Η προστασία του πλανήτη, της βιοποικιλότητας, έχει και πράσινο και κοινωνικό πρόσημο
Τα μαντάτα, όπως τα κατέγραψε πρόσφατα το Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων, δεν είναι απλώς πρωτόγνωρα. Είναι βαθιά αποκαλυπτικά της μεγάλης και χειροπιαστής πλέον ζημιάς που έχει κάνει η κλιματική κρίση στον πλανήτη. Οι ειδικοί, για πολλοστή φορά, κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου. Ο πλανήτης μας νοσεί βαθιά γιατί νοσούν οι πνεύμονές του, εκείνοι που απορροφούν το 25% έως 30% των αερίων που ευθύνονται για το φαινόμενο του θερμοκηπίου. Σύντομα ο πλανήτης δεν θα μπορεί να αναπνεύσει…
Μελέτη διεθνούς ερευνητικής ομάδας που δημοσιεύτηκε στην επιστημονική επιθεώρηση Nature Climate Change, στα τέλη Απριλίου, αναφέρει δύο κακές ειδήσεις για τον πλανήτη και την ανθρωπότητα. Μια “ιστορική ανατροπή” και μια διαπίστωση.
Είδηση πρώτη, περί “ιστορικής ανατροπής”. Οι πνεύμονες του πλανήτη, τα τροπικά δάση, δυσκολεύονται πλέον όλο και περισσότερο να παίξουν τον σωτήριο ρόλο τους ως αποθηκών άνθρακα. Έτσι, αντί να επιβραδύνουν την υπερθέρμανση, λειτουργούν για πρώτη φορά σε βάρος του περιβάλλοντος και όχι υπέρ του! Συγκεκριμένα, η Αμαζονία, που αποτελεί το 60% της συνολικής έκτασης του τροπικού δάσους, χάνοντας μέρος της βιομάζας της, εξέπεμψε τα τελευταία δέκα χρόνια 18% περισσότερο διοξείδιο του άνθρακα από αυτό που απορρόφησε!
Όμως η διεθνής μελέτη περιείχε και ένα δεύτερο κακό νέο. Τη διαπίστωση σχετικά με τον παραγνωρισμένο ρόλο των “φθορών του δάσους”, που συνέβαλαν στο 73% των εκπομπών άνθρακα, έναντι της αποψίλωσης, που συνέβαλε στο 27%. Πρόκειται για φθορές που οφείλονται σε επιλεκτική υλοτομία, μικρές πυρκαγιές, δένδρα που ξεραίνονται λόγω ξηρασίας κ.ά.
Τόσο η ιστορική ανατροπή όσο και η διαπίστωση αποδεικνύουν τις οδυνηρές επιπτώσεις της κλιματικής απορρύθμισης στο οικοσύστημα, που αποδεικνύεται όλο και πιο ευάλωτο. Ο πρώην υπουργός Οικολογικής Μετάβασης του Εμανουέλ Μακρόν, Νικολά Ιλό, σχολίασε πως “ό,τι συμβαίνει, απειλεί να υπονομεύσει οριστικά τις δυνατότητές μας να κερδίσουμε την κλιματική μάχη”. “Γιατί για να κερδίσουμε αυτή τη μάχη έχουμε δύο μοχλούς: τη μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου και τη συμμαχία με τα οικοσυστήματα που αποθηκεύουν τα αέρια του θερμοκηπίου”. Από την πλευρά του, ο καθηγητής Ρόμπερτ Γουότσον, πρόεδρος της Διακυβερνητικής Πλατφόρμας για τη Βιοποικιλότητα και τις Οικοσυστημικές Υπηρεσίες (IPBES), παρατήρησε ότι οι εξελίξεις αυτές είναι “πλήρης καταστροφή για τη Βραζιλία και ολόκληρο τον πλανήτη”. Ενώ επισήμανε ότι η “διατήρηση του δάσους θα ωφελούσε πολύ περισσότερο την οικονομία της Βραζιλίας από ό,τι η καταστροφή του”.
Για άλλη μία φορά αποδεικνύεται ότι η υπόθεση της κλιματικής κρίσης και της υπερθέρμανσης του πλανήτη δεν μπορεί να είναι μια τεχνοκρατική υπόθεση κάποιων ειδικών. Η προστασία του πλανήτη, της βιοποικιλότητας, έχει και πράσινο και κοινωνικό πρόσημο. Δεν είναι άλλωστε τυχαίο ότι η θητεία του νυν Προέδρου της Βραζιλίας Μπολσονάρου, με τις γνωστές ακραίες, αναθεωρητικές, λαϊκιστικά επικίνδυνες απόψεις από την πανδημία ώς την οικολογία, έχει συνδεθεί με την κορύφωση της αποψίλωσης του Αμαζονίου, που αυξήθηκε κατά 9,5%. Έχει ήδη δηλαδή καταστραφεί, σύμφωνα με το βραζιλιάνικο παράρτημα της WWF, επιφάνεια μεγαλύτερη από εκείνη της Τζαμάικας. Η “δύσπνοια” του πλανήτη όχι μόνο θα συνεχιστεί αλλά θα επιδεινωθεί…
* Η Ρένα Δούρου είναι μέλος της Π.Γ. του ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία, εκπρόσωπος για θέματα Κλιματικής Αλλαγής
