Της Ρένας Δούρου, Δημοσιεύθηκε στο Matrix24.gr, 20 Ιουνίου 2013
Τούτος ο Ιούνιος του 2013 είναι πραγματικά πολύ διαφορετικός. Χωρίς κανείς να το έχει προβλέψει (όπως άλλωστε συμβαίνει σε αυτές τις περιπτώσεις), από την περασμένη Τρίτη, 11 Ιουνίου, βρίσκεται σε εξέλιξη μια νέα Δημόσια Τηλεόραση. Η πραξικοπηματική ενέργεια του κ. Σαμαρά να κατεβάσει, με τη βοήθεια των αστυνομικών δυνάμεων, τους διακόπτες εκπομπής του σήματος της ΕΡΤ -μια πανευρωπαϊκή πρωτοτυπία, η οποία παραπέμπει σε άλλες εποχές και σε αυταρχικά καθεστώτα-, δρομολόγησε πολιτικές εξελίξεις, και όχι μόνο.
Και αυτό γιατί τούτες τις μέρες βρίσκεται σε εξέλιξη στο ραδιομέγαρο της ΕΡΤ στην Αγία Παρασκευή, ένα εξόχως ενδιαφέρον πείραμα της ανάγκης. Μια δημόσια τηλεόραση, απαλλαγμένη από κομματικές κηδεμονίες, με άψογα πειθαρχημένη λειτουργία, που δίνει λόγο σε όλο το πολιτικό φάσμα (πλην του μαύρου), στο πλαίσιο μιας θεματολογίας που σε τίποτε δεν θυμίζει «ξύλινες» επιλογές του παρελθόντος. Οργανώνονται έτσι, για παράδειγμα συζητήσεις για τις διαδικτυακές προκλήσεις, το ρόλο και τη λειτουργία των social media, τα προβλήματα των πολύτεκνων γυναικών, των νέων την εποχή της λιτότητας, κ.α..
Την ίδια στιγμή τα σύνολα της ΕΡΤ θυμίζουν, με τις νότες τους, σε όσους φαίνεται ότι το έχουν ξεχάσει, τον αναντικατάστατο ρόλο τους: εκείνον της παραγωγής πολιτισμού. Η μουσική τους πλημμυρίζει με Θεοδωράκη, Χατζιδάκι και πολλούς άλλους δημιουργούς τον προαύλιο χώρο του Ραδιομεγάρου. Και όλα αυτά μέσα σε μια ατμόσφαιρα ειρηνικής περικύκλωσης του χώρου από πολίτες που έρχονται να δηλώσουν τη συμπαράστασή τους στους εργαζόμενους της δημόσιας ραδιοτηλεόρασης. Είναι ένα κλίμα αυθόρμητης και ακηδεμόνευτης αλληλεγγύης, από το πρώτο βράδυ ανακοίνωσης της απόφασης, που «αγκαλιάζει» τους εργαζόμενους, οι οποίοι ευσυνείδητα, αν και απολυμένοι, όπως πεισματικά επαναλαμβάνει ο κ. Στουρνάρας και τα φερέφωνά του, συνεχίζουν να βγάζουν ένα πρόγραμμα άμεσης ανάγκης, άψογο επαγγελματικά, το οποίο αναμεταδίδεται διαδικτυακά από πλήθος ιστοσελίδων και έχει αυξανόμενο κοινό.
Ακριβώς αυτοί οι εργαζόμενοι (δημοσιογράφοι, τεχνικοί, κ.α.), που σήμερα αποτελούν την εγγύηση για την άρτια λειτουργία της «πειρατικής» ΕΡΤ, αποτελούν και την ελπίδα για το μέλλον της. Οι εργαζόμενοι αυτοί αποτελούν σήμερα τη ραχοκοκαλιά μιας ανεξάρτητης Δημόσιας Τηλεόρασης. Είναι οι πρωταγωνιστές μιας παραδειγματικής εμπειρίας.
Μιας εμπειρίας που φανερώνει το τι θα μπορούσαν να είχαν κάνει όλα αυτά τα χρόνια που το ΠΑΣΟΚ και η Νέα Δημοκρατία χρησιμοποιούσαν εργαλειακά και πελατειακά τον οργανισμό για την εξυπηρέτηση των μικροκομματικών τους συμφερόντων. Και αποτελεί πρόκληση και υποκρισία μαζί, σήμερα η ΝΔ, δια στόματος Σαμαρά και Κεδίκογλου, να κάνει λόγο για άντρο διαφθοράς, κακοδιοίκησης, αδιαφάνειας, σπατάλης, κλπ, θέλοντας έτσι εμφανώς να απαξιώσει το έργο των εργαζομένων στην ΕΡΤ. Ακριβώς αυτών που αποδεικνύουν ότι έχουν και τη γνώση και την ικανότητα να δώσουν σάρκα και οστά σε μια νέα, αναγεννημένη Δημόσια Ραδιοτηλεόραση, που να ανταποκρίνεται στις προσδοκίες και τις ανάγκες των πολιτών για ενημέρωση και πολιτισμό. Μια Δημόσια Ραδιοτηλεόραση δηλαδή που να τιμά το όνομά της.
Άθελά τους οι κκ Σαμαράς, Κεδίκογλου, Στουρνάρας και λοιποί, πυροδότησαν εξελίξεις, των οποίων τις συνέπειες, σε βάθος χρόνου, ούτε καν τις διανοούνται. Ο στενός τους ορίζοντας, εκείνος που θέλει πάση θυσία να αθροίσει τις 2.600 στο 1.5 εκατομμύριο ανέργων για να προστεθούν αργότερα και χιλιάδες ακόμη, προκειμένου να δείξουν στην Τρόικα ότι είναι καλοί μαθητές, ότι τηρούν το λόγο τους για τις χιλιάδες των απολύσεων στο Δημόσιο, δεν μπορεί να περιλάβει ό,τι σήμερα συντελείται εντός κι εκτός του Ραδιομεγάρου της Αγίας Παρασκευής. Ανεξάρτητα από την τελική έκβαση του αγώνα, ένα είναι βέβαιο: ότι τούτες οι μέρες αγώνα και αλληλεγγύης έχουν βάλει τα θεμέλια για ένα νέο κεφάλαιο, με πρωταγωνιστές τους εργαζόμενους και τους πολίτες, που δεν αφορά αποκλειστικά τη δημόσια ραδιοτηλεόραση αλλά την εγρήγορση και τα αντανακλαστικά μίας ολόκληρης κοινωνίας. Εκείνης που κάποιοι ήλπιζαν ότι είχε πέσει σε λήθαργο. Διαψεύστηκαν.
