Συνέντευξη της Ρένας Δούρου, υποψήφιας Περιφερειάρχη Αττικής και βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ, στην Εποχή και τον δημοσιογράφο Αδάμο Ζαχαριάδη, 1η Μαρτίου 14.
Έγινε μεγάλη προεργασία προκειμένου να καταλήξουν τα κόμματα στους υποψήφιους για την Περιφέρεια Αττικής. Αυτό υποδηλώνει και την σημασία που αποδίδουν στην συγκεκριμένη εκλογική αναμέτρηση. Για πιο λόγο η Περιφέρεια Αττικής έχει τόσο μεγάλη σημασία;
Η Περιφέρεια Αττικής έχει τόση σημασία γιατί, πέραν του ότι εδώ κατοικεί το 35% του συνολικού πληθυσμού, η κοινωνική της διαστρωμάτωση αντανακλά εκείνη της χώρας. Είναι δηλαδή μια μικρογραφία της χώρας και των προβλημάτων της. Η ανεργία π.χ. στην Περιφέρεια Αττικής πήγε από 11% το 2010 στο 28.5% το 2013. Πέραν αυτών, οι εξουσίες και οι αρμοδιότητές της είναι τέτοιες που της δίνουν τη δυνατότητα πολλαπλών παρεμβάσεων, για παράδειγμα σε επίπεδο κοινωνικής πολιτικής, όπου μπορούν να γίνουν πολλά. Ειδικά τούτη την περίοδο της ανθρωπιστικής κρίσης που ζει η χώρα μας εξαιτίας των πολιτικών λιτότητας.
Ο κ. Σγουρός θεωρείται ένας επιτυχημένος αυτοδιοικητικός πολιτικός. Πρόσφατα μάλιστα ανακοίνωσε ένα πλεόνασμα της τάξης των 314 εκ. ευρώ. Άλλοι πάλι τον κατηγορούν ότι έχει δημιουργήσει σχέσεις διασύνδεσης με διάφορους δημάρχους οι οποίοι τώρα σπεύδουν να τον στηρίξουν τώρα. Ποια είναι η δική σας άποψη;
Το θέμα δεν είναι ποσοτικό αλλά ποιοτικό. Θέλω να πω ότι αριθμητικά τα 314 εκατομμύρια ευρώ δεν λένε και πολλά πράγματα. Το θέμα είναι το που επενδύονται τα χρήματα αυτά. Πηγαίνουν σε ενέργειες κατά της ανεργίας, της φτώχειας, του κοινωνικού αποκλεισμού; Η μέχρι σήμερα πορεία τη διοίκησης της Περιφέρειας όπως αποτυπώνεται λόγου χάρη στον προϋπολογισμό, δεν δείχνουν κάτι τέτοιο. Σε ό,τι αφορά τις σχέσεις με τους δημάρχους, νομίζω ότι οι πρόσφατες δηλώσεις υποστήριξης δημάρχων στο πρόσωπο του νυν περιφερειάρχη, μιλούν από μόνες τους. Με την έννοια ότι αποσκοπούν στο να «σβήσουν» την κομματική καταγωγή του για να εμφανιστεί ως «ακομμάτιστος». Όμως ο κ. Σγουρός είναι ΠΑΣΟΚ, και κατά τα 3.5 χρόνια της θητείας του ευθυγραμμίστηκε με τις κεντρικές μνημονιακές πολιτικές της κυβέρνησης. Δεν ύψωσε ποτέ τη φωνή του εναντίον τους. Αυτά είναι γεγονότα και δεν αλλάζουν, όσα επικοινωνιακά τρικ κι αν επιχειρηθούν.
Σας προβληματίζει το γεγονός ότι πολλές από τις αρμοδιότητες της Περιφέρειας σχετίζονται με μεγάλα επιχειρηματικά και οικονομικά συμφέροντα; Αναφέρομαι για παράδειγμα στην συλλογή σκουπιδιών και βέβαια στο παράκτιο μέτωπο.
Πρόκειται για δύο θέματα – αιχμές, καθοριστικής σημασίας για την ποιότητα ζωής στο Λεκανοπέδιο. Και βέβαια κάθε άλλο παρά τυχαίο είναι το γεγονός ότι και στα δύο, όπως και στο θέμα των διοδίων, εμπλέκονται εργολαβικά συμφέροντα. Συμφέροντα που διατηρούν προνομιακές σχέσεις με την εξουσία, προκειμένου να διασφαλίζουν τα κέρδη τους σε βάρος όμως του δημόσιου συμφέροντος και των κοινωνικών αναγκών. Για παράδειγμα, σε ό,τι αφορά τη διαχείριση των απορριμμάτων, επιλέγονται συστηματικά φαραωνικές λύσεις τεράστιων εγκαταστάσεων που επιβαρύνουν το περιβάλλον και την τσέπη των πολιτών. Το μήνυμα που στέλνουμε είναι ότι η ιδιωτική πρωτοβουλία μπορεί και πρέπει να έχει θέση στην παραγωγική ανασυγκρότηση που υποστηρίζουμε, με τρεις προϋποθέσεις: τον σεβασμό των φορολογικών υποχρεώσεων, των εργασιακών σχέσεων και του περιβάλλοντος.
Αυτή τη βδομάδα βρέθηκαν στην επικαιρότητα η πώληση του λιμανιού Πειραιά και η ανάπλαση του Ελληνικού. Ποιες είναι οι δικές σας θέσεις και προτάσεις σε αυτά τα δύο ζητήματα;
Σε ό,τι αφορά στο Ελληνικό και τον Άγιο Κοσμά, οι αποφάσεις του ΤΑΙΠΕΔ, με όρους πλήρους αδιαφάνειας, τα οδηγούν σε μια τσιμεντο-ανάπλαση, με τεράστιο κόστος για το Δημόσιο, που εκχωρεί υποδομές και επιπλέον καλείται να πληρώσει περίπου 2 δις για τα λεγόμενα νέα συνοδά έργα, δηλαδή την κατασκευή δικτύων, σταθμών ενέργειας, την υπογειοποίηση της λεωφόρου Ποσειδώνος. Στον αντίποδα αυτών των σχεδίων, κινήματα πολιτών, φορείς, οι όμοροι δήμοι στηρίζουμε την λύση του Μητροπολιτικού πάρκου υψηλού και χαμηλού πρασίνου, δημόσιου, εύκολης πρόσβασης, με χρήσεις που σχετίζονται με τον αθλητισμό, τον πολιτισμό, την εκπαίδευση, την αναψυχή, κ.α.. Έναν ισχυρό πόλο έλξης αθηναίων αλλά και τουριστών, ο οποίος θα δημιουργήσει και απασχόληση. Είναι μια αναγκαία, εφικτή και φθηνή λύση. Σε ό,τι αφορά στην πώληση του κερδοφόρου ΟΛΠ, αυτή δεν πρέπει να υλοποιηθεί καθώς ενέχει κινδύνους για την άμυνα και τη συνοχή της χώρα, είναι κοινωνικά επιζήμια και οικονομικά καταστροφική για τους εργαζόμενους, τους πολίτες, το δημόσιο. Πολίτες, εργαζόμενοι, φορείς πρέπει να υψώσουμε ένα τείχος προστασίας γύρω από το λιμάνι του Πειραιά, γιατί η διατήρηση του δημόσιου χαρακτήρα του είναι ζωτικής σημασίας για τον τόπο.
Και τα δύο θέματα είναι ενδεικτικά της φιλοσοφίας της κυβέρνησης: πρόκειται για σχεδόν άνευ όρων εκχωρήσεις δημόσιας περιουσίας και υποδομών, που ουσιαστικά υπονομεύουν το μέλλον της χώρας, στερώντας από τις μελλοντικές κυβερνήσεις εργαλεία άσκησης οικονομικής πολιτικής, με έμφαση στην ανάπτυξη, τη δημιουργία θέσεων εργασίας, την αλληλεγγύη.
Η Αττική είναι μια περιοχή με 30% ανεργία. Πως αυτό αφορά μία υποψήφιο της Αριστεράς;
Αν σκεφθεί κανείς ότι η ανεργία μέσα σε διάστημα τριών ετών, τριπλασιάστηκε, αγγίζοντας αυτό το ποσοστό, μπορεί να αντιληφθεί το εύρος και την πολλαπλότητα των συνεπειών. Αυτή τη στιγμή οι κάτοικοι του Λεκανοπεδίου πλήττονται από την ανεργία, ιδιαίτερα οι νέοι, οι γυναίκες. Πλήττονται επίσης από τα χιλιάδες λουκέτα μικρομεσαίων επιχειρήσεων. Πλήττονται από την υποβάθμιση της ποιότητας ζωής. Και το χειρότερο είναι ότι αυτό το σπιράλ της εσωτερικής υποτίμησης λόγω των υφεσιακών πολιτικών συνεχίζεται. Εκείνο που χρειάζεται άμεσα είναι να μπει ένα τέλος σε αυτή την καθοδική πορεία. Κάτι που μπορεί να γίνει μόνο με μια νέα κυβέρνηση της Αριστεράς. Ωστόσο, ένας θεσμός τόσο σημαντικός όσο η Περιφέρεια Αττικής μπορεί να συμβάλλει, π.χ. μέσω των ευρωπαϊκών προγραμμάτων, του ΕΣΠΑ, στην καταπολέμηση ορισμένων από τις πιο σοβαρές συνέπειες της ανεργίας, τον κοινωνικό αποκλεισμό και την περιθωριοποίηση.
Πως θα επιλεγούν οι υποψήφιοι αντιπεριφερειάρχες και οι περιφερειακοί σύμβουλοι της παράταξής σας;
Ο στόχος μας είναι η δημιουργία ενός όσο το δυνατόν ευρύτερου ψηφοδελτίου, γιατί δεν έχουμε τίποτε να χωρίσουμε με έναν συνταξιούχο ή έναν άνεργο νέο, που εξαπατήθηκαν τον Ιούνιο του 2012 από τις υποσχέσεις του κ. Σαμαρά περί επαναδιαπραγμάτευσης, και που σήμερα για παράδειγμα δεν έχουν να πληρώσουν το ρεύμα ή το δάνειό τους και δυσκολεύονται να τα βγάλουν πέρα. Αυτοί οι άνθρωποι έχουν θέση στο ψηφοδέλτιό μας. Μαζί με ενεργούς πολίτες, εκπροσώπους κινημάτων, φορέων, άνθρωποι από όλους τους επαγγελματικούς και κοινωνικούς χώρους. Άνθρωποι που ενδιαφέρονται να αλλάξουν τα πράγματα. Όχι επαγγελματίες της πολιτικής ή «ακομμάτιστοι» τεχνοκράτες υποψήφιοι που λειτουργούν ως Δούρειοι ίπποι του μνημονίου. Γιατί παρά τα όσα υποστηρίζονται, το μνημόνιο είναι εδώ. Και οι συνέπειές του επίσης. Και αυτές δεν αντιπαλεύονται με ιαχές και κραυγές, όπως όψιμα βλέπουμε ότι γίνεται και μάλιστα με ύπουλο και επικίνδυνο τρόπο, με αποτέλεσμα ένα κομμάτι της κοινωνίας να στρέφεται προς το νεοναζιστικό μόρφωμα. Οι πολιτικές του μνημονίου αντιπαλεύονται με πρόγραμμα και προτάσεις. Και σε αυτή την προσπάθεια μπορεί να συμβάλλει καθοριστικά η Τ.Α. με ανθρώπους που την αντιμετωπίζουν ως πολιτικό εργαλείο. Γιατί οι απόψεις που παρουσιάζουν την Τ.Α. ως μηχανισμούς με ουδέτερες, τεχνοκρατικές τεχνικές είναι άκρως επικίνδυνες για τη Δημοκρατία. Γιατί τείνουν να εμπεδώσουν στην κοινωνία μια αντιπολιτική άποψη, του είδους «όλοι το είναι» ή «όλοι το ίδιο είμαστε». Ε, λοιπόν δεν είμαστε όλοι το ίδιο!
