Τα σχέδια συνεχίζουν να αφορούν κλασικές επενδύσεις στα ορυκτά καύσιμα
Το 2020 βαδίζει προς το τέλος του και αν τον πλανήτη δεν τον σάρωνε η φονική Covid-19, είναι σχεδόν βέβαιο ότι το πιο επιδραστικό γεγονός θα ήταν «η ταχύτητα της παγκόσμιας κλιματικής αλλαγής», όπως τονίζει ο κλιματολόγος στο Εθνικό Κέντρο Επιστημονικών Ερευνών της Γαλλίας Ρομπέρ Βοτάρ. Ο επιστήμονας αναφέρεται στο γεγονός ότι, παρότι η φετινή είναι χρονιά “Λα Νίνια”, που συνεπάγεται ψυχρότερο κλίμα, το 2020 μπορεί να είναι η θερμότερη χρονιά ή τουλάχιστον μεταξύ των τριών πιο θερμών. Την άποψη αυτή υποστηρίζει και η πρόσφατη έκθεση του Προγράμματος του ΟΗΕ για το Περιβάλλον, παρατηρώντας ότι, εξαιτίας των δασικών πυρκαγιών, των θυελλών, της τήξης των πάγων που γίνονται εντονότερες, το 2020 μπορεί τελικά να καταγραφεί ως μία από τις θερμότερες χρονιές της Ιστορίας.
Το σίγουρο είναι, όπως ήδη έχει γραφτεί, ότι ο περασμένος Νοέμβριος ήταν, σύμφωνα με την ευρωπαϊκή υπηρεσία Copernicus, ο πιο θερμός που καταγράφηκε ποτέ. Η δε περίοδος από τον Δεκέμβριο πέρσι ώς τον φετινό Νοέμβριο βρίσκεται στον 1,28 βαθμό Κελσίου πάνω από τις θερμοκρασίες της προβιομηχανικής περιόδου, εξηγεί η υπηρεσία Copernicus, στη μηνιαία κλιματική καταγραφή της. Κάτι που σημαίνει ότι το 2020 πλησιάζει το ρεκόρ του 2016.
Όμως η διαφορά σε σχέση το 2016 είναι το γεγονός ότι, σε αντίθεση με το 2016, φέτος είναι χρονιά “Λα Νίνια”, του ωκεάνιου δηλαδή φαινομένου που κανονικά ψυχραίνει το κλίμα, ρίχνοντας τις θερμοκρασίες και επηρεάζοντας το ύψος των βροχοπτώσεων, με αύξηση συνήθως των καταρρακτωδών βροχών.
Παρ’ όλ’ αυτά, σύμφωνα με τον Βοτάρ, «είναι η πρώτη φορά που βρισκόμαστε σε κατάσταση ‘Λα Νίνια’, με μια χρονιά που μπορεί να σπάσει το ρεκόρ υψηλής θερμοκρασίας, σε αντίθεση με τις άλλες δύο θερμότερες χρονιές, 1998 και 2016, χρονιές ‘Ελ Νίνιο’, δηλαδή ιδιαίτερα ζεστές”.
Απέναντι σε αυτή τη ραγδαία επιδεινούμενη κατάσταση που βιώνει ο πλανήτης, η απόσταση μεταξύ των πράξεων και των δεσμεύσεων που ανέλαβαν με τη Συμφωνία του Παρισιού οι 195 χώρες που την υπέγραψαν παραμένει μεγάλη, ενώ ήδη οι αρχικοί στόχοι της πρέπει να αναθεωρηθούν και να τηρηθούν. Μάλιστα η έκθεση του Προγράμματος του ΟΗΕ για το Περιβάλλον, ενόψει της επετείου των πέντε ετών από τη Συμφωνία του Παρισιού για το κλίμα (Δεκέμβριος 2015), κρούει τον κώδωνα του κινδύνου για δύο προβλήματα.
Πρώτον, για την κακή πορεία των χωρών όπως η Κίνα, οι ΗΠΑ και των χωρών της Ευρώπης, που εκπέμπουν τους περισσότερους ρύπους. Και, δεύτερον, για τη χαμένη, προς το παρόν, ευκαιρία να συνδυαστούν τα σχέδια ανάκαμψης που σχετίζονται με την κρίση υγείας, με την πράσινη μετάβαση. Τα σχέδια συνεχίζουν να αφορούν κλασικές επενδύσεις στα ορυκτά καύσιμα. Ενώ μια πράσινη ανάκαμψη μπορεί να μειώσει κατά περίπου 25% τις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου που προβλέπονται για το 2030 και να φέρει τον πλανήτη στην τροχιά των 2 βαθμών Κελσίου. Ο διεθνής οργανισμός προειδοποιεί για την ανάγκη, πριν από την επόμενη σύνοδο για το κλίμα, οι κυβερνήσεις να κάνουν ό,τι μπορούν για πραγματική πράσινη ανάκαμψη. Προειδοποίηση που κάνει την εύστοχη προσέγγιση, ότι η πανδημία έχει ενοποιήσει τις κρίσεις που προϋπήρχαν, την κλιματική, την οικονομική και την πολιτική, σε μία ενιαία, επιβάλλοντας ενιαία αντιμετώπιση από όλες τις χώρες, να ηχεί όχι απλώς επίκαιρη, αλλά επιτακτική.
* Η Ρένα Δούρου είναι μέλος της Π.Γ. του ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία, εκπρόσωπος για θέματα Κλιματικής Αλλαγής
