Το πρόβλημα είναι γνωστό, οι κάτοικοι του Μαϊάμι είναι συνηθισμένοι σε πλημμυρισμένα γκαράζ και νερό που ξεχειλίζει στον δρόμο από τους υπονόμους
“Κάθε αμμώδες νησί – φράγμα, κάθε χαμηλού επιπέδου ακτή, από το Μαϊάμι έως τη Βομβάη, θα πλημμυρίσει και είναι δύσκολη η διατήρηση λειτουργικών υποδομών. Μπορούμε να βάλουμε βαλβίδες στους αποχετευτικούς αγωγούς και θαλάσσια τείχη αλλά το πρόβλημα είναι ότι το νερό θα συνεχίσει να έρχεται προς τα πάνω μέσω του ασβεστόλιθου. Δεν μπορείς να το σταματήσεις αυτό”. Αυτά τα λόγια συναγερμού ανήκουν στον Χάρολντ Γουάνλες, καθηγητή Γεωγραφίας στο Πανεπιστήμιο του Μαϊάμι, με αφορμή την πολύνεκρη κατάρρευση του πολυώροφου κτηρίου στην ακτή της πόλης, που έφερε, μεταξύ άλλων, στο προσκήνιο το κρίσιμο ζήτημα των επιπτώσεων της ανόδου της στάθμης των θαλάσσιων υδάτων εξαιτίας της κλιματικής κρίσης. Ειδικά στη Φλόριντα, η κατάσταση επιδεινώνεται από το γεγονός ότι η περιοχή βρίσκεται πάνω σε έναν πορώδη βράχο ασβεστόλιθου που επιτρέπει στο νερό της θάλασσας να ανέβει προς τα πάνω…
Το πρόβλημα είναι γνωστό, οι κάτοικοι του Μαϊάμι είναι συνηθισμένοι σε πλημμυρισμένα γκαράζ και νερό που ξεχειλίζει στον δρόμο από τους υπονόμους, ακόμη και τις ηλιόλουστες μέρες. Ωστόσο θεωρήθηκε ασυνήθιστη η καθίζηση στην ανατολική Φλόριντα, εκεί όπου ήταν κτισμένο το πολυώροφο κτήριο. Περσινή μελέτη έδειξε ότι το συγκρότημα υποχωρούσε με ρυθμό δύο χιλιοστών ετησίως τη δεκαετία του 1990. Ο Σίμον Βντοβίνσκι, καθηγητής στο Ινστιτούτο Περιβάλλοντος στο Διεθνές Πανεπιστήμιο της Φλόριντα που διεξήγαγε την έρευνα, δήλωσε σοκαρισμένος από την κατάρρευση. “Τα πράγματα μπορούν, από σταθερά και με αργή πορεία για μεγάλο χρονικό διάστημα, ξαφνικά να επιταχυνθούν ώς την κατάρρευση. Δεν πρόκειται για γραμμική διαδικασία”. Το Μαϊάμι πάντως σχεδιάζει να χτίσει ένα νέο θαλάσσιο τείχος για να κρατήσει σε ασφαλή απόσταση τον ωκεανό αλλά δεν έχει βρεθεί λύση για την άνοδο και διείσδυση του νερού που επηρεάζει τα θεμέλια των κτηρίων…
Η πόλη βρέχεται από θάλασσες που σήμερα η στάθμη τους είναι 20 περίπου εκατοστά υψηλότερη από ό,τι έναν αιώνα πριν. Με τον ρυθμό αυτό, έως το 2040 η στάθμη θα φτάσει τα 43 περίπου εκατοστά! Η Νότια Φλόριντα εξαρτάται από το λιώσιμο των παγετώνων της Γροιλανδίας και της Ανταρκτικής… “Η διαχείριση του φαινομένου θα είναι από τεράστια ώς αδύνατη” σχολιάζει ο καθηγητής Γουάνλες, εξηγώντας ότι “η αύξηση της στάθμης της θάλασσας επιταχύνεται και αυτό γίνεται πιο δραματικά από ό,τι φαντάζονται οι περισσότεροι άνθρωποι”.
Η πρόκληση όμως της αύξησης της στάθμης των υδάτων εξαιτίας της κλιματικής κρίσης δεν αφορά μόνον το Μαϊάμι, αλλά τον πλανήτη. Αναδεικνύει, λίγους μήνες πριν από την κρίσιμη παγκόσμια Διάσκεψη του ΟΗΕ για την υπερθέρμανση του πλανήτη, στη Γλασκόβη, την ανάγκη να επιτευχθούν οι στόχοι της Συμφωνίας του Παρισιού. Το φάσμα της βύθισης κάτω από τη στάθμη της θάλασσας αντιμετωπίζουν και πόλεις όπως η Ντάκα, η Σανγκάη, το Χονγκ Κονγκ και άλλες εκατό πόλεις παγκοσμίως. Το κρίσιμο για το μέλλον τους και το μέλλον των κατοίκων τους βρίσκεται στον περιορισμό της αύξησης της θερμοκρασίας στους 2 βαθμούς Κελσίου. Δεν είναι τυχαίο ότι στις 9 Νοεμβρίου του 2015 η εφημερίδα South China Morning Post έγραφε ότι ενδεχόμενη αύξηση της θερμοκρασίας του πλανήτη κατά 4 βαθμούς, με αποτέλεσμα την αύξηση της στάθμης των θαλασσών, μπορεί να οδηγήσει τα 45 εκατομμύρια κατοίκους των πόλεων αυτών να τις εγκαταλείψουν.
Το πρόβλημα είναι υπαρκτό και η κατάρρευση του κτηριακού συγκροτήματος, ανεξαρτήτως του τελικού πορίσματος, δραματική υπενθύμιση της απειλής. Άλλωστε η ακτογραμμή της Λουϊζιάνα, που η θάλασσα “καταπίνει” συστηματικά με αποτέλεσμα να έχουν ήδη χαθεί 5.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα -περίπου ένα γήπεδο ποδοσφαίρου ανά 48 λεπτά!-, μιλά από μόνη της, για ένα δυστοπικό μέλλον που είναι πλέον παρόν.
* Η Ρένα Δούρου είναι μέλος της Π.Γ. του ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία, εκπρόσωπος για θέματα Κλιματικής Αλλαγής
