Συνέντευξη της Ρένας Δούρου στα ΕΠΙΚΑΙΡΑ και τον δημοσιογράφο Βαγγέλη Παπαδημητρίου, 3/10 – 9/10/2013, τεύχος 207
Η κυβέρνηση έκλεινε τα μάτια της στην Χρυσή Αυγή, παρότι η αντιμετώπιση της εγκληματικής δράσης της έπρεπε να είχε αρχίσει πιο νωρίς, καθώς είχε δώσει δείγματα του χαρακτήρα της, δηλώνει η βουλευτής Β’ Αθηνών και υπεύθυνη ευρωπαϊκής πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ, Ρένα Δούρου, ενώ απορρίπτει τις αιτιάσεις για ανοχή του κόμματός της προς τη βία ακροαριστερών ομάδων. Διευκρινίζει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν θα δεχθεί ιδιωτικοποίηση στρατηγικών δημοσίων επιχειρήσεων όπως η ΕΥΔΑΠ, αφήνοντας σαφώς ανοικτό το ενδεχόμενο ακύρωσης της όποιας συμφωνίας, ενώ τάσσεται υπέρ της άμεσης προκήρυξης εκλογών
Οι συλλήψεις των βουλευτών της Χρυσής Αυγής για σύσταση εγκληματικής οργάνωσης, πέραν των στοιχείων που προφανώς υπάρχουν για εκδοθούν εντάλματα, κρύβει και πολιτικό κίνητρο; Η άνοδος των ποσοστών της έπαιξε ρόλο ή είναι μόνο η δράση της με αποκορύφωμα τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα που οδήγησε την πολιτεία να αντιδράσει;
Ο ΣΥΡΙΖΑ συστηματικά επαναλαμβάνει ότι η δραστική αντιμετώπιση των εγκληματικών ενεργειών της Χρυσής Αυγής έπρεπε να είχε ξεκινήσει από την πρώτη – πρώτη στιγμή της εκδήλωσής τους και τα περί «πολιτικού κινήτρου» είναι επιεικώς απαράδεκτα. Η ΧΑ από τότε που εισήλθε στη Βουλή, δεν έκρυψε τον εγκληματικό της χαρακτήρα. Προκαλούσε και χλεύαζε τις αρχές του δημοκρατικού πολιτεύματος. Έσπειρε τη βία ενάντια σε μετανάστες, σε μέλη του κινήματος lgbt, σε ακτιβιστές, σε αιρετούς, βεβήλωνε χώρους λατρείας, ανενόχλητη από τις αστυνομικές αρχές. Κανένα καμπανάκι δεν κτύπησε τότε στην κυβέρνηση παρά τις κοινοβουλευτικές ερωτήσεις και τις ανακοινώσεις του ΣΥΡΙΖΑ για θύλακες στην αστυνομία και την ανεξέλεγκτη, ρατσιστική, εγκληματική δράση της ΧΑ. Η κυβέρνηση επιδεικτικά έκλεινε τα μάτια της ενώ ασκούσε βίαιη καταστολή π.χ. ψεκάζοντας συνταξιούχους σε πορείες. Έπρεπε να υπάρξει και πέμπτος νεκρός για να ενεργοποιηθούν τα αντανακλαστικά της και να στείλει ο κ. Δένδιας και τις 32 υποθέσεις στην Εισαγγελία. Ωσάν να υπάρχουν δολοφονίες ανάξιες λόγου, ανάλογα με το χρώμα του δέρματος… Ωστόσο η τιμωρία της βαρβαρότητας, της βίας και του αίματος, που συνεπάγεται ανέκαθεν η φασιστική δράση, αποτελεί καθολική, πανανθρώπινη αρχή, θεμέλιο κάθε ευνομούμενης Πολιτείας… Γιαυτό και ο ΣΥΡΙΖΑ δεν θέτει καμία προϋπόθεση στον αγώνα κατά της νεοναζιστικής, εγκληματικής οργάνωσης και τάσσεται υπέρ της αποτελεσματικής καταπολέμησής της. Και σε αυτό το πλαίσιο η σύλληψη του επικεφαλής της και βουλευτών της ΧΑ, συνιστά θετική εξέλιξη. Και πρέπει η Δικαιοσύνη να αφεθεί απερίσπαστη να συνεχίσει το κρίσιμο έργο της. Χωρίς βέβαια να ξεχνάμε ότι αυτή, η αστυνομικο-δικαστική, δεν είναι παρά μία πτυχή αντιμετώπισης του φαινομένου. Είναι η κορυφή του παγόβουνου. Γιατί στο όνομα του «συνταγματικού τόξου» δεν μπορούν να συγκαλύπτονται οι βαθύτερες αιτίες που εξέθρεψαν επί χρόνια το νεοναζιστικό φαινόμενο, και για τις οποίες έχουν συντριπτικές ευθύνες τα δύο κόμματα εξουσίας, ΝΔ και ΠΑΣΟΚ. Ο ΣΥΡΙΖΑ, με βαθιά αίσθηση ευθύνης, εγγυάται τη δημοκρατική ομαλότητα βάζοντας τον δάκτυλο επί τον τύπο των ήλων. Δηλαδή στις καταστροφικές συνέπειες των μνημονίων και της λιτότητας, στην έλλειψη συνεκτικής μεταναστευτικής πολιτικής και σύγχρονης πολιτικής κατά του εγκλήματος, στην απουσία παιδείας σχετικά με τις ιστορικές ρίζες του ναζισμού σε μια χώρα που έπαιξε κομβικό ρόλο στην αναχαίτισή του κατά τον Β’ Παγκόσμιο πόλεμο. Η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ θα αρθούν στο ύψος των περιστάσεων, σε μια συστράτευση κατά των βαθιών αιτίων που παράγουν το ναζισμό; Θα αλλάξουν πολιτική; Θα ασκήσουν την αυτοκριτική τους; Θα αναλάβουν τις ευθύνες τους, δίνοντας επιτέλους το λόγο στο λαό;
Υπήρχε πολιτική ανοχή προς τις πρακτικές της Χρυσής Αυγής;
Η ανοχή που υπήρξε προς την ΧΑ και τις εγκληματικές πρακτικές της, ήταν πολλαπλή. Πρώτα και κύρια πολιτική. Λίγο πριν από την πολιτική δολοφονία του Παύλου Φύσσα, είχαν αρχίσει να στρώνονται τα σενάρια περί κυβερνητικής συνεργασίας με μια «σοβαρή ΧΑ». Ενώ σε όλο το διάστημα, όπως ήδη παρατήρησα, από την είσοδό της στη Βουλή, τα μέλη της, σε συνεργασία με βουλευτές της, είχαν πολλαπλασιάσει την εγκληματική τους δράση. Ποιος εμπόδιζε την κυβέρνηση να πάρει τα μέτρα που πήρε μετά από τη δολοφονία του Π. Φύσσα; Η ίδια που είχε κάνει τις επιλογές της. Και αυτές είχαν στοχοποιήσει τον ΣΥΡΙΖΑ μέσα από την ανεκδιήγητη θεωρία των δύο άκρων, την οποία, λίγες ώρες μετά από το θάνατο του Π. Φύσσα, υποστήριξε στα κανάλια ο εξ απορρήτων σύμβουλος του κ. Σαμαρά… Αλλά δεν υπήρξε μόνο πολιτική ανοχή. Παράλληλα, εκδηλώθηκε από την πλευρά διαπλεκόμενων ΜΜΕ, φιλικά προσκείμενων προς την κυβέρνηση, προσπάθεια «κανονικοποίησης» της ΧΑ, μέσα από στημένα ή λάιφ στάιλ ρεπορτάζ. Το τέρας έπρεπε να… εξανθρωπιστεί για να ανακυκλωθεί πολιτικά στην κατάλληλη στιγμή. Οι σχεδιασμοί αυτοί όμως ανατράπηκαν υπό το βάρος της σωρευμένης λαϊκής οργής για την πολιτική δολοφονία του αντιφασίστα μουσικού, που οι στίχοι του, διόλου τυχαία, βρίσκονταν ακριβώς στον αντίποδα αυτών των λάιφ στάιλ ρεπορτάζ, και αναδείκνυαν τις μαύρες πτυχές της ΧΑ. Τις μόνες πτυχές της δηλαδή.
Ο ΣΥΡΙΖΑ δείχνει ανοχή προς τη βία της άλλης πλευράς, αναρχοαριστερών ομάδων; Είναι το βασικό επιχείρημα με το οποίο αμφισβητείται το αν ο ΣΥΡΙΖΑ ανήκει στο “συνταγματικό τόξο”.
Εδώ και καιρό ΠΑΣΟΚ, ΝΔ και διαπλεκόμενα ΜΜΕ, που διατηρούν προνομιακές σχέσεις με την εξουσία, πιπιλάνε, χωρίς καμία φαντασία, την καραμέλα περί δήθεν ανοχής της βίας εκ μέρους του ΣΥΡΙΖΑ. Συχνά μάλιστα, εν είδει αυτόκλητων εισαγγελέων, θέτουν και το ερώτημα στα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ: «καταδικάζετε τη βία από όπου κι αν προέρχεται;» Σε αυτά προστέθηκε πρόσφατα και η βαρύγδουπη θεωρία του «συνταγματικού τόξου» μαζί με την επικίνδυνη των «δύο άκρων». Όλα συγκλίνουν στην περιθωριοποίηση του ΣΥΡΙΖΑ, παίζοντας ένα επικίνδυνο για τη δημοκρατία, παιχνίδι, που ταυτίζει τον ΣΥΡΙΖΑ με τη βία και τα άκρα, στο πλαίσιο ενός απαράδεκτου συμψηφισμού της βίας, ενώ, π.χ., τα δύο κόμματα εξουσίας απομειώνουν το Κοινοβούλιο και καταβαραθρώνουν καθημερινά το Σύνταγμα. Αυτού του είδους τα «παιχνίδια» φανερώνουν εντέλει φασιστική νοοτροπία. Γιατί είναι γνωστό ότι τέτοιοι συμψηφισμοί συνιστούν φασιστική λογική.
Βλέπετε πρόωρες εκλογές με αφορμή αυτές τις εξελίξεις;
Η προσφυγή στις κάλπες, η κορυφαία αυτή δημοκρατική διαδικασία που δίνει το λόγο στον κυρίαρχο λαό, έπρεπε να είχε γίνει εδώ και καιρό. Γιατί υπάρχει αναντιστοιχία κυβέρνησης και κοινωνίας. Γιατί κάθε μέρα που περνά με τον σαμαροβενιζελισμό στην εξουσία, είναι καταστροφή για την κοινωνία. Ο κ. Σαμαράς εξελέγη εξαπατώντας τους πολίτες: υποσχέθηκε επαναδιαπραγμάτευση και αμέσως μετά απέστειλε επιστολή στους ευρωπαίους εταίρους περί «ανάληψης της πατρότητας του προγράμματος», ενώ και φέτος το καλοκαίρι δεσμεύθηκε γραπτά απέναντί τους για την επιβολή όσων μέτρων χρειαστούν. Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν ζητά σήμερα συγκυριακά εκλογές, αλλά αμέσως από τη στιγμή που έγινε φανερή η εξαπάτηση των πολιτών και η συνέχιση της μνημονιακής πορείας. Πολλώ δε μάλλον μετά τις τελευταίες εξελίξεις, που φέρνουν στο προσκήνιο έναν διμέτωπο αγώνα: κατά των μνημονιακών πολιτικών που εξαθλιώνουν την κοινωνία και υπέρ της δημοκρατικής ομαλότητας. ΝΔ και ΠΑΣΟΚ με τις πολιτικές τους έχουν φέρει την κοινωνία στα Τάρταρα, και προκλητικά επιχειρούν να αποφύγουν τις εκλογές, υποστηρίζοντας ότι αποτελούν… κίνδυνο και καταστροφή. Καταστροφική όμως από κάθε άποψη είναι η παραμονή τους στην εξουσία…
Ο ΣΥΡΙΖΑ υποστηρίζει ότι θα καταγγείλει το Μνημόνιο και θα ζητήσει επαναδιαπραγμάτευση. Αν οι δανειστές αρνηθούν τι θα γίνει; Αν πουν “εφαρμόστε το πρόγραμμα όπως έχετε υπογράψει” δεν υπάρχει αλλαγή πολιτικής τι θα κάνετε;
Τρεις παρατηρήσεις. Με τα «αν» δεν γίνεται πολιτική. Η λέξη «διαπραγμάτευση» είναι άγνωστη στις μνημονιακές κυβερνήσεις, ώστε να ξέρουμε την αντίδραση της Τρόικας. Κι εν πάση περιπτώσει αυτή δεν πρέπει να ανάγεται σε παντοδύναμη πλευρά, γιατί τότε δεν υπάρχει διαπραγμάτευση με μια ελληνική κυβέρνηση, απλή εντολοδόχο, άνευ ευθύνης. Οι ευθύνες των ελληνικών κυβερνήσεων είναι τεράστιες γιατί δεν διαπραγματεύθηκαν ποτέ και τίποτε. Δεύτερον, ο ΣΥΡΙΖΑ θα ζητήσει επαναδιαπραγμάτευση της δανειακής σύμβασης, μετά από την ακύρωση του μνημονίου. Δεν πρόκειται όμως να διαπραγματευτεί το πρόγραμμά του. Τρίτον, δεν σκοπεύουμε να προβούμε σε μονομερείς ενέργειες, δεν δεχόμαστε όμως εκβιασμούς, οι οποίοι, αν επιχειρηθούν, δεν θα μείνουν αναπάντητοι.
Η επιστροφή στη δραχμή, όχι ως πρώτη επιλογή αλλά ως εναλλακτική αν επέλθει ρήξη με την τρόικα, πρέπει να υπάρχει στο τραπέζι;
Πριν φθάσουμε σε οποιοδήποτε εναλλακτικό σχέδιο, πρέπει να επιχειρήσουμε να εφαρμόσουμε ένα καταρχήν σχέδιο – κάτι που δεν έπραξαν οι μνημονιακές κυβερνήσεις, που είχαν ως πρόγραμμά τους αποκλειστικά τα αιτήματα των δανειστών. Ο ΣΥΡΙΖΑ επανειλημμένως έχει εκθέσει το πρόγραμμά του, ότι δηλαδή θα πρέπει να υπάρξει μια ευρωπαϊκή ρύθμιση στα χνάρια της συνόδου του Λονδίνου του 1953, με ακύρωση μέρους του χρέους και αποπληρωμή του υπολοίπου με ρήτρα ανάπτυξης, καθώς και με την εφαρμογή ενός είδους Σχεδίου Μάρσαλ. Παράλληλα, στο εσωτερικό έχουμε παρουσιάσει τους άξονες του προγράμματος οικονομικής ανασυγκρότησης που θα βάζει τέλος στη σημερινή καταστροφική πολιτική και θα δημιουργήσει ασπίδα προστασίας των πιο αδύναμων τμημάτων της κοινωνίας που σήμερα δοκιμάζονται ανηλεώς. Ποτέ δεν είπαμε ότι ο δρόμος είναι σπαρμένος με ροδοπέταλα. Αλλά τα εύκολα δεν ήταν ποτέ για την Αριστερά. Εκείνο που με συναίσθηση ευθύνης υποστηρίζουμε είναι ότι ο δρόμος της αξιοπρέπειας της χώρας περνάει μέσα από την ανάπτυξη και την ανεξαρτησία.
