Της Ρένας Δούρου, Έθνος, 19 Σεπτεμβρίου 2013
Στη μαρτυρική Βιάννο, από τις 13 ως τις 15 Σεπτεμβρίου διεξήχθη το «2ο Πανελλήνιο Συνέδριο για τα Ολοκαυτώματα και τις Γερμανικές Αποζημιώσεις», με σημαντικές συμμετοχές Ελλήνων, Γερμανών και Ιταλών ειδικών, καθηγητών, επιστημόνων, κ.α.. Η Βιάννος δεν επιλέχθηκε τυχαία, καθώς κλείνουν φέτος 70 χρόνια από το ολοκαύτωμα στην πόλη – το δεύτερο μεγαλύτερο, με 401 εκτελεσθέντες, μετά από εκείνο των Καλαβρύτων. Ήταν ένα πολύ σημαντικό συνέδριο. Με σημαντικές ομιλίες και συμβολές που έθεσαν, η κάθε μία από την δική της πλευρά, το επιστημονικό, ιστορικό υπόβαθρο για την αγωνιστική διεκδίκηση, εκ μέρους της χώρας μας, των γερμανικών οφειλών. Για την εκπλήρωση, επιτέλους του νομικά δίκαιου, πολιτικά ορθού και, το κυριότερο, ηθικά επιβεβλημένου αιτήματος των γερμανικών οφειλών έναντι της Ελλάδας. Ας μην ξεχνάμε ότι η Ελλάδα είναι η μόνη χώρα που δεν έχει λάβει αποζημιώσεις ή επανορθώσεις από τη Γερμανία για την περίοδο της Κατοχής της χώρας. Το Συνέδριο ήταν ένα πρώτης τάξης βήμα για την ανάδειξη και διεθνοποίηση μιας διεκδίκησης που πρόσφατα, φέτος την άνοιξη, έφερε ο ΣΥΡΙΖΑ στη Βουλή, πετυχαίνοντας τη σύσταση μιας Διακομματικής Επιτροπής, που θα μπορούσε να ασκήσει και να κλιμακώσει πίεση σε διεθνές επίπεδο, την οποία όμως, αναιτιολόγητα η κυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου ουδέποτε ενεργοποίησε.
Τα δύο αυτά γεγονότα, με τον τρόπο του το καθένα, καταδεικνύουν τη δυναμική ενός αιτήματος που δεν έρχεται να συμψηφίσει ζωές και χρήματα. Ακόμη κι αν επρόκειτο για ένα μάρκο, αυτό θα έπρεπε να καταβληθεί ως εκπλήρωση ηθικής υποχρέωσης. Γιατί το αίτημα αυτό δεν είναι εθνικό, είναι οικουμενικό και αφορά στο σεβασμό του διεθνούς δικαίου. Του Δικαίου, με μία λέξη. Κοινωνίες και κράτη που αρνούνται το Δίκαιο, στην ουσία αυτό-υπονομεύονται και σαπίζουν.
Είναι άραγε άσχετα με όσα συμβαίνουν τούτες τις μέρες στη χώρα; Τι είδους επικαιρότητα μπορεί να έχει σήμερα το Ολοκαύτωμα της Βιάννου πριν από 70 χρόνια; Σύμφωνα με μια επιφανειακή ανάλυση, καμία. Ωστόσο αυτή η ανάλυση είναι λάθος. Γιατί ο πυρήνας της δολοφονίας του 34χρονου από το μέλος της Χρυσής Αυγής είναι η άρνηση του Δικαίου, η άρνηση της ζωής, η επιβολή της βίας. Αυτό είναι το νήμα που συνδέει τη Βιάννο με το Κερατσίνι, με 70 χρόνια διαφορά. Ένα νήμα κόκκινο. Ένα νήμα από αίμα…
