Της Ρένας Δούρου, Δημοσιεύθηκε στο Matrix24.gr, 30 Ιανουαρίου 2014
Η κοινωνία, οι μισθωτοί, οι συνταξιούχοι, οι αγρότες, οι μικροεπιχειρηματίες, η συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών συντρίβεται από τους φόρους. Το «καμπανάκι» το κτύπησε μόλις χθες και το Γραφείο Προϋπολογισμού του Κράτους στη Βουλή, κάνοντας λόγο για «εξάντληση της φοροδοτικής ικανότητας» των πολιτών και για φορολογικούς συντελεστές σε νοικοκυριά και υποχρεώσεις, οι οποίοι υπερβαίνουν τον μέσο όρο των χωρών της ΕΕ και της ΕΖ. Το Γραφείο Προϋπολογισμού απαρτίζεται από επιστήμονες, τους οποίους φυσικά δεν έχει διορίσει ο ΣΥΡΙΖΑ.
Λίγες ημέρες πριν το Ινστιτούτο Μικρών Επιχειρήσεων της Γενικής Συνομοσπονδίας Επαγγελματιών Βιοτεχνών Εμπόρων Ελλάδας (ΙΜΕ ΓΣΕΒΕΕ) κατέγραφε, στην ετήσια έρευνά του, την ασφυξία που βιώνουν καθημερινά τα νοικοκυριά. Το 94.6% είδε το εισόδημά του να μειώνεται κατά μέσο όρο 40% στα τρία χρόνια της κρίσης ενώ πλέον οι παππούδες και οι γιαγιάδες, με τις πετσοκομμένες τους συντάξεις, στηρίζουν πλέον σχεδόν τα μισά νοικοκυριά. Τα οποία για να επιβιώσουν κόβουν πλέον και από το… φαγητό – το 64% έχει κάνει περικοπές στις δαπάνες ειδών διατροφής και αγοράζει χαμηλότερης ποιότητας προϊόντα. Στα δε εργασιακά, μαύρη μαυρίλα: 4 στα 10 νοικοκυριά έχουν από έναν τουλάχιστον άνεργο. Από αυτούς μόλις το 9.8% λαμβάνει το επίδομα ανεργίας… Η έρευνα παραθέτει και άλλα στοιχεία, σχετικά με τη στέγη, τις υποχρεώσεις προς την εφορία που είναι αδύνατον να καλυφθούν, όπως άλλωστε και οι υποχρεώσεις προς τις τράπεζες, τους πλειστηριασμούς των κατοικιών που είναι προ των θυρών, κι ένα σωρό άλλα, που κάθε άλλο παρά άγνωστα είναι.
Οι παραπάνω διαπιστώσεις δεν είναι οι μόνες. Απλά είναι οι πιο πρόσφατες. Όλες τους καταδεικνύουν ότι η ελληνική κοινωνία βρίσκεται σε απόγνωση και καταρρέει. Μια πραγματικότητα χειροπιαστή, ορατή. Μια πραγματικότητα της διπλανής πόρτας.
Μια πραγματικότητα που η ανατροπή της προϋποθέτει μια πολιτική ανατροπή. Μια ριζική αλλαγή ρότας. Σαν κι αυτή που μπορεί να φέρει μια κυβέρνηση με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ. Ένα ενδεχόμενο, όλο και πιο πιθανό, που προκαλεί ρίγη σε διάφορους «κύκλους» και διαπλεκόμενα, «μπουκωμένα» συμφέροντα, που άρχισαν τους… χειρισμούς προκειμένου να μην υπάρξει τέτοιος… εφιάλτης στον ορίζοντα. Και «κτυπούν» σε δύο μέτωπα.
Εν αρχή λοιπόν η κίνηση των 58 – κίνηση δοκιμαστικού σωλήνα, μακριά από τις ανάγκες της κοινωνίας. Κίνηση με τις υπογραφές ανθρώπων οι οποίοι στην πλειοψηφία τους μετείχαν τα προηγούμενα χρόνια στην εξουσία, τους αναλογούν ευθύνες για τη σημερινή χρεοκοπία και τώρα επιχειρούν να… ξαναγεννηθούν στο πολιτικό προσκήνιο για να κατακεραυνώσουν τον… ΣΥΡΙΖΑ!
Και στη συνέχεια επιστρατεύθηκε και η… φωνή των πολιτών. Το 58% θέλουν, λέει, «μεγάλο συνασπισμό» ΣΥΡΙΖΑ – ΝΔ! Ένα αταίριαστο ζευγάρι, σαν το λάδι με το νερό, κατασκευασμένο μόνο και μόνο για να μην υπάρξει καμία αλλαγή στη χώρα. Ε, λοιπόν ας το βάλουν καλά στο μυαλό τους όσοι απεργάζονται τέτοιου είδους φανταστικά σενάρια: ο ΣΥΡΙΖΑ επιδιώκει μια κυβέρνηση συνεργασίας από τα αριστερά της σοσιαλδημοκρατίας ως την εξωκοινοβουλευτική Αριστερά, ανεξάρτητα από το ενδεχόμενο, που είναι όλο και πιο ορατό, της αυτοδυναμίας. Μια κυβέρνηση με πλατιά κοινωνική στήριξη που θα προχωρήσει στις ρήξεις και τις μεταρρυθμίσεις που χρειάζεται η χώρα για να μην ψάχνουν οι πολίτες της στα σκουπίδια, να μην συντρίβονται από παράλογη φορολογία, να μπορούν να έχουν πρόσβαση στα φάρμακα, στην υγεία, την παιδεία, το ρεύμα, το νερό. Τα αυτονόητα δηλαδή δικαιώματα για κάθε άνθρωπο. Τι δεν καταλαβαίνουν από αυτά όσοι «εγκέφαλοι» σχεδιάζουν χωρίς τον ξενοδόχο; Δηλαδή το λαό, που θα τους δώσει την καταλυτική απάντηση που τόσο τρέμουν αλλά δεν θα αποφύγουν.
