Η κοινωνία έχει ανάγκη από διαρκή στήριξη και ένα πρόγραμμα ρεαλιστικό και εφαρμόσιμο
«Ο ΣΥΡΙΖΑ βρίσκεται σήμερα στην αφετηρία μιας πάρα πολύ γόνιμης πορείας, που θα πρέπει να καταλήξει στη μετεξέλιξή του – το πρόβλημα δεν είναι η λέξη – στο πλατύ δημοκρατικό μέτωπο που έχει ανάγκη ο τόπος και όχι ο Τσίπρας, η Δούρου ή ο Τσακαλώτος». Αυτό, μεταξύ άλλων, ανέφερε η Ρένα Δούρου, σε συνέντευξή της χθες, στο ραδιόφωνο του ΣΚΑΪ, στην εκπομπή των δημοσιογράφων Α. Αντζολέτου και Α. Μαγγηριάδη. «Η κοινωνία, οι πολίτες που στήριξε ο ΣΥΡΙΖΑ με τις πολιτικές του, χρειάζονται όχι απλά ελπίδα αλλά ανταπόκριση. Όχι λόγια και ανεδαφικές υποσχέσεις, όπως έκανε η ΝΔ. Αλλά ελπίδα και πρόγραμμα ρεαλιστικό, εφικτό, υλοποιήσιμο», συνέχισε η ίδια.
«Πιστεύω ότι το πρόγραμμα που χρειαζόμαστε για να ανταποκριθούμε στις ελπίδες του ελληνικού λαού που μας εμπιστεύθηκε την αξιωματική αντιπολίτευση αλλά και για να αντισταθούμε σε μια κυβέρνηση που μέσα σε δύο μήνες ξήλωσε πολλές κατακτήσεις των τελευταίων τεσσάρων ετών, αφενός πρέπει να περιλαμβάνει αυτοκριτική, να δούμε τι και γιατί δεν πήγε καλά στην κυβερνητική μας θητεία, και αφετέρου να έχει στόχο την ευρύτερη σύγκλιση όλων των προοδευτικών δυνάμεων και ρευμάτων, λαμβάνοντας υπόψη και τις ευρωπαϊκές εμπειρίες», υπογράμμισε.
Απαντώντας σε σχετική ερώτηση, είπε ότι «ομνύουμε στην αυτοκριτική, αρκεί όμως να την κάνουν οι άλλοι και όχι εμείς οι ίδιοι. Αλλά αυτό δεν είναι χαρακτηριστικό της Αριστεράς αλλά συνολικά της ελληνικής κοινωνίας», προσέθεσε.
Η Ρένα Δούρου σημείωσε ότι παρότι η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ διαχειρίστηκε μνημόνια, «κατέληξε σε ένα ποσοστό που σηματοδοτεί απλή κυβερνητική φθορά» ενώ υπογράμμισε ότι υπάρχει ευρύτερο ευρωπαϊκό ενδιαφέρον για τα τεκταινόμενα στον ΣΥΡΙΖΑ, «για το πως εμείς σε σχέση με άλλες δημοκρατικές, σοσιαλδημοκρατικές, αριστερές, ριζοσπαστικές δυνάμεις κατορθώσαμε να έχουμε 4,5 χρόνια κυβερνητικής θητείας και σήμερα να είμαστε στην αξιωματική αντιπολίτευση».
Αυτό εξηγεί, σύμφωνα με την ίδια, το γεγονός ότι το επερχόμενο συνέδριο, που θα «πρέπει να είναι και καταστατικό», «είναι σπουδαίο, έχει ιστορικές διαστάσεις» και αποτελεί «συνέδριο – τομή» που «δεν αφορά μόνο τα δικά μας, αλλά το σύνολο της ΕΕ, που δοκιμάζεται από πολιτικές που πόρρω απέχουν τις θεμελιώδεις αρχές της δημιουργίας της».
Αναφερόμενη στην αντιμετώπιση του μεταναστευτικού – προσφυγικού φαινομένου από τη σημερινή κυβέρνηση, τόνισε ότι «το όποιο μήνυμα δεν στέλνεται απαντώντας στον κ. Βαρουφάκη με αντιφάσεις που προσβάλλουν το διεθνές, το ενωσιακό δίκαιο». Η κυβέρνηση «πατάει όχι μόνο σε δύο αλλά σε πολλές βάρκες, γιατί προσπαθεί να καλύψει τον προεκλογικό και τον αντιπολιτευτικό της λαϊκισμό και παράλληλα προσπαθεί να ικανοποιήσει και ένα σκληρό, ακροδεξιό της κομμάτι». Η ίδια υπογράμμισε ότι το μεταναστευτικό – προσφυγικό φαινόμενο είναι «πολυπαραγοντικό» και «δεν αφορά μία κοινωνία, μία κυβέρνηση, μία χώρα» ενώ «απαιτεί δίκαιο καταμερισμό της ευθύνης μεταξύ όλων των χωρών – μελών της».
Η Ρένα Δούρου έκρουσε τον κώδωνα του κινδύνου, τονίζοντας ότι ο πρωθυπουργός «δεν μπορεί στην Ελληνική Βουλή να κάνει τη διάκριση μεταξύ προσφυγικού και μεταναστευτικού, γιατί αυτή η προσέγγιση ενέχει τον κίνδυνο να έχουμε πρόβλημα σε ό,τι αφορά τη στήριξη της Ελλάδας από την ΕΕ, η οποία, για όσους, όπως η κυβέρνηση, οφείλουν να γνωρίζουν, στο επίκεντρο των πολιτικών της έχει τους πρόσφυγες και όχι τους μετανάστες». «Με τρόμο άκουσα αυτό τον διαχωρισμό από τον πρωθυπουργό, γιατί έχουμε πρόσφυγες λόγω κλιματικής αλλαγής, έχουμε πρόσφυγες που μπορεί να μην βομβαρδίζονται όπως στη Συρία, αλλά να αντιμετωπίζουν απολυταρχικά καθεστώτα».
Καταστατικό Συνέδριο, όπου θα τα συζητήσουμε όλα
Ακολουθούν βασικά σημεία της συνέντευξης της Ρένας Δούρου στο ραδιόφωνο του ΣΚΑΪ:
• Μιλάμε για ένα συνέδριο – τομή, ο πρόεδρος Τσίπρας μιλάει για μία τομή μέσα στη συνέχεια, αλλά όπως και να έχει είναι ένα συνέδριο που δεν αφορά μόνο τα δικά μας, αλλά το σύνολο της ΕΕ, που δοκιμάζεται από πολιτικές που πόρρω απέχουν από τις θεμελιώδεις αρχές της δημιουργίας της, από τον Σούμαν, από τον Μονέ, τον ντε Γκάσπαρι. Άρα αυτή η υπόθεση του συνεδρίου, είναι σπουδαία κι έχει ιστορικές διαστάσεις.
• Η οποιαδήποτε απόφαση πρέπει να ληφθεί με διαφανείς δημοκρατικές διαδικασίες. Και ο νοών νοείτω. Διότι μικρότερης σημασίας αποφάσεις έχουν ληφθεί κατά καιρούς σε παράκεντρα, είτε κατά τη διάρκεια της κυβερνητικής εξουσίας είτε κατά τη διάρκεια των χρόνων που βρεθήκαμε στην αντιπολίτευση, μείζονα ή ήσσονα, τα οποία τα βρήκαμε μπροστά μας. Επομένως, εγώ δεν βάζω από την πίσω πόρτα την εκλογή του προέδρου από τη βάση. Αυτό που λέω είναι ότι θέλω να πάμε σε ένα συνέδριο που εκ των πραγμάτων θα είναι και καταστατικό. Και οι αποφάσεις θα πρέπει να ληφθούν με διαφανείς διαδικασίες.
• Υπάρχουν μια σειρά σημαντικά ή πιο σημαντικά (από την εκλογή προέδρου από τη βάση) θέματα στα οποία δεν μπορούμε να εθελοτυφλούμε. Όταν πηγαίνουμε σε ένα συνέδριο που εκ των πραγμάτων ανοίγεται προς άλλες συμμαχικές δυνάμεις, προς προσωπικότητες, που θέλουν να βάλουν πλάτη για να μπει τέλος σε αυτό το ξήλωμα του πουλόβερ κοινωνικών, εργασιακών, πολιτικών θεμάτων, αυτό δεν μπορεί να μην είναι και καταστατικό.
• Το συνέδριο δεν μπορεί να μείνει μόνο σε εξαγγελίες ή σε ένα πρόγραμμα, που πρέπει να προέλθει και μέσα από την αυτοκριτική σε σχέση με το τι κάναμε, τι δεν κάναμε, τι πετύχαμε, και τι όχι. Οτιδήποτε λοιπόν και να πρέπει να συζητήσουμε, θα πρέπει να μην το συζητάμε ούτε στο 5λεπτο μιας εκπομπής ή μιας συνέντευξης, είτε αφορά στο όνομα ή στην εκλογή του προέδρου, είτε στη σύσταση των οργάνων. Όλα αυτά θα πρέπει να συζητηθούν εντός του συνεδρίου – γεγονός που καθιστά το συνέδριο, είτε κάποιοι το θέλουν είτε όχι, και καταστατικό.
Άδειο καλάθι η επίσκεψη Μητσοτάκη στις ΗΠΑ
• Ερωτηθείσα σχετικά με δήλωση του Αλέκου Φλαμπουράρη, η Ρ. Δούρου παρατήρησε: Αν και δεν άκουσα τη δήλωση του Αλέκου Φλαμπουράρη, γνωρίζοντάς τον όμως καλά, μου φαίνεται παράτολμη ερμηνεία ότι δεν θέλει αυτοκριτική. Εκείνο που μπορώ όμως να πω, όπως έκανα και από το βήμα της Κεντρικής Επιτροπής, είναι ότι ομνύουμε στην αυτοκριτική, αρκεί όμως να την κάνουν οι άλλοι και όχι εμείς οι ίδιοι. Αλλά αυτό δεν είναι χαρακτηριστικό της Αριστεράς αλλά συνολικά της ελληνικής κοινωνίας.
• Γνωρίζουμε ότι η επίσκεψη του κ. Μητσοτάκη στις ΗΠΑ, που είχε διαφημιστεί ως η καλύτερα προετοιμασμένη επίσκεψη, κατέληξε σε ένα καλάθι σχεδόν άδειο, την ίδια στιγμή που έχουμε μια Τουρκία που επιδεικνύει για άλλη μια φορά επιθετική στάση, μια Τουρκία που ας μην ξεχνάμε είναι κομμάτι της συμφωνίας για το προσφυγικό – μεταναστευτικό. Και έχουμε και μία αντιμετώπιση από πλευράς ελληνικής κυβέρνησης που πόρρω απέχει από την κρισιμότητα των καταστάσεων.
• Η ανακοίνωση από το πρωθυπουργικό γραφείο δεν έλεγε τίποτε για τα επίδικα, που αφορούν το Αιγαίο, τον τρόπο με τον οποίο κινείται η Τουρκία στο οικόπεδο 7 ή για το προσφυγικό – μεταναστευτικό.
Στο προσφυγικό / μεταναστευτικό η κυβέρνηση Μητσοτάκη ισορροπεί μεταξύ του προεκλογικού λαϊκισμού της και του ακροδεξιού κομματιού της
• Δεν σας κρύβω ότι παρακολούθησα με πολύ προσοχή την απάντηση του πρωθυπουργού στη Βουλή στην ερώτηση του κ. Βαρουφάκη. Η κυβέρνηση λέει πράγματα που θα τα βρει μπροστά της. Η Αν Μπρασέρ, πρώην πρόεδρος της Γενικής Συνέλευσης του Συμβουλίου της Ευρώπης, είπε εδώ και πολλά χρόνια ότι το προσφυγικό – μεταναστευτικό δεν είναι κρίση, γιατί όταν έχουμε μια κρίση, έχουμε άνοδο / κορύφωση / ύφεση και μπορούμε να αναμένουμε την ύφεση. Όμως εδώ μιλάμε για ένα φαινόμενο που ήλθε για να μείνει και η αντιμετώπισή του από την κάθε κυβέρνηση πρέπει να έχει διάρκεια, βάθος, να βρίσκεται σε πλήρη συνεργασία με τους ευρωπαϊκούς θεσμούς.
• Νομίζω λοιπόν ότι η κυβέρνηση πατάει όχι μόνο σε δύο αλλά σε πολλές βάρκες, γιατί προσπαθεί να καλύψει τον προεκλογικό και τον αντιπολιτευτικό της λαϊκισμό και παράλληλα προσπαθεί να ικανοποιήσει και ένα σκληρό, ακροδεξιό της κομμάτι – όπως για παράδειγμα, όταν στο τέλος της δευτερολογίας του, ο πρωθυπουργός απάντησε ότι η χώρα μας δεν θα γίνει ο φιλικός υποδοχέας κάθε κατατρεγμένου… Και την ίδια στιγμή είχε πει ότι θα αισθανόταν περήφανος να κρατήσει τη σημαία ένα παιδί προσφύγων! Αυτά δεν συμβιβάζονται.
• Ακούγαμε στο πρόσφατο παρελθόν ότι τα θαλάσσια σύνορα δήθεν δεν φυλάσσονταν και υπήρχε μάλιστα και διακωμώδηση και χλευασμός για αυτό που είχε πει ο τότε πρωθυπουργός της χώρας μας ενώ τώρα σε διάφορα πάνελ ανακαλύπτουν κάποιοι ότι είναι δύσκολο να φυλαχθούν τα θαλάσσια σύνορα!
• Το όποιο μήνυμα δεν στέλνεται απαντώντας στον κ. Βαρουφάκη με αντιφάσεις που προσβάλλουν το διεθνές, το ενωσιακό δίκαιο.
