fbpx

Η κλιματική κρίση είναι εδώ και η απλή ανάγνωση των ειδήσεων το επιβεβαιώνει. Η άνοδος της θερμοκρασίας στο εσωτερικό της ηπείρου, στον Νότιο Πόλο «είναι το καναρίνι στο ανθρακωρυχείο, το σημάδι που δεν μπορούμε πια να αγνοήσουμε» τόνισε πρόσφατα στο εξειδικευμένο περιοδικό «Nature Climate Change» η ερευνήτρια Σάρον Στάμερτζον συνδέοντας αυτό το φαινόμενο με τις συστηματικές πλέον απώλειες πάγου από τις ακτές της Ανταρκτικής
Της Ρένας Δούρου*

Η κλιματική κρίση είναι εδώ και η απλή ανάγνωση των ειδήσεων το επιβεβαιώνει. Η άνοδος της θερμοκρασίας στο εσωτερικό της ηπείρου, στον Νότιο Πόλο «είναι το καναρίνι στο ανθρακωρυχείο, το σημάδι που δεν μπορούμε πια να αγνοήσουμε» τόνισε πρόσφατα στο εξειδικευμένο περιοδικό «Nature Climate Change» η ερευνήτρια Σάρον Στάμερτζον συνδέοντας αυτό το φαινόμενο με τις συστηματικές πλέον απώλειες πάγου από τις ακτές της Ανταρκτικής που αλλάζουν δραματικά τη στάθμη των θαλασσών σε όλο τον πλανήτη. Σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα, «ο Νότιος Πόλος θερμαίνεται με απίστευτη ταχύτητα και η αλλαγή αυτή ξεκινά σαφώς από την τροπική ζώνη», κάτι που, κατά τον συντάκτη της έρευνας, ερευνητή στο Πανεπιστήμιο του Ουέλιγκτον της Νέας Ζηλανδίας Κάιλ Κλεμ, συνδέεται με την αύξηση των αερίων του θερμοκηπίου.

Η αλήθεια είναι ότι τα τελευταία χρόνια τα στοιχεία για όσους αμφισβητούν την κλιματική κρίση είναι καταλυτικά. Το 2018 μια μεγάλη μελέτη (δημοσιεύθηκε στο περιοδικό «Nature») αποκάλυψε ότι το λιώσιμο των πάγων στην Ανταρκτική συντελείται πιο γρήγορα απ’ ό,τι είχε αρχικά υπολογιστεί, ενώ ο ρυθμός, σύμφωνα με έρευνα του Πανεπιστημίου του Λιντς, έχει… τριπλασιαστεί την τελευταία δεκαετία. Οι αριθμοί μιλούν από μόνοι τους. Σύμφωνα με δημοσίευμα της «Washington Post» στις 13 Ιουνίου 2018, από το 1992 έως το 1997 οι τράπεζες πάγου έχαναν κατά μέσο όρο 49 δισ. τόνους πάγο κάθε χρόνο. Από το 2012 μέχρι το 2017 έλιωσαν 219 δισ. τόνοι πάγων! Ενώ από τη δεκαετία του 1950 έως σήμερα, σύμφωνα με το Πανεπιστήμιο του Μέριλαντ, η Ανταρκτική έχει χάσει 35.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα της επιφάνειάς της! Πλέον ολοένα και περισσότερες έρευνες είναι αφιερωμένες στους λεγόμενους «μηχανισμούς φθοράς» που επηρεάζουν τις απώλειες της τράπεζας πάγου, καθώς στον τομέα αυτό η επιστήμη βρίσκεται σε αρχικά στάδια λόγω αντικειμενικών δυσκολιών – π.χ. η ανθρωπότητα διαθέτει στοιχεία για την επιφανειακή θερμοκρασία στον Νότιο Πόλο από το 1957, όταν πρωτολειτούργησε η πρώτη επιστημονική βάση των ΗΠΑ στην περιοχή.

Οι εξελίξεις αυτές δεν αποτελούν μακρινά γεγονότα που διαβάζουμε στις οθόνες των υπολογιστών και των smartphones μας. Ο ραγδαίος πολλαπλασιασμός των πλημμυρών στον πλανήτη είναι γεγονός: από το 1980 έως σήμερα, σύμφωνα με το Επιστημονικό Γνωμοδοτικό Συμβούλιο των Ευρωπαϊκών Ακαδημιών, αυτές έχουν τετραπλασιαστεί, ενώ από το 2004 έχουν διπλασιαστεί. Έτσι, πέρα από το Αμερικανικό Πεντάγωνο, που πλέον σχεδιάζει τις βάσεις του σε συνάρτηση με τους κινδύνους πλημμύρας, οι επιστήμονες θεωρούν ότι αν δεν περιοριστούν δραστικά οι εκπομπές ρύπων, μέχρι το 2100 περίπου το 5% του παγκόσμιου πληθυσμού θα μαστίζεται κάθε χρόνο από πλημμύρες. Μάλιστα, το βιβλίο «The water will come» του Τζεφ Γκούντελ απαριθμεί τα μνημεία που, αν δεν αλλάξουμε ρότα, στη διάρκεια του αιώνα μας θα μετατραπούν σε… υποβρύχια αξιοθέατα. Σύγχρονες Ατλαντίδες σε παγκόσμια διάσταση, αποτέλεσμα της κλιματικής κρίσης! Από γνωστές και μη παραλίες, έως την έδρα του Facebook, τη νότια Φλόριντα, την εκκλησία του Αγίου Μάρκου στη Βενετία ή την Τζακάρτα αλλά και το Δέλτα του ποταμού Περλ κοντά στη Σεντζέν, όπουκατασκευάζονται τα… έξυπνα τηλέφωνα.

Σύμφωνα με τον γ.γ. του ΟΗΕ Αντόνιο Γκουτέρεζ, οι πλημμύρες επηρέασαν τις ζωές 41 εκατομμυρίων ανθρώπων(!), προκαλώντας παράλληλα αλυσιδωτές συνέπειες: από τις απώλειες ζωών και την καταστροφή υποδομών έως τη δημιουργία κλιματικών προσφύγων (θα ανέλθουν στα 143 εκατομμύρια σύμφωνα με έκθεση της Παγκόσμιας Τράπεζας έως το 2050).

Οι διαπιστώσεις αυτές «θερμομετρούν» τη σαθρότητα της στρεβλής ανάπτυξης, ενός πεπερασμένου μοντέλου παραγωγής και κατανάλωσης που εξαντλεί τη φύση στον βωμό του κέρδους. Ας σπάσουμε λοιπόν αυτό το μοντέλο και όχι το… θερμόμετρο που μας λέει τη σκληρή αλήθεια!

* Η Ρένα Δούρου είναι μέλος της Π.Γ. του ΣΥΡΙΖΑ, τομεάρχης Κλιματικής Αλλαγής, Περιβάλλοντος και Ενέργειας

Πράσινα και Αριστερά / Σύγχρονες Ατλαντίδες | Αυγή (avgi.gr)

Share This