Έχετε μιλήσει για “μάχη των μαχών” στην Αττική. Εκτός ασφαλώς από την εκλογή περιφερειάρχη, ποιο είναι το διακύβευμα αυτής της “μάχης”;
Να πάρουμε τη ζωή που μας λεηλατούν εδώ και τέσσερα χρόνια, στα χέρια μας. Να γυρίσουμε σελίδα με τη σφραγίδα των πολιτών και όχι των συμφερόντων που βρίσκονται, για παράδειγμα, πίσω από τον πολλαπλασιασμό των διοδίων στην Αττική ή πίσω από το σημερινό σύστημα διαχείρισης των απορριμμάτων, σε βάρος των πολιτών και του περιβάλλοντος.
– Έχετε κάποια πρόβλεψη για την εξέλιξη της;
Για αυτό η μάχη είναι δύσκολη, γιατί μιλάμε για πανίσχυρα συμφέροντα, με… «άκρες». Θα τα καταφέρουμε, όμως, γιατί έχουμε τους πολίτες στο πλευρό μας.
– Η παραίτησή σας από το βουλευτικό αξίωμα εν όψει των περιφερειακών εκλογών εξέπληξε πολλούς.
Αλλά στη συγκεκριμένη περίπτωση δεν νομίζω ότι πρωτοτύπησα. Τον δρόμο τον έχει ανοίξει από το 1987 ο Μανώλης ο Γλέζος, όταν είχε παραιτηθεί από βουλευτής για να γίνει πρόεδρος στην κοινότητα Απειράνθου.
Πώς θα χαρακτηρίζατε τη σχέση σας με τις “καρέκλες”;
Κακή. Θεωρώ πάντως ότι ειδικά στη σημερινή εποχή, που ο κόσμος δεν εμπιστεύεται τους πολιτικούς και που η αξιοπιστία των τελευταίων βρίσκεται στο ναδίρ, η παραίτηση από τη βουλευτική έδρα, ήταν επιβεβλημένη.
Η δήλωσή σας περί “μνημονιακού και αντιμνημονιακού τρόπου συλλογής των απορριμάτων” συζητήθηκε. Κατηγορηθήκατε ότι επιχειρείτε να διχάσετε.
Οφείλουμε να μην ξεχνάμε τόσο εύκολα. Ξεχάσαμε δηλαδή τα πήγαινε – έλα, ανά την επικράτεια, του κ. Φούχτελ που είχε μια συγκεκριμένη αντίληψη για την Τοπική Αυτοδιοίκηση; Ότι την έβλεπε ως ιδανικό πεδίο εφαρμογής των πολιτικών λιτότητας;
Θα δηλώνατε το ίδιο σήμερα γνωρίζοντας το πως απομονώθηκε και ερμηνεύτηκε;
Δεν νομίζω ότι έγινε λάθος στην ερμηνεία της δήλωσης. Απλώς εκείνοι που ενοχλήθηκαν από αυτήν, γιατί έθιξε ακριβώς τα συμφέροντά τους, αντέδρασαν. Είναι γνωστό πάντως ότι η αλήθεια προκαλεί συνήθως αντιδράσεις. Ενοχλεί. Και κάποιοι «φροντίζουν» σε όποιον «ενοχλεί» να του δώσουν να το «καταλάβει». Όμως εγώ δεν «καταλαβαίνω». Κι επιμένω. Η μνημονιακή διαχείριση των απορριμμάτων σημαίνει ότι πλουτίζουν τα εργολαβικά συμφέροντα σε βάρος των πολιτών. Και αυτό δεν πρέπει να συνεχιστεί.
Θεωρείτε ίσως ότι στελέχη του Σύριζα καμιά φορά το παρακάνουν με το “αριστερόμετρο”;
Οι πυξίδες στα κόμματα δεν είναι κακό πράγμα, με την προϋπόθεση ότι δεν θα γίνονται εμπόδια στην κίνηση προς τα εμπρός.
Οι πολιτικοί αντίπαλοί σας χαρακτήρισαν ως παλινωδία τη στάση σας στο θέμα του γηπέδου της ΑΕΚ. Τι απαντάτε;
Ο ΣΥΡΙΖΑ, σας θυμίζω, ήταν κατά της κατεδάφισης του γηπέδου στη Νέα Φιλαδέλφεια που άφησε την ΑΕΚ άστεγη. Και σήμερα, και πάλι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι υπέρ της ανέγερσης του γηπέδου, τηρώντας τους νόμους, με σεβασμό στο περιβάλλον.
Σας προβληματίζει η σύγκρουση σε ένα πεδίο όπως το ποδόσφαιρο;
Δεν με αποθαρρύνουν οι οπαδικοί στρατοί. Δε θα επιτρέψω ο απερχόμενος Περιφερειάρχης να κάνει προεκλογική σπέκουλα με υποσχέσεις για κατασκευή γηπέδων, πλατειών, γεφυρών και δεν ξέρω τι άλλο. Αντιλαμβάνομαι ότι έτσι θα επιδιώξει να εξασφαλίσει υποστηρικτές αλλά οι ανέξοδες υποσχέσεις δεν κοροϊδεύουν πια σχεδόν κανέναν.
Η σχετική έκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής που χαρακτηρίζει τον ΧΥΤΑ Φυλής ως “μνημείο περιβαλλοντικού χάους, αρρώστιας και ανθρώπινου πόνου”. Πώς θα διαχειριστείτε το θέμα, στην περίπτωση που εκλεγείτε;
Εφαρμόζοντας τη νομιμότητα. Εφαρμόζοντας δηλαδή την κοινοτική οδηγία 2008/98, όπως έχει ενσωματωθεί στο εθνικό μας δίκαιο με το νόμο 4042/12. Γιατί η κυβέρνηση και η απερχόμενη Περιφερειακή Διοίκηση είναι αλλεργικές στην εφαρμογή της ευρωπαϊκής νομοθεσίας για τα απορρίμματα;
Γιατί λέτε;
Μήπως επειδή προσκρούει στα ντόπια εργολαβικά συμφέροντα; Μήπως γιατί θα φέρει στην επιφάνεια το ότι δεν χρειαζόμαστε φαραωνικές εγκαταστάσεις επεξεργασίας σύμμεικτων (αστικών και βιομηχανικών δηλαδή) αποβλήτων; Μήπως γιατί θα φέρει στο προσκήνιο την διαιώνιση της εγκληματικής διαχείρισης των απορριμμάτων;
Καταπιέζεστε ως γυναίκα σε έναν ανδροκρατούμενο χώρο όπως η πολιτική; Έχετε αισθανθεί έτσι στην πορεία σας;
Σήμερα, από τα πρώτα θύματα μιας περιόδου ευτελισμού της πολιτικής και συρρίκνωσης της Δημοκρατίας, είναι οι γυναίκες. Και ειδικά εκείνες που εκτίθενται δημόσια με την ανάμειξή τους στα πολιτικά πράγματα.
Έχετε αισθανθεί έτσι;
Η χυδαιότητα και ο σεξισμός, αν θεωρήσει κανείς ότι είχαν ποτέ υποχωρήσει, έχουν επανέλθει. Ωστόσο σε αυτή τη συγκυρία οφείλουμε ορισμένες γυναίκες να λειτουργήσουμε ως αναχώματα αυτού του χυδαίου κλίματος. Να δώσουμε το παράδειγμα της αντίστασης και του ήθους. Να δώσουμε μια έμπρακτη απάντηση.
Υπάρχει κάποιο σημείο στην Αττική, όπου αισθάνεστε ωραία, κάπου όπου επιστρέφετε συχνά;
Η αίσθηση της οικειότητας δεν έχει να κάνει μόνο με τους χώρους αλλά και με τους ανθρώπους. Αυτοί είναι άλλωστε που προσδίδουν τον χαρακτήρα τους στους χώρους. Στο Αιγάλεω λοιπόν έχω πολλούς και καλούς φίλους. Μαζί τους μοιράζομαι τις αγωνίες της πόλης μας που υφίσταται όλες τις καταστροφικές συνέπειες της κρίσης.
Που πηγαίνετε;
Όταν περπατάμε στο Μπαρουτάδικο και διαπιστώνουμε την περιβαλλοντική υποβάθμιση. Στη Θηβών και μετράμε τα λουκέτα στα κλειστά καταστήματα. Κι όταν κοιτάμε το κομμάτι της αρχαίας Ιεράς Οδού που ήρθε στο φως και υποσχόμαστε ο ένας στον άλλον ότι θα συνεχίζουμε να αγωνιζόμαστε για να αλλάξουμε όσα μας στερούν την αξιοπρέπεια του τόπου μας.