Ούτως ή άλλως η νέα στρατηγική της κυβέρνησης θα βρει απέναντί της τα δεδομένα που έχουν δημιουργήσει τα τέσσερα χρόνια διακυβέρνησης Τραμπ
«Ο διορισμός του Τζον Κέρι είναι ένα ενθαρρυντικό σημάδι ότι οι ΗΠΑ θα κάνουν την επείγουσα κλιματική υπόθεση θέμα εθνικής ασφάλειας, αλλά είναι μόνο ένα βήμα σ’ αυτό που πρέπει να είναι μια τολμηρή νέα στρατηγική». Τα λόγια ανήκουν στον Μπρετ Χαρτλ, διευθυντή του Τμήματος Κυβερνητικών Πολιτικών του Κέντρου Βιοποικιλότητας, μια εξειδικευμένη ΜΚΟ στην Αριζόνα. Ήταν το σχόλιό του για την απόφαση του νεοεκλεγέντος Αμερικανού Προέδρου Τζο Μπάιντεν να διορίσει στη θέση του ειδικού απεσταλμένου για τα ζητήματα της κλιματικής κρίσης, τον Τζον Κέρι, πρώην υπουργό Εξωτερικών του Μπάρακ Ομπάμα, που συνέβαλε στην επίτευξη της Συμφωνίας των Παρισίων το 2015 και συγκαταλέγεται μεταξύ των μετριοπαθών στα ζητήματα του περιβάλλοντος.
Η νέα κυβέρνηση θα πρέπει να αποδείξει πραγματικά τη βούλησή της να μειώσει δραστικά τα ορυκτά καύσιμα εφαρμόζοντας το φιλόδοξο σχέδιο των 2 τρισ. δολαρίων στο οποίο δεσμεύθηκε ο Μπάιντεν και που σε μεγάλο βαθμό είναι οι προτάσεις της ομάδας Σάντερς σχετικά με τη δραστική μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου, τη δημιουργία εκατομμυρίων νέων, πράσινων θέσεων εργασίας στους τομείς των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας και άλλων φιλικών προς το περιβάλλον δραστηριοτήτων. Αναλυτές θεωρούν πως η επιλογή του μετριοπαθούς Κέρι, που διακρίθηκε στις δύσκολες διαπραγματεύσεις του 2015 που κατέληξαν στη Συμφωνία του Παρισίου για την υπερθέρμανση του πλανήτη, στοχεύει στην απόσπαση στήριξης από τους Ρεπουμπλικανούς -κάτι πολύ δύσκολο, αν μάλιστα τελικά διατηρήσουν τη Γερουσία υπό τον έλεγχό τους (η σύνθεση του σώματος θα οριστικοποιηθεί στις αρχές Ιανουαρίου με την εκλογή δύο εδρών στη Γεωργία).
Ούτως ή άλλως η νέα στρατηγική της κυβέρνησης θα βρει απέναντί της τα δεδομένα που έχουν δημιουργήσει τα τέσσερα χρόνια διακυβέρνησης Τραμπ, που οικοδόμησε σειρά δομικών αναχωμάτων θέτοντας θεσμικές νάρκες και ενισχύοντας τις πολιτικές υπέρ των ορυκτών καυσίμων, ενώ παρεμπόδισε κάθε εναλλακτική λύση.
Και για να έχει κανείς μια ιδέα για το είδος των αντιλήψεων που πλειοψηφούν σήμερα σε πολλές σφαίρες εξουσίας στην Ουάσιγκτον, αρκεί η αναφορά στον διάλογο που είχε στα μέσα Οκτωβρίου η νεοεκλεγείσα πλέον αντιπρόεδρος των ΗΠΑ, γερουσιαστής Κάμαλα Χάρις με την εκλεκτή του Τραμπ για το Ανώτατο Δικαστήριο Έιμι Κόνετ Μπάρετ κατά τη διάρκεια της ακροαματικής διαδικασίας. Η Χάρις ρώτησε τη δικαστή αν πιστεύει ότι «η κλιματική αλλαγή είναι υπαρκτή» και «αν απειλεί τον αέρα που αναπνέουμε και το νερό που πίνουμε». Και η αντίδραση της Μπάρετ ήταν να πει ότι η Χάρις προσπαθούσε να την κάνει να πάρει θέση «σε ένα πολύ αμφισβητούμενο θέμα του δημόσιου διαλόγου». «Και δεν θα το κάνω» προσέθεσε η δικαστής που τελικά κατέλαβε την έδρα της ασυμβίβαστης, φιλελεύθερης RBG Ρουθ Μπέιντερ Γκίνσμπεργκ.
Αυτά ως προς την ατμόσφαιρα που θα αντιμετωπίσει ο Κέρι: ένα κατεστημένο άκρως τοξικό, με βαθιές ρίζες στους θεσμούς και στήριξη από μεγάλα συμφέροντα…
* Η Ρένα Δούρου είναι μέλος της Π.Γ. του ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία, εκπρόσωπος για θέματα Κλιματικής Αλλαγής
