fbpx

logomatrixΤης Ρένας Δούρου, Δημοσιεύθηκε στο Matrix24.gr, 24 Ιανουαρίου 2012

Η Ρένα Δούρου γράφει από τις ΗΠΑ αποκλειστικά για το matrix24.gr

Η επίσκεψη της αντιπροσωπείας του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ, τη πρώτη επίσκεψη αριστερού κόμματος στις ΗΠΑ, είναι φανερό ότι έχει ταράξει πολλούς στην Ελλάδα. Και μάλιστα σε τέτοιο βαθμό που χάνουν τη ψυχραιμία τους. Όπως για παράδειγμα ο κ. Κεδίκογλου που αποφάσισε να εφαρμόσει και μια νέα… διάκριση. Έκανε λόγο για «ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ εξωτερικού» και «ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ εσωτερικού», επιχειρώντας προφανώς με έναν σμπάρο να πετύχει δυο τρυγόνια. Δηλαδή να απαξιώσει την επίσκεψη του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ στις ΗΠΑ και να επιτεθεί στον ίδιο χώρο, στο εσωτερικό της Ελλάδας.

Μόνο μία δικαιολογία (πέρα από εκείνη του μικροκομματικού κέρδους) έχει ο κ. Κεδίκογλου για να επιχειρεί με εξυπνακισμούς να απομειώσει την αξία του ταξιδιού του προέδρου της Κ.Ο. στις ΗΠΑ : την απόσταση. Το ότι δηλαδή δεν βρίσκεται στην Ουάσινγκτον για να διαπιστώσει το μεγάλο ενδιαφέρον με το οποίο γίνεται δεκτός ο Αλέξης Τσίπρας κατά τις επισκέψεις του. Το ενδιαφέρον αυτό φάνηκε, για παράδειγμα, από την πλημμυρίδα των ερωτήσεων που δέχθηκε, μετά από τη διάλεξή του σε ένα από τα σημαντικότερα think tank παγκοσμίως, το Brookings – οι ερωτήσεις ήταν τόσες που θα χρειάζονταν δύο μέρες για να απαντηθούν όλες. Και ήσαν ερωτήσεις ουσίας. Οι οποίες αφορούσαν στη φυσιογνωμία του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ, στις προτάσεις του, στην πολιτική του.

Ο Αλέξης Τσίπρας, στην ομιλία του επεσήμανε ότι η απάντηση που έδωσαν οι ΗΠΑ επί Μπάρακ Ομπάμα στην οικονομική κρίση, αποδεικνύεται πιο κοντά στην κοινωνία από ό,τι εκείνη της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Πράγματι, σήμερα ισχύει κάτι που θα ήταν, υπό διαφορετικές συνθήκες, παράδοξο: οι ΗΠΑ έχουν μια πιο “ευρωπαϊκή” προσέγγιση της κρίσης από ό,τι αυτή καθαυτή η ευρωπαϊκή ηγεσία, που επιμένει στη στείρα και καταστροφική συνταγή μιας λιτότητας που δεν οδηγεί πουθενά παρά μόνο στην εξαθλίωση των κοινωνιών. Και μπορεί σήμερα ο ελληνικός λαός να βρίσκεται στην “πρέσα” της εσωτερικής υποτίμησης και της λιτότητας, χωρίς η ευρωηγεσία να έχει την παραμικρή πολιτική βούληση για αλλαγή ρότας (π.χ. μεταρρυθμίζοντας τη λειτουργία της ΕΚΤ, και καθιστώντας την πραγματική Κεντρική Τράπεζα που θα προχωρούσε, μεταξύ άλλων, σε ποσοτική χαλάρωση), ωστόσο ουδείς ευρωπαϊκός λαός δεν βρίσκεται στο απυρόβλητο – άλλωστε πλέον σε όλη την Ευρώπη επιβάλλονται σχέδια λιτότητας.

Στην ομιλία της ορκωμοσίας του, τη Δευτέρα, 21 Ιανουαρίου, ο Μπάρακ Ομπάμα έδωσε το στίγμα της δεύτερης θητείας του: έμφαση στα κοινωνικά δικαιώματα, στην ισότητα, στην προστασία των αδύναμων, των παιδιών, των γυναικών, των μεταναστών, των ομοφυλόφιλων. Χωρίς να κρύψει το έλλειμμα του προϋπολογισμού, τόνισε ότι θα εργαστεί για την κοινωνική ασφάλιση και τα προγράμματα Medicaid, Medicare. Σκιαγράφησε την πορεία που επιθυμεί να ακολουθήσει – μια πορεία στον αστερισμό του Μάρτιν Λούθηρ Κινγκ και των προοδευτικών αρχών και αξιών της φιλελεύθερης πτέρυγας του Δημοκρατικού κόμματος. «Αυτό είναι το καθήκον της γενιάς μας – να κάνουμε αυτές τις λέξεις, αυτά τα δικαιώματα, αυτές τις αξίες της ζωής και της ελευθερίας και της αναζήτησης της ευτυχίας (σσ: πρόκειται για αναφορά στη Διακήρυξη της Ανεξαρτησίας) πραγματικότητα για όλους τους Αμερικανούς».

Σπάνια οι δυο πλευρές του Ατλαντικού μοιάζουν τόσο μακριά η μια από την άλλη όσο σήμερα…

Share This