Της Ρένας Δούρου, Δημοσιεύθηκε στο Matrix24.gr, 14 Μαρτίου 2013
Μαθητές σκελετωμένοι από την ασιτία στα Τρίκαλα, περίπου 170 χιλιάδες μικρομεσαίες επιχειρήσεις κινδυνεύουν με άμεσο λουκέτο εντός της χρονιάς σύμφωνα με τα στοιχεία της ΓΣΕΒΕΕ, τα ασφαλιστικά ταμεία υπό κατάρρευση, ασθενείς που ζεσταίνονται με κουβέρτες στο νοσοκομείο Ζακύνθου καθώς έχει στερέψει το πετρέλαιο, η ύφεση στο 6,4%: αυτό είναι ένα μικρό, απειροελάχιστο απάνθισμα από την καθημερινή ειδησεογραφία, που όμως αποτυπώνει τις σημερινές παραμέτρους της κοινωνικής εξαθλίωσης που βιώνουμε όλοι μας, με τον έναν ή τον άλλον τρόπο. Πρόκειται για μια κατάσταση προοδευτικής κατάρρευσης και εξαθλίωσης, την οποία δύσκολα μπορεί να αρνηθεί κανείς. Εξ ου και η επείγουσα ανάγκη να μπει άμεσα τέλος στη σημερινή πολιτική της τρικομματικής κυβέρνησης, η οποία βυθίζει καθημερινά την κοινωνία στην απόγνωση σε όλα τα επίπεδα, βαθαίνει την ύφεση και καθιστά μη βιώσιμο το χρέος. Και όλα τούτα, με την κυβέρνηση να επιμένει ότι αυτός είναι ο δύσκολος δρόμος που όμως οδηγεί στην αρετή!
Παράλληλα η κυβέρνηση επιχειρεί δια στόματος του πρωθυπουργού να προωθήσει τη γνωστή, όσο και επικίνδυνη θεωρητική κατασκευή περί των δύο άκρων, της άκρας δεξιάς και της άκρας αριστεράς, που αλληλοτροφοδοτούνται σε βάρος της κοινωνίας. «Η άκρα Αριστερά συναντά την αναρχία με τον λαϊκισμό να αποτελεί τον συνδετικό τους κρίκο. Όμως δυστυχώς ο λαϊκισμός όταν συνδυάζεται με την απόγνωση και με την δημαγωγία μπορεί να γίνει ακόμα περισσότερα επικίνδυνος. Το είδαμε σε επεισόδια βίας σε πολλές χώρες αλλά και σε φαινόμενα μισαλλοδοξίας. Και η άκρα δεξιά επίσης συστηματικά καλλιεργεί τη μισαλλοδοξία και δηλητηριάζει τις κοινωνίες. Το χειρότερο είναι ότι και τα δυο άκρα τροφοδοτούν το ένα τ’ άλλο και διαλύουν τις κοινωνίες. Όμως οι ιδέες της ελευθερίας και της δημοκρατίας που εμείς υπηρετούμε έχουν επιβιώσει και σε πολύ χειρότερες εποχές». Τάδε έφη ο πρωθυπουργός την Τετάρτη, 13 Μαρτίου, μιλώντας στους νέους της Νέας Δημοκρατίας, στο Μουσείο της Ακρόπολης. Σύμφωνα λοιπόν με τον πρωθυπουργό, το κόμμα του υπηρετεί αποκλειστικά τις ιδέες της «ελευθερίας και της δημοκρατίας», προφανώς μη αντιλαμβανόμενος το επικίνδυνο αυτής της προσέγγισης. Ή μήπως το αντιλαμβάνεται πολύ καλά; Και επίτηδες παίζει με τη φωτιά επιχειρώντας να αποσπάσει μικροκομματικά οφέλη, προσπαθώντας να πλήξει το χώρο που θεωρεί πραγματικό του αντίπαλο, δηλαδή την αξιωματική αντιπολίτευση, τον ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ, καταλογίζοντάς του αναρχία, λαϊκισμό και δημαγωγία;
Με άλλα λόγια, η χώρα σε πολιτικό, οικονομικό και κοινωνικό επίπεδο βρίσκεται κυριολεκτικά στην κόψη του ξυραφιού. Η κοινωνική εξαθλίωση – όσο κι αν το ΕΣΡ με την γνωστή του υπόδειξη περί μη προβολής από τα κανάλια σχετικών εικόνων, επιχειρεί να τη συγκαλύψει – τείνει να γίνει τετελεσμένο. Από την άλλη, η πολιτική εξουσία λειτουργεί πλήρως αυτιστικά, κάνοντας παιχνίδια επί χάρτου μεν, άκρως επικίνδυνα δε.
Γιατί το φίδι της ακροδεξιάς δεν είναι ούτε φιλικό ούτε εξημερώνεται. Ούτε μπορεί κανείς να το χρησιμοποιεί εργαλειακά χωρίς συνέπειες για τον ίδιο. Αυτές είναι μάταιες και επικίνδυνες ψευδαισθήσεις. Κι αν ο κίνδυνος ήταν σε ατομικό επίπεδο, ίσως να μην ήταν τόσο σημαντικό. Ο ορίζοντας σκοτεινιάζει επικίνδυνα όταν πρόκειται για τον ίδιο τον πρωθυπουργό που έχει επιλέξει την οδό της στρατηγικής της έντασης, με ό,τι αυτό συνεπάγεται…
