Στο χαιρετισμό της στην εκδήλωση αντιφασιστικής μνήμης και τιμής στους 200 κομμουνιστές που εκτελέστηκαν την Πρωτομαγιά του 1944, η Περιφερειάρχης Ρένα Δούρου τόνισε μεταξύ άλλων : “Τιμούμε εκείνους πλήρωσαν με υπέρτατο τίμημα, την ίδια τους τη ζωή, την αντίστασή τους στο ναζισμό. Την αντίστασή τους στην κατάλυση της Δημοκρατίας και της Ελευθερίας. Της Δικαιοσύνης και της Ανθρωπιάς.
Πλήρωσαν με τη ζωή τους την πράξη τους να υπερασπιστούν μια ζωή με αξιοπρέπεια. Τη μόνη που αξίζει να ζει κάθε άνθρωπος”. “Και τέτοιες φωτεινές παρουσίες τις χρειαζόμαστε σήμερα ίσως περισσότερο από ποτέ άλλοτε. Σήμερα εποχή ιστορικού αναθεωρητισμού και σχετικισμού.
Σήμερα που ο λαός μας δοκιμάζεται σκληρά. Σήμερα που δίνουμε τον αγώνα για την αξιοπρέπεια, τη Δημοκρατία, την κοινωνική δικαιοσύνη”.
Αναλυτικά ο χαιρετισμός της Περιφερειάρχη:
Κυρίες και κύριοι,
Τιμούμε και φέτος τους 200 αγωνιστές, τους 200 κομμουνιστές που εκτελέστηκαν πριν από 71 χρόνια από τις δυνάμεις του ναζισμού και του φασισμού. Από τις δυνάμεις του σκότους και τους συνεργάτες τους.
Τιμούμε εκείνους πλήρωσαν με υπέρτατο τίμημα, την ίδια τους τη ζωή, την αντίστασή τους στο ναζισμό. Την αντίστασή τους στην κατάλυση της Δημοκρατίας και της Ελευθερίας. Της Δικαιοσύνης και της Ανθρωπιάς.
Πλήρωσαν με τη ζωή τους την πράξη τους να υπερασπιστούν μια ζωή με αξιοπρέπεια. Τη μόνη που αξίζει να ζει κάθε άνθρωπος.
Οι 200 εκτελεσθέντες δεν ήσαν απλά κομμουνιστές ή αντιστασιακοί. Ήσαν οι εκφραστές των ευγενέστερων πανανθρώπινων και οικουμενικών ιδανικών.
Η ρήση του Δημήτρη Γληνού παραμένει άλλωστε εξαιρετικά επίκαιρη: «Ο μόνος τρόπος για να ζήσει και να πεθάνει κανείς σαν άνθρωπος, είναι να ζήσει και να πεθάνει για ένα ιδανικό».
Οι 200 έχουν πλέον περάσει στην Ιστορία.
Συνεχίζουν όμως να είναι παρόντες στο σήμερα. Παρόντες με το μήνυμα της θυσίας τους. Παρόντες με το παράδειγμά τους.
Και τέτοιες φωτεινές παρουσίες τις χρειαζόμαστε σήμερα ίσως περισσότερο από ποτέ άλλοτε. Σήμερα εποχή ιστορικού αναθεωρητισμού και σχετικισμού.
Σήμερα που ο λαός μας δοκιμάζεται σκληρά.
Σήμερα που δίνουμε τον αγώνα για την αξιοπρέπεια, τη Δημοκρατία, την κοινωνική δικαιοσύνη.
Σήμερα που ο αγώνας κατά της βαρβαρότητας του ναζισμού γίνεται δυστυχώς ξανά επίκαιρος.
Και μας κάνει να ακούμε ξανά και ξανά τα λόγια του ποιητή:
«Εμείς, μερτικό δε ζητήσαμε… Τίποτα… Μόνον
θυμηθείτε το: αν η ελευθερία
δεν βαδίσει στα χνάρια του αίματός μας,
εδώ θα μας σκοτώνουν κάθε μέρα. Γεια σας.»
Στη μνήμη λοιπόν των 200 αγωνιστών,
Στη μνήμη της θυσίας τους,
Στη μνήμη των ιδανικών τους,
Υποκλινόμαστε σήμερα και δίνουμε την υπόσχεση ότι δεν θα επιτρέψουμε στο σκοτάδι να επικρατήσει.
Και δεν θα υποστείλουμε ποτέ και για καμία αιτία τη σημαία της Ελευθερίας και της Δημοκρατίας.