Αποσπάσματα συνέντευξης της Ρένας Δούρου στο ραδιόφωνο ΒήμαFM, στην εκπομπή «Πρωινές Διαδρομές» και τους δημοσιογράφους Βασίλη Αδαμόπουλο και Σωτήρη Ξενάκη
Για το αποτέλεσμα των γερμανικών εκλογών σε σχέση με την Ελλάδα:
Η κυρία Μέρκελ, στις πρώτες δηλώσεις που έκανε, είπε ότι δεν πρέπει να χαλαρώνουμε ως προς τις μεταρρυθμίσεις και να μην περιμένουμε κάποια διαφορά πολιτικής. Με κίνδυνο να υποτιμήσουμε τη συνθετότητα της κατάστασης, θεωρώ ότι το πρόβλημα ενδεχόμενης συγκυβέρνησης θα το έχουν οι σοσιαλδημοκράτες γιατί όποιον βάζει δίπλα της, στην εξουσία, η κ. Μέρκελ, τον κεφαλαιοποιεί, απομυζώντας τον. Η χώρα μας δεν μπορεί να προσδοκά κάποια διαφορετική δημοσιονομική πολιτική σε περίπτωση συγκυβέρνησης της Α. Μέρκελ με τους σοσιαλδημοκράτες. Ας μην ξεχνάμε το πώς έχουν ψηφίσει οι σοσιαλιστές στα πακέτα, στα μνημόνια, στη δημοσιονομική πολιτική. Δεν είναι άλλωστε τυχαίο ότι ο μεγάλος γερμανός διανοητής Ούρλιχ Μπεκ μιλά για την «μη εστεμμένη βασίλισσα της Ευρωπαϊκής Ένωσης» και όλοι αντιλαμβανόμαστε τι μας περιμένει.
Για το ενδεχόμενο διαπραγμάτευσης μιας κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ με την καγκελάριο Μέρκελ:
Δεν βλέπω τη σχέση αιτίου – αιτιατού μεταξύ του προφίλ και της αποφασιστικότητας της κ. Μέρκελ σε σχέση με το τι θέλει να κάνει στη Γερμανία και δυστυχώς στην ΕΕ, και του γεγονότος ότι τα τρία τελευταία χρόνια στην Ελλάδα είχαμε κυβερνήσεις αδύναμες και σίγουρα άβουλες. Μέχρι σήμερα οι κυβερνήσεις πήγαιναν στο Βερολίνο με λευκά χαρτιά… Να σημειώσω επίσης εδώ ότι, μιλώντας διαρκώς για την κ. Μέρκελ, δεν πρέπει να προσωποποιούμε μία χώρα, ταυτίζοντάς την με ένα πρόσωπο, το οποίο δαιμονοποιείται γιατί έτσι τροφοδοτούμε τον φασιστικό λόγο.
Επειδή η χώρα βρίσκεται αντιμέτωπη με μια πολιτική δολοφονία, δεν σχολιάστηκε επαρκώς ότι ο κ. Σαμαράς ταξίδεψε και γύρισε άπρακτος από τις Βρυξέλλες καθώς η απάντηση που του δόθηκε είναι ότι πρέπει να προετοιμάζεται για νέο μνημόνιο καθώς το δημοσιονομικό κενό δεν καλύπτεται από το πρωτογενές πλεόνασμα. Επίσης, λόγω του ότι πενθούμε, αν και δεν πενθούμε όλοι κατά τη γνώμη μου, δεν σχολιάστηκαν επαρκώς οι πληροφορίες για τον κ. Βενιζέλο που θέλησε να «αναδιοργανώσει» τα νούμερα για το πρωτογενές πλεόνασμα.
Τα περί μικρού αλλά επαρκούς ή βιώσιμου πρωτογενούς πλεονάσματος, αν δεν αφορούσαν τις συντάξεις, τους μισθούς και την ανεργία, θα ταίριαζαν σε επιθεωρησιακό νούμερο.
Για τη Χρυσή Αυγή:
Για να αποδομηθεί το ρίζωμα του ναζιστικού φαινομένου της ΧΑ, χρειάζονται να γίνουν πολλά. Γιατί δεν είναι κάτι που διαμορφώθηκε από τη μια μέρα στην άλλη, μέσα στα τελευταία τρία χρόνια. Όσοι τα προηγούμενα χρόνια υπογραμμίζαμε την επικινδυνότητα του φαινομένου στη χώρα μας, δεχόμασταν την κριτική ότι είμαστε υπερβολικοί. Πρόκειται για πολυπαραγοντικό φαινόμενο. Μπορεί οι παππούδες Ελλήνων να πήραν μέρος στην αναχαίτιση του τρίτου Ράιχ και του Χίτλερ στην Ελλάδα και την Ευρώπη, και τώρα κάποιοι να υψώνουν το χέρι χαιρετώντας ναζιστικά. Και αυτό δεν οφείλεται στους τρισάθλιους οικονομικούς δείκτες που εξαθλιώνουν τη ζωή μας. Οφείλεται στην απουσία μιας συνεκτικής μεταναστευτικής πολιτικής τα προηγούμενα χρόνια. Ακόμη και τα Ολυμπιακά έργα ήταν σαν το γιοφύρι της Άρτας: στήθηκαν με πολύ αίμα μεταναστών, που τότε ήσαν καλοί για να δουλεύουν στα δημόσια έργα και για το ολυμπιακό ιδεώδες, όχι όμως για να έχουν χαρτιά παραμονής. Οφείλεται στην απουσία σοβαρής συνεκτικής πολιτικής κατά του εγκλήματος, με μια διαφορετική αντιμετώπιση από την Αστυνομία και τη Δικαιοσύνη. Και τέλος, οφείλεται στην έλλειψη παιδείας. Πόσες φορές οι γενιές των γονέων μας έχουν χαμογελάσει μπροστά σε ρεπορτάζ μαθητών που παρελαύνουν και μπερδεύουν τις εθνικές επετείους και τον κατά τα άλλα συμπαθέστατο αιρετό της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, Απόστολο Γκλέτσο με τον Μανώλη Γλέζο; Όλα αυτά δεν μπορούν να αποδομηθούν από τη μια μέρα στην άλλη. Και θέτω το ερώτημα: αυτό το έχουμε αντιληφθεί όλοι; Ισχυρίζομαι ότι ‘όχι’. Διότι αν σε έγκριτο συνταγματολόγο και αρχηγό κόμματος, όπως ο κ. Βενιζέλος, μπορεί να πιστωθεί μόνο η θεωρία του «συνταγματικού τόξου» και από την άλλη ο κ. Σαμαράς προωθεί τη θεωρία των δύο άκρων, το συμπέρασμα που βγαίνει είναι ότι δεν το έχουμε αντιληφθεί όλοι.
Τη θεωρία των δύο άκρων δεν την ανακαλύψαμε την επόμενη της δολοφονίας του Παύλου Φύσσα. Ο κ. Σαμαράς πήγε στην Ουάσινγκτον και σπατάλησε χρόνο για να εξηγήσει ενώπιον επιχειρηματιών και δημοσιογράφων, ότι η αξιωματική αντιπολίτευση είναι το αντίστοιχο της ΧΑ. Και δεν μπορώ να αθωώσω έναν συνταγματολόγο όπως ο κ. Βενιζέλος όταν παρουσιάζει τη θεωρία του «συνταγματικού τόξου» στο οποίο εντάσσει τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, τα κόμματα που επί τρία χρόνια κουρελιάζουν καθημερινά το Σύνταγμα.
Ο κ. Λαζαρίδης δεν πήρε σβάρνα τα κανάλια με δική του πρωτοβουλία. Δημιουργούνται ένα σωρό ερωτήματα σε σχέση με τους κκ. Σαμαρά και Βενιζέλο και την κυβέρνηση. Για παράδειγμα, που βρέθηκαν όλοι αυτοί οι φάκελοι του κ. Δένδια για την Χρυσή Αυγή; Είχαν γίνει τόσες καταγγελίες, δημοσιογραφικά ρεπορτάζ για τους πόρους, τις πηγές της ΧΑ…
Η κυβέρνηση δεν προσφέρει κανένα εχέγγυο ότι θα αντιμετωπίσει με σοβαρότητα το ναζιστικό φαινόμενο χωρίς να επαναδιατυπώσει ξανά ψευδή, εκβιαστικά διλήμματα του τύπου, ευρώ ή ΣΥΡΙΖΑ, μνημόνιο ή καταστροφή. Έχει μεγάλο ταλέντο στη διατύπωση τέτοιου είδους διλημμάτων. Και σήμερα το νέο δίλημμα η κυβέρνηση το διαμορφώνει ως εξής: μνημόνιο με Σαμαρά ή χάος με ΧΑ…
