Συνέντευξη της Ρένας Δούρου στον Επενδυτή και τον δημοσιογράφο Βαγγέλη Παπαδημητρίου, 16 – 17 Νοεμβρίου 2013
– Ποιος είναι ο απολογισμός της πρωτοβουλίας ΣΥΡΙΖΑ για την πρόταση μομφής; Τι απαντάτε σ’ αυτούς που εκτιμούν ότι το κόμμα σας ίσως και να έχασε απ’ αυτή τη διαδικασία; Και τι απαντάτε σε όσους λένε ότι αυτό που είδαμε στη βουλή ήταν ένα σόου, μια μάχη ατάκας και εντυπωσιοθηρίας;
Από την περασμένη Κυριακή είναι φανερό ότι η κλεψύδρα του χρόνου μετράει αντίστροφα για την κυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου. Όση προσπάθεια κι αν καταβάλλουν τα διαπλεκόμενα και πλέον με ψηφιακές άδειες ΜΜΕ και τα γνωστά παπαγαλάκια, η αλήθεια είναι μία και είναι ολοφάνερη. Έχουμε μια κυβέρνηση σε πλήρη αναντιστοιχία με την κοινωνία. Έχουμε μια κυβέρνηση που εξαπατά κατ΄επανάληψη την κοινωνία με τις δήθεν διαπραγματεύσεις. Έχουμε μια κυβέρνηση που αντιμετωπίζει τους πολίτες σαν «πεζοδρόμιο». Έχουμε μια κυβέρνηση και μια κοινωνία εν τέλει εγκλωβισμένη στις δεσμεύσεις που έχουν δώσει οι κκ Σαμαράς και Βενιζέλος στους δανειστές για επιβολή νέων μέτρων και η οποία προτάσσει τα συμφέροντα των τραπεζών και των αγορών σε βάρος των πολιτών. Οι 153 ψήφοι που πήρε το βράδυ της 10ης Νοεμβρίου η κυβέρνηση σύντομα θα αποδειχθούν πολύ λίγοι μπροστά στα πολύ δύσκολα που έρχονται: φόροι στα ακίνητα, πλειστηριασμοί πρώτης κατοικίας, εξεταστική για υποβρύχια, και βέβαια προϋπολογισμός. Σώνεται το λάδι στο καντήλι μιας κυβέρνησης ανάλγητης, αδιάλλακτης, αυταρχικής. Ήδη μάλιστα φαίνεται ότι κάποιοι αναζητούν εναγωνίως νέο πρωθυπουργός και νέα σύνθεση κυβέρνησης, προκειμένου να παραταθεί ο χρόνος ζωής της μνημονιακής εξουσίας!
– Πάντως, επενδύσατε πολλά εντός και εκτός βουλής, κι η εικόνα της ισχνής συγκέντρωσης έξω από το κοινοβούλιο το βράδυ της Κυριακής έδωσε τροφή σε σαρκαστικά σχόλια…
Η προσέγγιση του ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει να κάνει με κάποιου είδους «επένδυση» από την οποία αναμένει άμεση «απόδοση» – δεν μιλάμε με όρους χρηματιστηρίου αλλά κοινωνικής δυναμικής. Και αυτή δεν περιορίζεται σε μία συγκέντρωση ούτε σε ένα γεγονός, αλλά εντάσσεται σε μια προσέγγιση με βάθος χρόνου. Οφείλουμε να βλέπουμε τα πράγματα σωρευτικά και όχι μεμονωμένα, ως αλυσίδα πρωτοβουλιών με στόχο την απόκρουση όλων αυτών των υφεσιακών πολιτικών. Από την πλευρά της, το μήνυμα της αποτυχίας της, η κυβέρνηση το λαμβάνει καθημερινά στους χώρους εργασίας, στα νοσοκομεία, στα σχολεία, στους χώρους δηλαδή που έχει ισοπεδώσει με τις πολιτικές της. Κυριακή κοντή γιορτή λοιπόν για όσους φιλοκυβερνητικούς κύκλους έσπευσαν να καγχάσουν για δήθεν αποτυχία του ΣΥΡΙΖΑ, την ώρα που τούτη η εξουσία καταστρέφει ό,τι έχει απομείνει όρθιο στη χώρα.
– Η Θεοδώρα Τζάκρη, πάντως, τόλμησε. Είναι ανοικτές οι πόρτες του ΣΥΡΙΖΑ γι’ αυτήν και για άλλους διαφοροποιούμενους βουλευτές; Ποια είναι τα κριτήρια συνεργασίας σας μαζί τους;
Στον ΣΥΡΙΖΑ τα ζητήματα των συμμαχιών δεν τίθενται με όρους προσωπικών συνεργασιών αλλά στο πλαίσιο ευρύτερων πολιτικών, με στόχο να μπει τέλος στη σημερινή καθοδική πορεία. Η καταψήφιση εκ μέρους της κ. Τζάκρη αποτελεί σοβαρό πλήγμα για την κυβέρνηση. Από κει πέρα, ο ΣΥΡΙΖΑ ήδη από τις περσινές εκλογές έχει διατυπώσει κάλεσμα συνεργασίας προς όλες τις δυνάμεις από τα αριστερά της σοσιαλδημοκρατίας ως την εξωκοινοβουλευτική Αριστερά, προκειμένου να κτίσουμε ένα στέρεο κοινωνικό μέτωπο στήριξης μιας κυβέρνησης με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ, που θα φέρει σε πέρας τις μεταρρυθμίσεις και τις ρήξεις που είναι απαραίτητες για την χώρα.
– Ποιο είναι το επόμενο βήμα; Έχει δημιουργήσει προσδοκίες, για παράδειγμα, η πρόκληση Βενιζέλου σε μονομαχία για τα ναυπηγεία. Θα καταθέσετε την πρόταση για εξεταστική; Θα απαντήσετε στους υπαινιγμούς για εξυπηρέτηση ανταγωνιστικών συμφερόντων;
Ο κύριος Βενιζέλος θα έπρεπε να είναι ο τελευταίος που αδημονεί για την Εξεταστική. Είναι φανερό ότι ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης, που ο ίσκιος του βρίσκεται και πάνω από τη λίστα Λαγκάρντ, όλα αυτά τα κάνει για τις εντυπώσεις και κυρίως, για να συγκαλύψει την ουσία. Η οποία έχει να κάνει με τα όσα είχε αποκαλύψει στη βουλή τον Απρίλιο του 2012 ο κ. Μιχελάκης για τον τρόπο που χειρίστηκε ο σημερινός αντιπρόεδρος την αμαρτωλή σύμβαση Τσοχατζόπουλου για τα υποβρύχια σε βάρος των πολιτών. Σε βάρος των αμυντικών συμφερόντων της χώρας. Οι υπαινιγμοί του κ. Βενιζέλου σε βάρος του ΣΥΡΙΖΑ δεν συνιστούν μόνο πρόκληση. Μαρτυρούν πανικό…
– Η κυβέρνηση «επένδυσε» πολλά σε όσα είπε ο Αλέξης Τσίπρας στο Όστιν περί μη αναστρέψιμης θέσης της χώρας στο ευρώ. Τι συμβαίνει μ’ αυτή την τοποθέτηση; Είναι καινούργια σε σχέση με την απόφαση του συνεδρίου σας; Προκαλεί τριβές εντός του κόμματός σας;
Για άλλη μία φορά η κυβερνητική προπαγάνδα απέχει παρασάγγες από την πραγματικότητα. Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ στο πανεπιστήμιο του Όστιν δεν είπε τίποτε το καινούργιο, πολύ λιγότερο, δεν άλλαξε τη θέση του κόμματος, όπως άλλως αναγνώρισε και ο Παναγιώτης Λαφαζάνης, λέγοντας ότι η τοποθέτηση Τσίπρα ήταν στο πλαίσιο των αποφάσεων του κόμματος. Πράγματι, ο Αλέξης Τσίπρας επανέλαβε ότι έξοδος της Ελλάδας από την ΕΖ θα βλάψει τόσο την ελληνική οικονομία και τους πολίτες όσο και την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση. Ας μη ξεχνάμε ότι το πλήρες σύνθημα προεκλογικά ήταν «καμία θυσία για το ευρώ, καμία αυταπάτη για τη δραχμή». Η επικέντρωση του θέματος στο νόμισμα είναι λάθος. Η έξοδος από την κρίση δεν θα έλθει από αλλαγή νομίσματος αλλά αλλαγή πολιτικής. Όλα τα άλλα είναι εκ του περισσού. Και του πονηρού. Ειδικά σήμερα, με την κυβέρνηση να καρκινοβατεί μεταξύ της αποτυχίας της πολιτικής της και της λήψης νέων μέτρων.
– Με βάση αυτή τη θέση, πάντως, η κυβέρνηση υποστηρίζει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει στην πραγματικότητα εναλλακτική λύση, ότι στο μόνο που διαφοροποιείται είναι η υπόσχεση για πιο σκληρή διαπραγμάτευση με τους δανειστές. Τι απαντάτε;
Η κυβερνητική προπαγάνδα καλά κρατεί. Δεν εκπλήσσει όμως. Η γραμμή του ΣΥΡΙΖΑ παραμένει ίδια: ακύρωση του μνημονίου και επαναδιαπραγμάτευση της δανειακής σύμβασης. Και παράλληλα επιδίωξη ευρωπαϊκής λύσης στο θέμα του χρέους, στα χνάρια της συμφωνίας του Λονδίνου του 1953, με διαγραφή μεγάλου τμήματος του χρέους, μορατόριουμ στην αποπληρωμή του υπόλοιπου και ρήτρα ανάπτυξης. Είναι σαφές νομίζω ότι πρόκειται για εντελώς διαφορετική πολιτική από αυτήν που ακολουθεί η κυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου, προσηλωμένη στις απαιτήσεις των δανειστών.
– Πώς ερμηνεύετε το «καψόνι» των δανειστών στην κυβέρνηση, με τις τόσες εκκρεμότητες στην αξιολόγηση της δημοσιονομικής προσαρμογής; Γιατί δεν κάνουν κάτι για να στηρίξουν την κυβέρνηση, ιδιαίτερα αν ισχύει η δική σας εκτίμηση ότι η βιωσιμότητά της κρέμεται από μια κλωστή;
Η έγνοια των δανειστών είναι η επιβολή της πολιτικής τους, είτε στο τιμόνι της κυβέρνησης βρίσκεται ο κ. Σαμαράς είτε ένας τεχνοκράτης. Εξ ου άλλωστε και η τωρινή ανακίνηση της σχετικής συζήτησης. Επίσης το τελευταίο Γιούρογκρουπ διέψευσε τις όποιες κυβερνητικές ψευδαισθήσεις περί χαλάρωσης των μέτρων, επιείκειας, κλπ. Όπως έχει επαναλάβει ο ΣΥΡΙΖΑ, το πρόβλημα δεν είναι κάποια «χαλάρωση» αλλά η πλήρης αναστροφή της πολιτικής, την οποία δεν είναι σε θέση να υλοποιήσει η σημερινή εξουσία.
– Συμβαίνουν, πάντως, καινοφανή πράγματα στην Ευρωζώνη. Η τρόικα ελέγχεται από το ευρωκοινοβούλιο, η Γερμανία ελέγχεται από την Κομισιόν για τα εμπορικά της πλεονάσματα. Είμαστε στο κατώφλι κάποιας σημαντικής αλλαγής στην Ε.Ε.; Ή πρόκειται για επικοινωνιακές κινήσεις ενόψει ευρωεκλογών;
Από την αρχή της κρίσης, ο ΣΥΡΙΖΑ υποστήριζε ότι αυτή είναι συστημική, όχι ελληνική. Τότε οι κκ Παπανδρέου, Παπακωνσταντίνου, ειρωνεύονταν τον ΣΥΡΙΖΑ, υποστηρίζοντας τα περί «τεμπέληδων» ελλήνων. Σήμερα, οι εξελίξεις που αναφέρατε, δικαιώνουν τον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά αυτό έχει μόνο θεωρητική σημασία γιατί η καταστροφή έχει επέλθει στην Ελλάδα. Εκείνο που σήμερα επείγει είναι η ανάκτηση της αξιοπρέπειας της χώρας, να μπει τέλος στην εξαθλίωση της κοινωνίας και τον κατήφορο της οικονομίας. Κάτι που μπορεί να γίνει μόνο με προσφυγή στις κάλπες και ανάδειξη μιας κυβέρνησης με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ και ευρεία κοινωνική στήριξη. Όσον αφορά την ΕΕ, το τελευταίο βαρόμετρο αποτυπώνει όλες τις προκλήσεις που το επόμενο χρονικό διάστημα θα χρειαστεί να αντιμετωπίσουν εκεί στις Βρυξέλλες
Τελευταία παρατηρείται μια όξυνση από Τουρκίας, απέναντι στην Κύπρο. Εκτιμάτε πως υπάρξουν και ανάλογες προκλήσεις; Γιατί πιστεύετε ότι ο Ερντογάν, κινείται σε αύτη τη επιθετική εξωτερική πολιτική;
Για πολλοστή φορά, η Τουρκία επιχειρεί προώθηση των συμφερόντων της, παραβιάζοντας το διεθνές δίκαιο και τη διεθνή νομιμότητα όπως εκφράζεται από τον ΟΗΕ. Τελευταίο παράδειγμα η προκλητική δήλωση Ερντογάν περί μη ύπαρξης κυπριακού κράτους. Εκείνο ωστόσο που προκαλεί προβληματισμό, ήταν η υποτονική – το λιγότερο – απάντηση του εκπροσώπου του ΥΠΕΞ, σε αυτήν. Η άποψη ότι «αυτά είναι γνωστά» και «δεν χρειάζεται να τρέχουμε πίσω από δηλώσεις», όπως είπε ο κ. Βενιζέλος, είναι άκρως επικίνδυνη. Γιατί η δήλωση Ερντογάν ούτε τυχαία έγινε ούτε ασήμαντη ήταν. Έγινε σε μια περίοδο κατά την οποία δρομολογούνται εξελίξεις για το κυπριακό με φόντο τον ενεργειακό πλούτο του νησιού, που δοκιμάζεται σοβαρά και από την οικονομική κρίση που επέβαλε η ΕΖ. Όμως και στον κρίσιμο τομέα της εξωτερικής πολιτικής, η κυβέρνηση βαθμολογείται με 3 Α: είναι άπραγη, άβουλη, και αδρανής. Είναι δηλαδή άκρως επικίνδυνη για τα συμφέροντα της χώρας.
