Ομιλία της Ρένας Δούρου, βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Β΄ Αθήνας για τον προϋπολογισμό, 5 Δεκεμβρίου 2013
Οι πολιτικές τούτης της κυβέρνησης παρά τη νέα μεγαλη εθνική ιδέα, αυτή του πρωτογενούς πλεονάσματος…. μόνο πλεονάσματα δεν παράγουν. Αντιθέτως παράγουν διαρκώς ελλείμματα που μάλιστα διευρύνονται.
Ο πιο έγκριτος λοιπόν οίκος αξιολόγησης, εκείνος των ελλήνων πολιτών αλλά και των ευρωπαϊκών κοινωνιών, που έχουν ήδη αξιολογήσει την κυβέρνηση και στον τομέα της εξωτερικής πολιτικής με 3 Α: απούσα, άβουλη, αδρανής
Όταν η κυβέρνηση δεν είναι απούσα, επιλέγει να είναι παρούσα, και συγχρονίζεται με τις σειρήνες των πολεμικών συρράξεων όπως με τα σχέδια βομβαρδισμού της Συρίας. Δηλώνει “παρών” ο αρμόδιος υπουργός, πριν ακόμη η Ουάσινγκτον αποφασίσει αν θα βάλει μπρος τις πολεμικές μηχανές.
Αδρανής γιατί έχει επιλέξει να απέχει από τη διεκδίκηση του νομικά δίκαιου, πολιτικά ορθού και, το κυριότερο, ηθικά επιβεβλημένου αιτήματος της Ελλάδας σχετικά με τη διεκδίκηση των γερμανικών επανορθώσεων και του κατοχικού δανείου.
Οι πολίτες θα επιλέξουν ουν μια νέα κυβέρνηση με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ. Και θα δώσουν τα δικά τους 3 Α σε πολιτικές για: αξιοπρέπεια, απασχόληση, αλληλεγγύη.
Το πρώτο βήμα είναι η καταψήφιση αυτού του αντιλαϊκού, βαθιά ταξικού προϋπολογισμού που δεν ταιριάζει σε ένα κυρίαρχο κράτος αλλά – κι ας μην μας αρέσει να το επαναλαμβάνουμε κι ας μην σας αρέσει να το ακούτε – σε αποικία χρέους.
Ακολουθεί το πλήρες κείμενο της ομιλίας:
Κύριε πρόεδρε
Κυρίες και κύριοι
Επιτρέψτε μου να διαβάσω από μέσα για να μην θεωρηθεί ότι παρερμηνεύω:
«Ο προϋπολογισμός”, λοιπόν, “δεν είναι μια απλή λογιστική αποτύπωση των εσόδων, των εξόδων και γενικότερα των βασικών δημοσιονομικών μεγεθών του κράτους ή ακόμη και ολόκληρης της γενικής κυβέρνησης. Πίσω από τους πίνακες”, λέει “και τα νούμερα κρύβεται κάτι πολύ πιο βαθύ. Στις προβλέψεις των δημοσιονομικών δεδομένων αποτυπώνεται η οικονομική βάση των δημόσιων πολιτικών που θα ασκηθούν στο μέλλον».
Τάδε έφη Γιάννης Στουρνάρας ενώπιον της Διαρκούς Επιτροπής Οικονομικών Υποθέσεων.
Και πράγματι. Δεν είναι το παν οι αριθμοί. Γιατί πίσω από τους αριθμούς υπάρχουν πάντα οι πολιτικές.
Και οι πολιτικές τούτης της κυβέρνησης παρά τη νέα μεγαλη εθνική ιδέα, αυτή του πρωτογενούς πλεονάσματος…. μόνο πλεονάσματα δεν παράγουν. Αντιθέτως παράγουν διαρκώς ελλείμματα που μάλιστα διευρύνονται.
Έλλειμμα στην υγεία.
Έλλειμμα στην παιδεία.
Έλλειμμα στην αξιοπιστία της χώρας σε όλα τα μήκη και πλάτη του κόσμου.
Και πώς θα μπορούσε να είναι αλλιώς, έλλειμμα στην άσκηση εξωτερικής πολιτικής.
Και μια και αρχίσαμε με κύριο Στουρνάρα και με νούμερα, ο λόγος στους οίκους αξιολόγησης. Ο πιο έγκριτος λοιπόν οίκος αξιολόγησης, εκείνος των ελλήνων πολιτών αλλά και των ευρωπαϊκών κοινωνιών, που έχουν ήδη αξιολογήσει την κυβέρνηση και στον τομέα της εξωτερικής πολιτικής με 3 Α:
Απούσα
Άβουλη
Αδρανής
Απούσα από όλα τα κρίσιμα μέτωπα. Από τον ζωτικό χώρο των Βαλκανίων ως την κρίσιμης, γεωπολιτικά, σημασίας Μέση Ανατολή.
Καμία πρόταση.
Καμία πρωτοβουλία.
Και το χειρότερο. Όταν δεν είναι απούσα, επιλέγει να είναι παρούσα, και συγχρονίζεται με τις σειρήνες των πολεμικών συρράξεων όπως με τα σχέδια βομβαρδισμού της Συρίας. Δηλώνει “παρών” ο αρμόδιος υπουργός, πριν ακόμη η Ουάσινγκτον αποφασίσει αν θα βάλει μπρος τις πολεμικές μηχανές.
Άβουλη.
Χωρίς σχεδιασμό και προτεραιότητες. Είτε πρόκειται για την οικονομική διπλωματία, είτε πρόκειται για την ενεργειακή πολιτική. Είτε για την άλλη μεγάλη νέα εθνική ιδέα, αυτή της ανακήρυξης και οριοθέτησης ΑΟΖ. Αυτής που ναυάγησε λίγο έξω από τα νερά της Μάλτας, όταν ο πρωθυπουργός και όχι κάποιος άσχετος, μας εξηγούσε πώς θα ανακηρύξει ΑΟΖ με μια χώρα με την οποία η Ελλάδα δεν συνορεύει.
Αδρανής γιατί έχει επιλέξει να απέχει από τη διεκδίκηση του νομικά δίκαιου, πολιτικά ορθού και, το κυριότερο, ηθικά επιβεβλημένου αιτήματος της Ελλάδας σχετικά με τη διεκδίκηση των γερμανικών επανορθώσεων και του κατοχικού δανείου.
Και αυτή η ανύπαρκτη, για να προσθέσω και ένα τέταρτο Α στη αξιολόγηση, κυβέρνηση αναλαμβάνει την ευρωπαϊκή προεδρία.
Μια προεδρία που είναι σαφές ότι εγγράφεται σε δύο τροχιές: της αδιαφάνειας και της διεκπεραίωσης.
Της αδιαφάνειας γιατί ακόμη και σήμερα δεν γνωρίζουμε καν το κόστος του προϋπολογισμού της.
Είναι 50 εκατομμύρια, σύμφωνα με το Γενικό Λογιστήριο του κράτους;
Είναι 30, σύμφωνα με τον Προϋπολογισμό; (Κεφάλαιο 3 της Εισηγητικής Έκθεσης, σελ. 98)
Ή μήπως είναι 80; Γιατί η διατύπωση δεν είναι σαφής, αν πρόκειται για επιπλέον πιστώσεις ύψους 30 εκ….
Όπως δεν έχουμε σαφή εικόνα του που θα πάνε αυτά τα εκατομμύρια.
Σε ποιες ανάγκες;
Για ποιους σκοπούς;
Θα είναι επίσης μια προεδρία διεκπεραίωσης. Που θα βαθύνει και θα θεσμοποιεί τις πολιτικές της καταστροφής. Της λιτότητας και της ανεργίας.
Όχι της ανάπτυξης.
Γιατί το να κλίνουμε σε όλες τις πτώσεις τη λέξη «ανάπτυξη» δεν συνιστά πολιτική. Αλλά κοροϊδία των πολιτών. Για τη δημιουργία εντυπώσεων.
Κυρίες και κύριοι ,
Τούτος ο προϋπολογισμός, πέραν των ασαφειών, σε ό,τι αφορά το ΥΠΕΞ, προκαλεί και σειρά ερωτημάτων.
Ερωτημάτων όχι ανώδυνων. Αλλά καίριων. Και όχι τυχαίων.
Ξεχωρίζω ορισμένα, σεβόμενη τα περιορισμένα όρια του χρόνου.
Ερώτημα πρώτο λοιπόν. Ποιο είναι το ύψος των απόρρητων δαπανών κυρίες και κύριοι;
Δεν θα υπάρξουν; Καταργήθηκαν; Κι αν δεν έχουν καταργηθεί, που, σε ποια κατηγορία δαπανών εντάσσονται;
Σε μια περίοδο που η κοινωνία χειμάζεται. Που οι πολίτες πεθαίνουν από το κρύο, που πέρσι όσοι λέγαμε για τους θανάτους από τις αναθυμιάσεις από τα μαγκάλια, ήμασταν “λαϊκιστές” αλλά που φέτος ο θάνατος από τις αναθυμιάσεις δεν είναι αφορά κανένα, πρέπει να μας εξηγήσετε. Η κυβέρνηση οφείλει να πει.
Και μην επικαλεσθείτε, κύριοι της κυβέρνησης, «εθνικούς λόγους». Γιατί το εθνικό δεν μπορεί να εξισώνεται με το ψευδές. Και το σκοτεινό.
Άλλωστε από τα παιδικά μας χρόνια γνωρίζουμε ότι «Το έθνος πρέπει να θεωρεί εθνικό ότι είναι αληθές».
Ερώτημα δεύτερο. Ποιο είναι το ύψος των δαπανών της Υπηρεσίας Διεθνούς Αναπτυξιακής Συνεργασίας; Ποιες οι ληξιπρόθεσμες οφειλές της; Ποιες οι διεθνείς της υποχρεώσεις; Ο προϋπολογισμός δεν μας διαφωτίζει…
Όπως δεν μας διαφωτίζει και σε ένα τρίτο ερώτημα. Ποιο είναι το ύψος των δαπανών και των ληξιπρόθεσμων οφειλών των εποπτευόμενων από το ΥΠΕΞ φορέων;
Κυρίες και κύριοι ,
Ερωτηθείς πριν από λίγο καιρό ο κ. Στουρνάρας σχετικά με τις διεκδικήσεις μας έναντι της Γερμανίας, απαντούσε ότι «δεν έχει έλθει ακόμη η ώρα».
Και όμως.
Κυρίες και κύριοι,
Η ώρα έχει έλθει και για την διεκδίκηση των γερμανικών οφειλών και για την διεκδίκηση της αξιοπρέπειας της χώρας και όλων μας.
Η ώρα έχει έλθει και ο λαός θα στείλει αυτή την άκρως επικίνδυνη για την Ελλάδα και την Ευρώπη, κυβέρνηση, εκεί όπου ανήκει: στη φαυλότητα του χθες.
Και οι πολίτες θα επιλέξουν μια νέα κυβέρνηση με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ. Και θα δώσουν τα δικά τους 3 Α σε πολιτικές για
Αξιοπρέπεια
Απασχόληση
Αλληλεγγύη
Και το πρώτο βήμα είναι η καταψήφιση αυτού του αντιλαϊκού, βαθιά ταξικού προϋπολογισμού που δεν ταιριάζει σε ένα κυρίαρχο κράτος αλλά – κι ας μην μας αρέσει να το επαναλαμβάνουμε κι ας μην σας αρέσει να το ακούτε – σε αποικία χρέους.
Γιαυτό και ο προϋπολογισμός πρέπει να καταψηφιστεί.
Και καλώ και τους βουλευτές της συμπολίτευσης, που για άλλη μια φορά ενώ οδύρονται στα τηλεπαράθυρα, άλλα ψηφίζουν εδώ μέσα, να καταψηφίσουν τον προϋπολογισμό. Να μην υπηρετούν τη δημοκρατία των τηλεπαραθύρων αλλά τη δημοκρατία εντός της αίθουσας του ελληνικού Κοινοβουλίου.
Και ας μην στοχοποιούν τον κ. Στουρνάρα. Όπως εσχάτως μάθαμε από συνέντευξή του σε κανάλι εθνικής εμβελείας, ο κ. Σαμαράς και ο κ. Στουρνάρας έχουν εξαιρετική σχέση.
Καταψηφίζουμε λοιπόν τον προϋπολογισμό.
Για να ζήσει η πατρίδα μας το μέλλον που της αξίζει.
