Της Ρένας Δούρου, The Hellenic Mail, 18 Φεβρουαρίου 2013
Σήμερα στη χώρα μας ζούμε μια περίοδο παρατεταμένης αποσύνθεσης – αποσύνθεσης
κεκτημένων κοινωνικών και εργασιακών δικαιωμάτων, αποσύνθεσης του συστήματος υγείας και παιδείας, αποσύνθεσης μισθών και συντάξεων, έναντι του διαλυτικού οδοστρωτήρα που ονομάζεται “μνημονιακές πολιτικές”. Για να κατανοήσει κανείς τη στρατηγική της κυβέρνησης δεν πρέπει να δίνει σημασία στις δικαιολογίες ή τις δημόσιες τοποθετήσεις των μελών και των εκπροσώπων της. Και τούτο γιατί αυτές, μοναδικό σκοπό έχουν τη συσκότιση της πραγματικότητας και την παραπλάνηση των πολιτών προκειμένου να μην υπάρξουν αντιδράσεις στην προωθούμενη ανατροπή δεδομένων και κεκτημένων που έχουν κατακτηθεί με αγώνες.
Σήμερα, αν κάποιος θέλει να μάθει το τί πραγματικά συμβαίνει ή τι πραγματικά θα συμβεί, πρέπει να στραφεί εκτός συνόρων. Και να ακούσει τους ευρωπαίους ή αμερικανούς αξιωματούχους. Ή να διαβάσει, για παράδειγμα το τρίτο μνημόνιο. Μόνον έτσι μπορεί να είναι σίγουρος ότι θα μάθει την αλήθεια για το τι μέλλει γενέσθαι στη χώρα μας. Υπάρχει και η περίπτωση κάποιος κυβερνητικός να πει κατά λάθος ή από αδεξιότητα περισσότερα από αυτά που πρέπει. Όπως συνέβη στην περίπτωση του γγ του υπουργείου Οικονομικών, κ. Μέργου, που θεώρησε “πολυτέλεια” τα 586 ευρώ του κατώτατου μισθού και αναγκαιότητα τη μείωσή τους. Ο στόχος είναι δηλωμένος: να φθάσουμε, σε ό,τι αφορά μισθούς και συντάξεις, στην πραγμτικότητα των χωρών της κεντρικής και ανατολικής Ευρώπης. Και μπορεί, οι κυβερνητικοί αξιωματούχοι να έσπευσαν άρον – άρον να κάνουν λόγο για “προσωπικές απόψεις”, λίγες ώρες αργότερα, μια απάντηση του επιτρόπου Όλι Ρεν στον ευρωβολευτή του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ Νίκο Χουντή (αλλά και στον Κ. Πουπάκη της ΝΔ), φανέρωνε του λόγου (του κ. Μέργου) το αληθές. Ότι δηλαδή προβλέπεται και νέα μείωση των κατώτατων μισθών. Όπως άλλωστε προβλέπει και το τρίτο μνημόνιο… Και βέβαια όλα αυτά όλα αυτά εντάσσονται στη γενικότερη πολιτική της κυβέρνησης, η οποία συνδυάζει την οικονομική αφαίμαξη (μέσω φορολογίας, μείωσης μισθών και συντάξεων) με την περιστολή δικαιωμάτων και ελευθεριών, μέσω ενός κλιμακούμενου αυταρχισμού. Για παράδειγμα, δεν ήταν διόλου τυχαία η ευκολία με την οποία η κυβέρνηση αποφάσισε να επιστρατεύσει, παραβιάζοντας τη συνταγματική επιταγή, τους απεργούς του Μετρό και τους λιμενεργάτες.
Βρισκόμαστε έτσι σήμερα στην καρδιά αυτού που ονόμασα στην αρχή του σημειώματός
μου, “παρατεταμένη αποσύνθεση” – μια κατάσταση που κορυφώνεται με την αποσύνθεση της ίδιας της Δημοκρατίας : η λειτουργία της Βουλής σήμερα λέει πολλά από μόνη της για τον ολισθηρό δρόμο στον οποίο έχουμε εισέλθει. Συχνές εντάσεις, υψηλοί τόνοι, ανταλλαγή απίστευτων διαλόγων που δεν ταιριάζουν σε Εθνική Αντιπροσωπεία ενώ την ίδια στιγμή η κυβέρνηση προτιμά να νομοθετεί με Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου. Δεν έχουμε να κάνουμε απλά με απομείωση της κοινοβουλευτικής διαδικασίας αλλά με συρρίκνωση της ίδιας της Δημοκρατίας. Ο ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ με όλες του τις δυνάμεις, εντός κι εκτός Βουλής επιχειρεί να βάλει ένα “στοπ” στην κατάσταση αυτή, ασκώντας μια όσο το δυνατόν πιο αποτελεσματική αντιπολίτευση. Μια αντιπολίτευση που έρχεται σε αντίθεση με την μέχρι σήμερα εναλλαγή των ρόλων μεταξύ κυβέρνησης και αντιπολίτευσης, με το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ να μονοπωλούν τους ρόλους αυτούς. Ο λόγος και η πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ, οι προτάσεις του, ο έλεγχος που ασκεί στην κυβέρνηση, έχουν ενοχλήσει πολλούς, κυρίως τους στυλοβάτες του σάπιου πολιτικού συστήματος, τα διαπλεκόμενα ΜΜΕ, που επιχειρούν, μέσω του εκφοβισμού και των απειλών, να ακυρώσουν τη ριζοσπαστική κριτική της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Ωστόσο, πλανώνται πλάνην οικτράν όσοι πιστεύουν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ μπορεί να εκφοβιστεί και να μετριάσει την κριτική του έναντι της τρικομματικής κυβέρνησης. Συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο. Ατσαλώνεται η θέλησή του για όλο και περισσότερο τεκμηριωμένη, ριζοσπαστική
κριτική σε μια πολιτική που συνειδητά εξαθλιώνει την κοινωνία. Στην πολιτική της ΝΔ, του
ΠΑΣΟΚ και της ΔΗΜΑΡ. Των τριών κυβερνητικών εταίρων που φέρουν ακέραια την ευθύνη της σημερινής τραγικής, για μισθωτούς, συνταξιούχους, άνεργους, νέους, κ.α., κατάστασης.
