Η περιφεριάρχης Αττικής αποκλειστικά στο nikosonline.gr σε μια εντελώς διαφορετική κουβέντα. Και όσο για το Πως αισθάνεται που χιλιάδες απόφοιτοι παιδαγωγικού είναι άνεργοι και δουλεύουν για μεροκάματα των 20 και 25 ευρω, που με ρωτάνε διάφοροι φίλοι η Ρένα Δούρου μου είπε:
– Σε πολλές περιπτώσεις δεν είναι ούτε 20 ευρώ… Και δεν είναι μόνο οι πτυχιούχοι του Παιδαγωγικού, δεν είναι καν μόνο οι πτυχιούχοι γενικά, αλλά χιλιάδες νέοι που είτε είναι άνεργοι είτε δουλεύουν ανασφάλιστοι, σε συνθήκες εργασιακής ανασφάλειας, σε δουλειές άσχετες με τις σπουδές τους, για ψίχουλα… Αυτό που ορισμένοι αναλυτές ονομάζουν, με επιστημονική ψυχρότητα, «παράπλευρες απώλειες». Απώλειες ζωής. Οι οποίες δεν αφορούν μόνο τους νέους αλλά ολόκληρη την κοινωνία. Μια κοινωνία βαθιά τραυματισμένη που θα αναρρώσει και θα αντιδράσει μόνο όταν το δημόσιο επικρατήσει του ιδιωτικού, του ιδιωτεύειν, δηλαδή.
10+1 ερωτήσεις στην Ρένα Δούρου
Πόσες ώρες κοιμήθηκες μετά το τέλος των εκλογών;
[γέλια] Όσες και σήμερα. Λίγες. Όχι γιατί έχω άγχος αλλά γιατί υπάρχουν πολλά που πρέπει να γίνουν άμεσα, παρότι η επίσημη ανάληψη των καθηκόντων είναι στις αρχές Σεπτεμβρίου. Ο χρόνος είναι λίγος.
Ξέρουμε ότι δυναμική, δραστήρια, σκληρή διαπραγματεύτρια… αλλά δεν ξέρουμε τι μουσική ακούς;
Όλοι αυτοί οι χαρακτηρισμοί λίγη σημασία έχουν καθώς οι κατηγοριοποιήσεις δεν αποτυπώνουν έναν χαρακτήρα, που είναι πάντα πιο σύνθετος, ένα βήμα παραπέρα από τα «κουτάκια»… Σε ό,τι αφορά στη μουσική, όταν υπάρχει χρόνος και διάθεση για χαλάρωση, μου αρέσουν πολύ οι ethnic-folk ήχοι των Beirut και τα σόουλ κομμάτια των νεοζηλανδών Fat Freddys Drop. Καταφύγιο μου παραμένει πάντα ο Θεοδωράκης και ο Χατζιδάκις, όπως και τα ρεμπέτικα και οι ροκιές της εφηβείας μου.
Μπορεί να σε πετύχουμε σε καμιά συναυλία; Πας; Στο RockWave έχεις πάει ποτέ;
Λίγο δύσκολο να με πετύχετε σε συναυλία, γιατί και σήμερα αλλά και παλιότερα, όταν δούλευα στον ιδιωτικό τομέα, ωράριο δεν υπήρχε και ούτε υπάρχει. Τελειώνω αργά ενώ και τα σαββατοκύριακα συνήθως αφιερώνονται σε homework… Έχω πάει όμως στο Rock Wave αλλά φοβάμαι ότι στο μέλλον θα έχω ελάχιστες πιθανότητες για συναυλίες. Πάντως φυλάω ακόμη τα εισιτήρια απ’ αυτές που έχω πάει. Για την ανάμνηση…
Είσαι «σκλάβα» της πολιτικής ή σου μένει χρόνος για σινεμά και θέατρο;
Δεν είναι θέμα «σκλαβιάς», γιατί η σκλαβιά επιβάλλεται από έναν ισχυρό σε έναν ανίσχυρο, χωρίς βούληση. Στη δική μου περίπτωση η πολιτική δεν είναι ούτε «σκλαβιά», ούτε καριέρα αλλά επιλογή ζωής. Δεν καταναγκάζω τον εαυτό μου να υποστεί πράγματα που τον ζορίζουν. Άλλωστε ποιος σου είπε ότι δεν πατάω το πόδι μου σε θέατρο ή σινεμά;
Ωραία λοιπόν, είδες κάτι φέτος που σε ενθουσίασε;
Πριν από λίγες μέρες είδα στο Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών, τον «Ρινόκερο» του Ιονέσκο, στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών, σε σκηνοθεσία Emmanuel Demarcy-Mota. Μια εξαιρετικά σύγχρονη ερμηνεία ενός κλασσικού έργου του θεάτρου του παραλόγου, που μιλά για τους σύγχρονους «ρινόκερους»… Το θέατρο εκπαιδεύει και …την πολιτική. Προκαλώ συχνά συντρόφους και φίλους, λέγοντας ότι σε ένα θεατρικό του Ίψεν βρίσκει κανείς πολύ πιο σημαντικά σημεία από ό,τι σε πολιτικά δοκίμια.
Σε κατηγορούν ότι είσαι ανεπάγγελτη και ότι δεν έχεις ούτε ένα ένσημο. Είναι αλήθεια;
Δύο φορές Ταμείο ανεργίας, δουλειά με μπλοκάκι σε ΝΠΔΔ, στον ιδιωτικό τομέα, χωρίς «σιγουράκια». Χωρίς «δίκτυ» ασφαλείας. Όποιος νομίζει ότι γνωρίζει κάτι διαφορετικό, ας έλθει να μου το πει…
Γιατί ποτέ δεν σε έχουν τσακώσει οι παπαράτσι με τον σύντροφο σου; Ηθελημένα;
Μιλάμε για διαφορετικούς κόσμους. Τον κόσμο της δημοσιότητας και των παπαράτσι και εκείνον των κανονικών ανθρώπων. Σε διαβεβαιώνω ότι ούτε κρύβομαι ούτε επιδιώκω τη δημοσιότητα. Αυτά είναι ψευτο-διλήμματα εκείνων που τελικά αναζητούν τη δημοσιότητα. Η δική μου επαφή με τον κόσμο είναι αδιαμεσολάβητη, στο μετρό, στο δρόμο, στις διαδηλώσεις, στις εκδηλώσεις, στις λαϊκές…..
Το διαμέρισμα σου, το φροντίζεις μόνη σου ή έχεις βοήθεια.
Πρέπει να ξέρεις ότι θέλω να γνωρίζω ακριβώς που είναι το κάθε χαρτί, ο κάθε φάκέλος, το κάθε βιβλίο, το κάθε πράγμα, στο χώρο μου, για να μπορώ να βρίσκω άμεσα. Για αυτό, καταλαβαίνεις, ότι δύσκολα κάποιος άλλος μπορεί να με βοηθήσει σε αυτό. Άρα…
Ξέρω ότι μέχρι τώρα δεν είχες γραμματέα. Πως τα έβγαζες πέρα;
Όπως και τώρα. Με συνεργάτες, με ανθρώπους που ήλθαν να συμβάλλουν εθελοντικά στην «Δύναμη Ζωής» και που έκαναν ακριβώς τη διαφορά σε σχέση με τους άλλους συνδυασμούς. Χωρίς γραμματείς, χωρίς κάποιο επικοινωνιακό γραφείο. Απλά με επιμονή και διάθεση για δουλειά χωρίς ωράριο, για να κάνουμε πράγματα διαφορετικά. Πέρα από τα γνωστά καλούπια.
Ποιο σχολείο τελείωσες και με τι βαθμό;
Τελείωσα το ιστορικό Αρσάκειο-Τοσίτσειο Εκάλης με πολύ υψηλό βαθμό.
Και η ενδέκατη ερώτηση και απάντηση είναι δική σου
Πρώτη φορά γυναίκα στο τιμόνι της Περιφέρειας;
Διάλεξα για μόττο στην ιστοσελίδα μου, πριν από χρόνια μια φράση της Σιμόν ντε Μποβουάρ: «όταν θα καταργήσουμε τη δουλεία της μισής ανθρωπότητας, μαζί με όλο το σύστημα της υποκρισίας που το συνοδεύει, τότε η ‘διαίρεση’ της ανθρωπότητας θα αποκαλύψει την αυθεντική της σημασία και το ανθρώπινο ζεύγος θα βρει την πραγματική του μορφή». Εξακολουθεί, πέρα από καίρια, να είναι και επίκαιρη…
Η Ρένα Δούρου είναι η νέα περιφερειάρχης Αττικής. Είναι πολιτικός στις τάξεις του ΣΥΡΙΖΑ και γεννήθηκε το 1974 στην Αθήνα και κατοικεί στο Αιγάλεω. Είναι απόφοιτος του Παιδαγωγικού Τμήματος Δημοτικής Εκπαίδευσης του Πανεπιστημίου Αθηνών, καθώς και κάτοχος μεταπτυχιακού τίτλου σπουδών στις Πολιτικές Επιστήμες. Συμμετείχε ενεργά στο φοιτητικό κίνημα. Μιλάει τέσσερις ξένες γλώσσες: αγγλικά, γαλλικά, ιταλικά και τουρκικά και έχει γράψει το βιβλίο «Η Απόλαυση του Εθνικισμού» (Μεταμεσονύκτιες Εκδόσεις,2007). Εκλέχτηκε βουλευτής Β΄ Αθηνών με το Συνασπισμό Ριζοσπαστικής Αριστεράς στις εκλογές της 6ης Μαΐου και της 17ης Ιουνίου 2012. Πριν λίγους μήνες κυκλοφόρησε το βιβλίο της ¨Μια κουβέντα με τον Γλέζο¨ από τις εκδόσεις Λιβάνη.