Συνέντευξη της Ρένας Δούρου στην Αυγή της Κυριακής και τον Νίκο Παπαδημητρίου, 22 Δεκεμβρίου 2013
Θα μας δώσετε κλίμα από Μαδρίτη; Τι έγινε κατά τη διάρκεια του τριήμερου συνεδρίου του Κόμματος Ευρωπαϊκής Αριστεράς, που πιθανώς να μην έγινε αντιληπτό στην Αθήνα;
Το τεράστιο ενδιαφέρον, οι μεγάλες προσδοκίες, οι άπειρες ελπίδες. Όλα αυτά περίσσευαν στην αίθουσα του συνεδρίου του ΚΕΑ και βαραίνουν πλέον τους ώμους μας. Το μήνυμα που έστειλαν εκατοντάδες σύντροφοί μας στην Αθήνα ήταν σαφές: από την Ελλάδα μπορεί και πρέπει να αρχίσει η αντίστροφη πορεία για το τέλος του νεοφιλελεύθερου εφιάλτη στην ΕΕ και για την αρχή μιας νέας Ευρώπης, της δημοκρατίας, της αλληλεγγύης, της αξιοπρέπειας. Της “Ευρώπης της εργασίας”, όπως ήταν το κεντρικό σύνθημα του συνεδρίου. Στον αγώνα αυτόν, που μόλις ξεκινήσαμε, η υποστήριξη των συντρόφων από όλες τις γωνιές της Ευρώπης, αποτελεί για μας και κίνητρο και έμπνευση.
Κορυφαία στιγμή, αναμφίβολα, ήταν εκείνη της εκλογής του Αλέξη Τσίπρα. Επηρεάζει τις δικές μας πολιτικές εξελίξεις και αν ναι, πώς;
Η εκλογή του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ στη θέση του υποψηφίου για την προεδρία της Κομισιόν παίζει διπλό ρόλο. Αφενός διεθνοποιεί το πρόβλημα της Ελλάδας από αριστερή, προοδευτική σκοπιά, υπογραμμίζοντας τον συστημικό χαρακτήρα της κρίσης, τα δομικά ελαττώματα της ΟΝΕ. Και αφετέρου η υποψηφιότητα αυτή φέρνει στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος την Ελλάδα, όχι πια με το αρνητικό πρόσημο του πειραματόζωου της λιτότητας αλλά με το θετικό, εκείνο του εργαστηρίου από όπου θα προέλθει η ελπίδα για το αύριο της Ευρώπης. Την ίδια στιγμή, σε εσωτερικό επίπεδο, όσο θα προχωρά η ευρωπαϊκή εκστρατεία του Αλέξη Τσίπρα, τόσο θα εκτίθεται η γύμνια επιχειρημάτων της κυβέρνησης. Θα φαίνεται δηλαδή ότι είναι σύμμαχος της καγκελαρίου Μέρκελ κι εκείνων των δυνάμεων στην Ευρώπη που επιθυμούν τη διατήρηση τους status quo, της ΕΕ της λιτότητας και της καταστροφής των κοινωνικών δικαιωμάτων. Της ΕΕ του χθες απέναντι στην Ευρώπη της ελπίδας του αύριο.
Ανεξάρτητα πάντως από την αλληλεπίδραση (ευρω-υποψηφιότητα Τσίπρα/ εκλογές στην Ελλάδα/ αριστερός… άνεμος στην Ευρώπη), καταγράφεται από κάποιες πλευρές προβληματισμός τι θα μπορέσει να πετύχει η υποψηφιότητα του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ σε αυτές καθαυτές τις ευρωεκλογές. Πώς δηλαδή θα υπερβεί τις αδυναμίες της ευρωπαϊκής Αριστεράς, τα χαμηλά ποσοστά κ.ο.κ. Ποια είναι η προσέγγισή σας;
Η υποψηφιότητα Τσίπρα εκφράζει τον αριστερό ευρωπαϊσμό του 21ου αιώνα. Είναι η πρόταση για έξοδο από την κρίση μέσα από την προστασία και την εμβάθυνση των θεσμών της δημοκρατίας. Γιατί η πρόταση της Αριστεράς για έξοδο από την κρίση, περνάει μέσα από τη δημοκρατία και την κοινωνική δικαιοσύνη – τα δύο στοιχεία που απαξιώνει η σημερινή κυρίαρχη πολιτική στην Ευρώπη. Και εδώ βρίσκεται και το μεγάλο στοίχημα. Να υπερβούμε τα στεγανά, να δημιουργηθεί μια πραγματική κοινωνική και πολιτική δυναμική, πέρα από τα ελληνικά σύνορα, σε ευρωπαϊκό επίπεδο, και στο βορρά και στο νότο. Μια δυναμική που θα απαγκιστρώσει τους πολίτες από τους ευρωπαίους σοσιαλδημοκράτες και τους θιασώτες του νεοφιλελευθερισμού, που ακολουθούν τον ολισθηρό δρόμο της αυταρχικής λιτότητας – austéritaire, την ονομάζουν οι γάλλοι σύντροφοί μας -, έτσι ώστε να αλλάξουν οι συσχετισμοί δυνάμεων στην ευρωβουλή. Το στοίχημα δηλαδή του ΣΥΡΙΖΑ είναι να μεταλαμπαδευθεί η ελπίδα από την Ελλάδα στην ΕΕ. Θα αναμετρηθούν δύο προγράμματα: ή η Ε.Ε. θα παραμείνει ίδια και θα σβήσει ή θα αλλάξει και θα επιβιώσει. Έχουμε μπροστά μας μια μοναδική ευκαιρία. Και βεβαίως και τεράστιες δυσκολίες. Με πλήρη συναίσθηση των ευθυνών μας θα δώσουμε με όλες μας τις δυνάμεις τη μάχη για να κερδίσει η ευρωπαϊκή Αριστερα το μυαλό και τις καρδιές όσο το δυνατόν περισσότερων πολιτών της Ευρώπης.
Την ίδια στιγμή, κυβέρνηση και Νέα Δημοκρατία αντέδρασαν με το γνωστό τρόπο και φρασεολογία περί σταλινικών απολιθωμάτων. Τι απαντάτε;
Οι ύβρεις, η προσπάθεια απομείωσης μιας ευρωπαϊκής υποψηφιότητας που αναδεικνύει θετικά τη χώρα μας, μαρτυρούν ότι η κυβέρνηση αυτή έχει φθάσει στο τελευταίο στάδιο ηθικής και πνευματικής αποσύνθεσης. Γιαυτό και καταφεύγει στην εύκολη λύση της διαστρέβλωσης και της κατασυκοφάντησης. Είναι φανερό ότι δεν αντιλαμβάνεται ότι αυτή η κατασυκοφάντηση της γυρίζει μπούμερανγκ. Οι πολίτες όμως αντιλαμβάνονται ότι πρόκειται για μια κυβέρνηση που η γραμμή άμυνάς της, η γραμμή Μαζινό της λίγο πριν από την κατάρρευσή της, είναι η λάσπη και η παραπληροφόρηση, που έχουν πλέον πάρει τη θέση των επιχειρημάτων. Όταν βέβαια αυτά δεν είναι απλώς η αναπαραγωγή, με ή χωρίς επικοινωνιακό περιτύλιγμα, των επιχειρημάτων των δανειστών.
Τι το ιδιαίτερο έχουν για τις γυναίκες της Ευρώπης οι επικείμενες εκλογές στην Ε.Ε.
Οι γυναίκες είναι τα πολλαπλά θύματα της κρίσης την οποία δεν δημιούργησαν και η οποία υπονομεύει το μέλλον τους. Μιας κρίσης που έρχεται να βαθύνει και να επιτείνει τις ήδη υπάρχουσες σε βάρος τους ανισότητες σε πολιτικό, κοινωνικό, εργασιακό επίπεδο. Οι ευρωεκλογές τους δίνουν τη δυνατότητα να ενώσουν τις φωνές τους μαζί με εκείνες άλλων κοινωνικών κινημάτων, για να ανατρέψουν τους μηχανισμούς που παράγουν ανισότητες και αδικίες. Πρόκειται για έναν κοινό αγώνα. Γιατί η πραγματική έξοδος από την κρίση θα αφορά στην προστασία και ενίσχυση όλων των κοινωνικών δικαιωμάτων. Και όπως έλεγε ο Νέλσον Μαντέλα “η ελευθερία δεν μπορεί να επιτευχθεί παρά μόνο όταν οι γυναίκες χειραφετηθούν από όλες τις μορφές καταπίεσης”. Με άλλα λόγια, στον 21ο αιώνα η Ευρώπη ή θα είναι δημοκρατική, αλληλέγγυα και χειραφετημένη ή δεν θα υπάρξει.
