"Η περιφέρεια Αττικής θα ανοίξει στους πολίτες" -Συνέντευξη στην ΑΥΓΗ της Κυριακής

Συνέντευξη στον Χρήστο Σίμο και στην “ΑΥΓΗ της Κυριακής”
Η αλλαγή του προτύπου διακυβέρνησης και η άμεση αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης είναι οι δύο βασικές προτεραιότητες που θέτει η νέα περιφερειάρχης Αττικής, Ρένα Δούρου. Λίγες μέρες μετά την ορκωμοσία της, που διεξήχθη στο κλειστό γυμναστήριο των Άνω Λιοσίων, η Ρ. Δουρού επισημαίνει πως το μοντέλο της Δύναμης Ζωής βρίσκεται στον αντίποδα αυτού που έχει η κυβέρνηση Σαμαρά για την Αυτοδιοίκηση.
* Ποιες είναι οι εντυπώσεις σας από την τελετή της ορκωμοσίας σας την περασμένη Τετάρτη στα Άνω Λιόσια;
Το θέμα δεν είναι οι δικές μου, προσωπικές εντυπώσεις, αλλά το τι αποκόμισε ο κόσμος που μετείχε στην τελετή. Σε μια τελετή ρήξης με ό,τι εθιμοτυπικό γινόταν ώς σήμερα. Μια τελετή που αποτύπωσε τη βούλησή μας να κάνουμε μια νέα αρχή στην Περιφέρεια Αττικής, ξεκινώντας από έναν συμβολικό χώρο, από μια υποβαθμισμένη περιοχή, που για χρόνια είχε καταταχθεί στις β’ κατηγορίας. Και ήταν μια πρωτοβουλία που φάνηκε ότι την αγκάλιασαν οι πολίτες, οι οποίοι γέμισαν το κλειστό γυμναστήριο της Δροσούπολης στα Άνω Λιόσια. Βέβαια, αυτή δεν ήταν παρά η αρχή, ένα μικρό πρώτο βήμα, που δεικνύει τις επόμενες κατευθύνσεις. Με δημοκρατία, διάλογο, συμμετοχή, ανοικτές διαδικασίες, η Περιφέρεια Αττικής θα πάρει τον δρόμο της εξωστρέφειας. Θα ανοίξει στους πολίτες που μέχρι σήμερα αγνοούσαν την ύπαρξη και τον ρόλο τους εξαιτίας της πολιτικής της απερχόμενης αρχής.
* Ποιες είναι οι βασικές προτεραιότητές σας ως νέα διοικητική αρχή της Περιφέρειας Αττικής;
Δύο πράγματα που πρέπει να προωθηθούν παράλληλα. Πρώτον, η αλλαγή του προτύπου διακυβέρνησης, στην κατεύθυνση περισσότερης δημοκρατίας, συμμετοχής, κοινωνικού ελέγχου, με τους πολίτες συμμέτοχους στην προσπάθεια αυτή. Και δεύτερον, η αντιμετώπιση της καλπάζουσας ανθρωπιστικής κρίσης, με την ανεργία και ιδιαίτερα την ανεργία των νέων στα ύψη, εξαιτίας των πολιτικών λιτότητας που κατακερματίζουν τον κοινωνικό ιστό, υπονομεύοντας τις όποιες υποδομές παιδείας και υγείας. Και βέβαια, ας μην ξεχνάμε τα σοβαρά προβλήματα της νέας φιλοσοφίας στη διαχείριση των απορριμμάτων, των αντιπλημμυρικών έργων, της αντιμετώπισης της τσιμεντοποίησης στο όνομα μιας στρεβλής “ανάπτυξης”.
* Κατά γενική ομολογία, τα Μνημόνια και ο “Καλλικράτης” έχουν περιορίσει τα περιθώρια της Αυτοδιοίκησης, ιδίως σε ό,τι αφορά τους πόρους. Πώς σχεδιάζετε να αντιμετωπίσετε το ζήτημα αυτό;
Η πολιτική συγκυρία με μια κυβέρνηση που εφαρμόζει απαρέγκλιτα τις πολιτικές των Μνημονίων και της λιτότητας, σε συνδυασμό με το νομοθετικό πλαίσιο του “Καλλικράτη”, δημιουργούν πολύ αρνητικά δεδομένα. Έχουμε, με άλλα λόγια, μπροστά μας έναν διπλά “ναρκοθετημένο” δρόμο. Γιατί δεν είναι μόνο τα αρνητικά οικονομικά δεδομένα, αλλά και η εγκαθίδρυση του ελέγχου της Περιφέρειας από την κεντρική εξουσία μέσω της αποκεντρωμένης διοίκησης. Ειδικά πάντως σε ό,τι αφορά το ζήτημα των πόρων, αυτό δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί μεμονωμένα από μία Περιφέρεια. Χρειάζεται κοινή και συντονισμένη δράση Περιφερειών, δήμων, πολιτών στην κατεύθυνση, κατ’ αρχάς, της διεκδίκησης των πόρων από την κεντρική εξουσία και κυρίως εκείνων που παρανόμως παρακρατά και δεν αποδίδει στην Τοπική Αυτοδιοίκηση. Από κει και πέρα, υφίστανται δυνατότητες πόρων στο εσωτερικό της Περιφέρειας, πέρα βέβαια από τους ευρωπαϊκούς. Κι ας μην ξεχνάμε ότι το βασικό, σε ό,τι αφορά τις πολιτικές, είναι πρωτίστως η πολιτική βούληση.
* Πώς βλέπετε τη σχέση της Περιφέρειας με την κυβέρνηση;
Στο πλαίσιο μίας ευνομούμενης πολιτείας, η κεντρική εξουσία θα άφηνε το πεδίο ελεύθερο στην Τοπική Αυτοδιοίκηση – κάτι τέτοιο γνωρίζουμε ότι δεν ισχύει. Ειδικά μάλιστα σήμερα, που η κυβέρνηση, η οποία δρα ως τοποτηρητής του Μνημονίου, έχει σαφή στόχευση. Θέλει την Τοπική Αυτοδιοίκηση απλό γρανάζι εφαρμογής πολιτικών που την απαξιώνουν. Πολιτικών δηλαδή που θα οδηγήσουν στην ιδιωτικοποίηση των πιο σημαντικών υπηρεσιών της, λόγου χάρη της καθαριότητας ή των κοινωνικών υπηρεσιών. Η νέα περιφερειακή αρχή έχει μια φιλοσοφία που βρίσκεται ακριβώς στον αντίποδα αυτής που μόλις περιέγραψα. Μια φιλοσοφία σύμφωνα με την οποία η Περιφέρεια μπορεί και οφείλει να είναι ανοικτή, συμμετοχική, δημοκρατική, εργαλείο πολιτών στην υπηρεσία του πολίτη. Αν αυτό αποτελέσει “κόκκινο πανί” για μια κεντρική εξουσία που θεωρεί πρώτο χρέος της την εξυπηρέτηση των συμφερόντων των δανειστών -και τούτο τεκμαίρεται καθημερινά-, θεωρώ ότι θα αποτελέσει μέγα πολιτικό σφάλμα, με άμεσο αντίκτυπο στην κοινωνία της Αττικής. Γιατί δεν θα πληγεί ένας πολιτικός χώρος αλλά ένας θεσμός. Και μάλιστα θεσμός της κοντινότερης προς τον πολίτη εξουσίας. Ο καθείς και τα όπλα του.
* Στο ενδεχόμενο της κυβέρνησης της Αριστεράς, πώς θα διαμορφωθεί η σχέση μεταξύ της Δύναμης Ζωής ως διοικούσα αρχή και της πρώτης;
Μια κυβέρνηση με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ θα αποτελέσει το πρώτο, κρίσιμο βήμα προκειμένου να προχωρήσει η απαραίτητη ριζική αλλαγή του νομοθετικού πλαισίου. Έτσι ώστε να μπουν οι βάσεις προκειμένου, επιτέλους, η Αυτοδιοίκηση να αξίζει να φέρει την ονομασία αυτή και να μην είναι “ετεροδιοίκηση”, όπως συμβαίνει σήμερα. Ήδη αναφέρθηκα στην ύπαρξη και στον ρόλο της αποκεντρωμένης διοίκησης του καλλικρατικού πλαισίου. Μόνο αν αλλάξει ριζικά το νομοθετικό πλαίσιο, θα μπορέσουν και οι θεσμοί της δευτεροβάθμιας Αυτοδιοίκησης να λειτουργήσουν πραγματικά εναρμονισμένοι με τις ανάγκες της κοινωνίας και των πολιτών, ανταποκρινόμενοι έτσι στις ανάγκες μιας σύγχρονης αυτοδιοικητικής δομής με τους πολίτες στο επίκεντρο, κινητήριους μοχλούς και βάση κάθε ενέργειας.