Συνέντευξη της Ρένας Δούρου στη Realnews και τη δημοσιογράφο Μαριτίνα Ζαφειριάδου, 4 Αυγούστου 2013
Τι κατά τη γνώμη σας πρέπει να θέσει ο Έλληνας πρωθυπουργός στον πρόεδρο των ΗΠΑ, κατά την επικείμενη συνάντησή τους;
Ο κ. Σαμαράς πήρε το «πράσινο φως», που τόσο επιθυμούσε, για την επίσκεψή του στην Ουάσινγκτον. Είχε βέβαια προηγηθεί η απομάκρυνση της υποψηφιότητας της Gazprom για την πώληση της ΔΕΠΑ…
Ωστόσο το ελληνικό πρόβλημα είναι σύνθετο, δεν σχετίζεται με την επιλογή κάποιου στρατοπέδου, πολλώ δε μάλλον που η Αθήνα έχει επιλέξει σαφώς τη λιτότητα και όχι την ποσοτική χαλάρωση. Η μόνη διέξοδος είναι μια πολυεπίπεδη, ανεξάρτητη εξωτερική πολιτική, που θα λαμβάνει σοβαρά υπόψη της τον ενεργειακό παράγοντα, που η σημερινή κυβέρνηση ουδέποτε έχει χρησιμοποιήσει ως χαρτί διαπραγμάτευσης. Έτσι λοιπόν τι άλλο να πάρει ο κ. Σαμαράς από τον κ. Ομπάμα, πέρα από μια καλή φωτογραφία στον Λευκό Οίκο;
Ο Γιάννης Στουρνάρας, πάντως, πρόσφατα είχε δηλώσει πως ο προνομιακός σύμμαχος της Ελλάδας είναι πλέον η Γερμανία…
Ο κ. Στουρνάρας ξέρει για τι πράγμα μιλάει. Μαζί με τον κ. Σαμαρά και τον κ. Βενιζέλο, είναι οι ακλόνητοι αρχιτέκτονες της κυβέρνησης των ‘προθύμων’ που εκτελούν την πολιτική της λιτότητας, αδιαφορώντας αν έτσι εκτελούν και τον ελληνικό λαό και τη δημοκρατία. Συμβάλλει έτσι σε μια γερμανική Ευρώπη αντί μιας ευρωπαϊκής Γερμανίας, παραπέμποντας σε σκοτεινές εποχές του παρελθόντος, ευνοώντας τις πιο σκοτεινές αντιδραστικές δυνάμεις.
Οι Ηνωμένες Πολιτείες μπορεί να συμβάλουν ώστε η Γερμανία και οι κυρίαρχοι κύκλοι των Βρυξελλών να αλλάξουν πολιτική; Να επιτραπεί πχ στην ΕΚΤ να κόψει χρήμα;
Οι εποχές της παντοδυναμίας των ΗΠΑ έχουν περάσει. Και αυτό είναι θετικό. Πλέον άλλες χώρες καθορίζουν το διεθνές σκηνικό. Η Δύση δεν είναι ενιαία. Έχουν αναβιώσει παλιοί ανταγωνισμοί. Για τον ΣΥΡΙΖΑ τον πρώτο λόγο πρέπει να τον έχουν οι λαοί που πληρώνουν το τίμημα της λιτότητας και της ύφεσης. Η πίεση των πολιτών, των κινημάτων, και όχι κάποιες κινήσεις στα στεγανά των κορυφών της εξουσίας, θα αναγκάσουν τελικά την ΕΕ σε στροφή 180 μοιρών, προς πολιτικές ανάπτυξης, απασχόλησης και αλληλεγγύης.
Σας ανησυχεί η κινητικότητα που ξεκινά στο Κυπριακό; Και κυρίως, η σύνδεση της επίλυσής του με την αξιοποίηση και την μεταφορά του φυσικού αερίου;
Η Τουρκία, που συνεχίζει να κατέχει παράνομα τμήμα του νησιού, σπεύδει να εκμεταλλευθεί την οικονομικά δύσκολη θέση της Κυπριακής Δημοκρατίας, για εκβιαστική επίλυση, ενάντια βέβαια στη διεθνή νομιμότητα. Ενόψει των σεναρίων για άρον – άρον επίλυση του Κυπριακού, θεωρώ ότι ο ασφαλέστερος μπούσουλας είναι η στήριξη της Κυπριακής δημοκρατίας, η εφαρμογή του διεθνούς δικαίου και των αποφάσεων του ΟΗΕ.
Η ελληνική κυβέρνηση αποφεύγει να θέσει το θέμα των γερμανικών επανορθώσεων και του κατοχικού δανείου. Τι, κατά τη γνώμη σας, πρέπει να γίνει;
Ο κ. Βενιζέλος, αντιπρόεδρος, θυμίζω, της κυβέρνησης, δεν κατατάσσει στις άμεσες προτεραιότητές του το ηθικό και νομικό χρέος της Γερμανίας απέναντι στην Ελλάδα, όπως φαίνεται στα λόγια και τις πράξεις του. Από την ολομέλεια της Βουλής, όπου έφερε το θέμα ο ΣΥΡΙΖΑ με επικεφαλής τον Μανώλη Γλέζο ως την πρόσφατη μη απάντησή του για τη λειτουργία της σχετικής κοινοβουλευτικής Επιτροπής. Μιας πρότασης που μπορεί να φέρει σοβαρά αποτελέσματα, κτίζοντας μέτωπο στήριξης του δίκαιου αιτήματος της πατρίδας μας και αποκλείοντας εθνικιστικές αντιγερμανικές τάσεις που απαλλάσσουν ΝΔ και ΠΑΣΟΚ.
Μετά και την έκθεση της τρόικα, εκτιμάτε ότι θα υπάρξουν νέα μέτρα; Βλέπετε εκλογές; Με ή χωρίς πρωτοβουλία της κυβέρνησης;
Οι εκθέσεις Τρόικας και ΔΝΤ συνεπάγονται νέα μέτρα. Όπως κι αν τα ονομάσει η κυβέρνηση, «κινητικότητα» ή «συγχωνεύσεις», αυτά σημαίνουν μαζικές απολύσεις στον ιδιωτικό και δημόσιο τομέα, νέες μειώσεις μισθών και συντάξεων, εξώσεις από τα σπίτια, χαράτσια και φορολογικό ξεζούμισμα μισθωτών και συνταξιούχων. Το άγχος της κυβέρνησης να περάσει όλα τα τερατώδη σχέδιά της μέσα στο καλοκαίρι, φανερώνει ότι ο πολιτικός της χρόνος τελειώνει. Οδηγούμαστε σε κάλπες. Κι εκεί, ο λαός που τώρα ξέρει, και δεν πρέπει και δεν μπορεί να παραπλανηθεί, θα δώσει ηχηρή απάντηση.
Ο ΣΥΡΙΖΑ, πάντως, κατηγορείται ότι δίνει υποσχέσεις χωρίς αντίκρισμα. Πως λέει, δηλαδή το δικό του ‘λεφτά υπάρχουν’. Υπόσχεται πχ ότι θα επαναπροσλάβει όλους τους απολυμένους…
Στο σπίτι του κρεμασμένου δεν μιλάνε για σχοινί. Εκείνοι που χρεοκόπησαν τη χώρα, είναι ειρωνικό αν όχι υβριστικό να τολμούν να πιάνουν στο στόμα τους το μόνο κόμμα που προέβλεψε την κρίση στη σωστή της διάσταση, όταν κάποιοι έλεγαν ‘λεφτά υπάρχουν’ και κάποιοι άλλοι πρότειναν λιτότητα σαν τη σημερινή. Οι εταίροι του δικομματισμού, της φαυλότητας, της διαφθοράς και των πελατειακών σχέσεων, που επί 40 χρόνια δεν κατάφεραν να φτιάξουν κτηματολόγιο και περιουσιολόγιο, δεν έχουν το ηθικό ανάστημα να ρίχνουν λάσπη στον ΣΥΡΙΖΑ. Εμείς, πέρα από το πρόγραμμά μας που ‘επικαιροποιείται’ διαρκώς, και τη βούληση να αλλάξουμε τη ρότα που έχει οδηγήσει το καράβι σε ξέρα, έχουμε το ήθος που εγγυάται την εφαρμογή μιας ριζικά διαφορετικής πολιτικής. Θα οικοδομήσουμε λοιπόν έναν δημόσιο τομέα – πυλώνα της οικονομικής και παραγωγικής ανασυγκρότησης.
Κοινή επίσης είναι η πεποίθηση πως ο ΣΥΡΙΖΑ περιορίζεται ως στελεχιακό δυναμικό στο κόμμα του 4% με αποτέλεσμα να μην εκφράζει όσο ίσως χρειάζεται το 27%. Πρέπει, κατά την άποψή σας, να γίνουν ανοίγματα;
Το πρόβλημα δεν είναι τα πρόσωπα αλλά οι πολιτικές. Αυτές υπηρετούν τα άτομα που δουλεύουν μαζί μας. Και μάλιστα είναι συγκινητικό το πώς εμπειρότερα στελέχη συνδράμουν τους νεότερους υπηρετώντας το στόχο της συλλογικής προσπάθειας για να φύγει αυτή η κυβέρνηση, να πάψουν οι πολιτικές της καταστροφής.
Το ‘Αριστερό Ρεύμα’ πάντως, επιμένει πως είναι η πλειοψηφία στον ‘ενεργό κόσμο’ του ΣΥΡΙΖΑ…
Ο κόσμος του ΣΥΡΙΖΑ είναι ενιαίος και δυναμικός. Και αποφασισμένος να φέρει τα πάνω – κάτω. Σε όσους ελπίζουν σε διαιρέσεις του ΣΥΡΙΖΑ, τους εύχομαι ‘περαστικά’. Οι ευσεβείς πόθοι τους, θα παραμένουν πόθοι…
Ποια είναι η προσωπική σας άποψη για το πώς ο ΣΥΡΙΖΑ θα αποκτήσει κυβερνησιμότητα;
Δεν χρειαζόμαστε πιστοποιητικά κυβερνησιμότητας. Ο ΣΥΡΙΖΑ απέδειξε στις εκλογές του 2012 και από τη θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης ότι είναι συνεπής στο πρόγραμμα και τη δράση του. Ότι είναι έτοιμος να κολυμπήσει στα βαθιά. Να συγκρουστεί πολιτικά για την επιβίωση του λαού. Να πει τα ‘όχι’ που χρειάζονται στις διαπραγματεύσεις με τους δανειστές, στην κατεύθυνση μιας παραγωγικής ανασυγκρότησης με κοινωνική δικαιοσύνη. Όχι μόνος του αλλά με το λαό δίπλα του, στο τιμόνι της διακυβέρνησης, εκεί όπου είναι η θέση του.
