθενά»… Σε αυτό δεν έχει άδικο: η αυτοματοποίηση των κυρώσεων, δηλαδή των νέων μέτρων σε βάρος μισθωτών, συνταξιούχων, στην περίπτωση που δεν επιτυγχάνονται οι μνημονιακοί στόχοι, είναι πράγματι κάτι το πρωτόγνωρο για την ευρωπαϊκή πραγματικότητα…
Θέλοντας να φανεί ρεαλιστής, ο πρωθυπουργός τονίζει ότι γνωρίζει τις δυσκολίες των πραγμάτων, προσθέτοντας όμως γεμάτος αισιοδοξία: «κανένα εμπόδιο δεν μας σταματά» προκειμένου να αποκατασταθούν οι αδικίες, να καταπολεμηθεί η διαφθορά, κ.α.. Και ακάθεκτος, συνεχίζει: «Θα μπει μπροστά η Οικοδομή» (με κεφαλαίο η «Οικοδομή») και «θα ξανά-έλθουν οι θέσεις εργασίας» μαζί με τις «παραγωγικές επενδύσεις» που είναι το «μεγάλο στοίχημα», το οποίο θα χειριστεί προσωπικά ο ίδιος, «αναζητώντας τις παντού». Παράλληλα ο πρωθυπουργός δεσμεύθηκε για την καταπολέμηση των «αδικιών» και για την επιστροφή στην «Ανάπτυξη», την «ανάδειξη του ορυκτού μας πλούτου, της ΑΟΖ μας» ενώ, σε πολιτικό επίπεδο, πλέκει το εγκώμιο των κυβερνητικών του εταίρων.
Πόσοι από εκείνους που τον παρακολούθησαν, είχαν την τάση να αναφωνήσουν «θαύμα, θαύμα»; Άγνωστο. Πόσοι πίστεψαν τις εξαγγελίες περί διόρθωσης των αδικιών, κλπ; Όσοι τον ψήφισαν τον Ιούνιο, έχοντας πιστέψει, π.χ. τη δέσμευσή του για μείωση του ΦΠΑ εστίασης στο 13%; Άγνωστο.
Εκείνο που είναι γνωστό είναι ότι η αξιοπιστία της κυβέρνησης βρίσκεται στο ναδίρ καθώς οι όποιες δεσμεύσεις τελούν υπό την αίρεση της συμφωνίας της Τρόικας. Και τούτο το γνωρίζει άριστα ο κ. πρωθυπουργός γιατί το έχει συμφωνήσει και αποδεχθεί ενώπιον των δανειστών της χώρας γενικά και της κ. Μέρκελ ειδικότερα… Άρα;
Άρα για να είναι το 2013 χρονιά πραγματικά ελπίδας, θα πρέπει η πατρίδα μας να αλλάξει ρότα.
Γιατί η ανάπτυξη δεν περνάει ούτε μέσα από ευσεβείς πόθους ούτε μέσα από ιδεολογικές εμμονές σε λάθος πολιτικές που βαθαίνουν την ύφεση.
Περνάει μέσα από νέα παραγωγικά και κοινωνικά πρότυπα, που δεν θεωρούν, π.χ. το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας «εργαλείο ανάπτυξης».
Ας είναι λοιπόν η νέα χρονιά αφετηρία και όχι συνέχεια.
Αφετηρία ελπίδας και δράσης προς όφελος της κοινωνίας. Και όχι των δανειστών.
Αφετηρία χειραφέτησης των πολιτών από τη ψευδαίσθηση των «μονόδρομων» και της στημένης αισιοδοξίας.
Για την κοινωνία. Για τους πολίτες.
Για το μέλλον της πατρίδας.
