Δήλωση της υποψήφιας Περιφερειάρχη Αττικής, βουλευτή Ρένας Δούρου σχετικά με τον Απολογισμό Πεπραγμένων Περιφέρειας Αττικής για το 2013
Εκτός τόπου, εκτός χρόνου, μακριά από τα επείγοντα αιτήματα της κοινωνίας και τις πιεστικές ανάγκες των πολιτών, κατώτερος των περιστάσεων που επιβάλλει η ανθρωπιστική κρίση, ήταν ο Απολογισμός της σημερινής Διοίκησης της Περιφέρειας Αττικής. Ο Απολογισμός του σημερινού Περιφερειάρχη πάσχει σοβαρά σε δύο επίπεδα. Στο θεσμικό και σε εκείνο των δράσεων.
Σε ό,τι αφορά στο θεσμικό, στα 3.5 χρόνια της διοίκησής της, η σημερινή πλειοψηφία δεν ανέδειξε τα άκρως προβληματικά θεσμικά ζητήματα που θέτει το καλλικρατικό πλαίσιο λειτουργίας. Δεν ανέδειξε, αντιθέτως χρησιμοποίησε, τα κρίσιμα ελλείμματα δημοκρατίας αυτού του πλαισίου προκειμένου να προωθήσει πολιτικές που εναρμονίζονται πλήρως με τις κεντρικές μνημονιακές πολιτικές επιλογές σε κοινωνικά, περιβαλλοντικά, οικονομικά ζητήματα. Δεν έθεσε το θέμα της τραγικής υποχρηματοδότησης των πόρων της Περιφέρειας, όπως η μείωση κατά 67% των Κεντρικών Αυτοτελών Πόρων (ΚΑΠ). Δεν έθεσε το αίτημα εισαγωγής θεσμών άμεσης δημοκρατίας και λαϊκής συμμετοχής.
Σε ό,τι αφορά στις δράσεις, η σημερινή διοίκηση δεν ήταν απλώς κατώτερη των περιστάσεων, ήταν απούσα από κάθε είδους σοβαρή κοινωνική, περιβαλλοντική παρέμβαση. Τη στιγμή που η ανεργία στην πρώτη Περιφέρεια της χώρα εκτοξεύεται στο 28.5%, τη στιγμή που πολλαπλασιάζονται οι άποροι, τη στιγμή που το φαινόμενο των μη σιτιζόμενων μαθητών γίνεται καθημερινότητα, το έργο της διοίκησης, αποφεύγοντας να χρησιμοποιήσει ακόμη και τα ελλιπή υπάρχοντα εργαλεία που έχει στη διάθεσή της, είναι επιφανειακό, αναποτελεσματικό, μακριά από τις ανάγκες των πολιτών. Είναι έργο αμέτοχου παρατηρητή της συστηματικής κοινωνικής καταβαράθρωσης.
Στο δε επίπεδο των έργων και των υποδομών έγινε φανερή η απουσία πολιτικής βούλησης για ανάπτυξη προς όφελος του συνόλου της κοινωνίας και όχι των ολίγων, των συμφερόντων των κερδοσκόπων και των μεγαλοεργολάβων. Δεν υπήρξε καμία ουσιαστική υποδομή στις πάσχουσες περιφέρειες της Αττικής. Εκείνο που υπήρξε ήταν έργα βιτρίνας, όπως αναπλάσεις πλατειών και δρόμων, και όχι ένας πλήρης αντιπλημμυρικός σχεδιασμός για το σύνολο της Αττικής, η ολοκλήρωση του αποχετευτικού συστήματος, για παράδειγμα της Ανατολικής Αττικής, η θετική απάντηση στην τραγική έλλειψη σχολικών μονάδων και βρεφονηπιακών σταθμών, κ.α. Αντιθέτως η διοίκηση ευθυγραμμίστηκε με ιδιωτικοποιήσεις, εκχώρηση δημόσιας περιουσίας και υποδομών σε εργολαβικά συμφέροντα, όπως οι μονάδες επεξεργασίας σύμμεικτων απορριμμάτων, σε βάρος της ποιότητας ζωής και του περιβάλλοντος.
Αυτή η πορεία, που είναι σε βάρος των πολιτών, της κοινωνίας, της Αυτοδιοίκησης, μπορεί να αλλάξει με αλλαγή πολιτικής, με έμφαση στην αποκεντρωμένη δημοκρατική εξουσία με λαϊκή συμμετοχή. Για μια Αυτοδιοίκηση στην υπηρεσία των εργαζομένων και των πολιτών. Για μια Περιφέρεια Αττικής σημαντικό μοχλό στην προσπάθεια για παραγωγική, κοινωνική και οικολογική ανασυγκρότηση της χώρας.
