“Πλησιάζει η ώρα που οι πολίτες θα στείλουν συστημένο τον λογαριασμό στον κ. Μητσοτάκη, αλλάζοντας τους συσχετισμούς δυνάμεων και αναθέτοντας την ευθύνη διακυβέρνησης σε μια δημοκρατική, προοδευτική, αριστερή κυβέρνηση, με ραχοκοκκαλιά τον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ”, παρατήρησε η Ρένα Δούρου, μέλος του Πολιτικού Συμβουλίου ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, υπεύθυνη για το Περιβάλλον, την Ενέργεια και την Κλιματική Κρίση, μιλώντας στην Κυριακάτικη Kontra News και τον δημοσιογράφο Χρήστο Κυμπιτζή.
Αναφερόμενη στην ακρίβεια που καλπάζει η Ρένα Δούρου είπε ότι “η κυβέρνηση κοροϊδεύει τους πολίτες”. “Επικαλείται υποκριτικά την τήρηση του προϋπολογισμού όταν πρόκειται για την προστασία της κοινωνίας από την ακρίβεια που θα επιδεινωθεί με τον πόλεμο” ενώ “βρίσκει χρήματα για τους ημετέρους με τις απευθείας αναθέσεις των 7 δις, τις φοροαπαλλαγές των ισχυρών, τους πανάκριβους εξοπλισμούς”. Προσθέτοντας ότι η κυβέρνηση “επιλέγει συστηματικά να γίνεται μέρος του προβλήματος αντί να συμβάλλει στη λύση του, επικαλούμενη πάντα εξωγενείς παράγοντες, τον εισαγόμενο πληθωρισμό χθες, σήμερα τον πόλεμο”.
Οι συρραφές πεπερασμένων τσιτάτων του Πρωθυπουργού δεν συνιστούν την εξωτερική πολιτική που απαιτείται
Σχολιάζοντας την στάση της κυβέρνησης στον πόλεμο στην Ουκρανία, η Ρένα Δούρου υπογράμμισε ότι “οι ομιλίες του Πρωθυπουργού στη Βουλή την Τρίτη αλλά και στο υπουργικό συμβούλιο την Τετάρτη, ήσαν συρραφές πεπερασμένων τσιτάτων. Όμως τα τσιτάτα και τα συνθήματα για τα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων, δεν συνιστούν την πολυδιάστατη, πολυεπίπεδη, ανεξάρτητη εξωτερική πολιτική που απαιτείται για να γίνει η χώρα παράγοντας σταθερότητας και ειρήνης. Και την οποία είχε υλοποιήσει η κυβέρνηση Τσίπρα με επιτυχή μετρήσιμα αποτελέσματα”. “Δεν είναι τυχαίο το ότι από τα σχέδια του ντε Γκωλ, το 1959, για μια Ευρώπη από τον Ατλαντικό ως τα Ουράλια, φθάσαμε σε ευρωπαϊκές ηγεσίες περιορισμένων προσδοκιών. Σε ευρωπαϊκές ηγεσίες που σε άλλες περιπτώσεις καταπάτησης του διεθνούς δικαίου, ή έκλειναν τα μάτια ή δικαιολογούσαν”, εξηγεί η ίδια.
Το αντικείμενο ήταν και παραμένει η δημιουργία ενός κόμματος μελών και όχι παραγόντων
“Το αντικείμενο ήταν και είναι η δημιουργία ενός κόμματος μελών και όχι παραγόντων, ανοικτό, δημοκρατικό, συμμετοχικό, χρησιμοποιώντας τις ψηφιακές δυνατότητες και παίρνοντας παραδείγματα από καλές πρακτικές άλλων αριστερών κομμάτων, όπως την αριστερή πτέρυγα του Δημοκρατικού κόμματος, τον Σάντερς, στις ΗΠΑ”, λέει η Ρ. Δούρου, παρατηρώντας ότι “ενόψει του Συνεδρίου, οι προτάσεις του σ. Προέδρου για άμεση εκλογή από τα μέλη του Προέδρου και της ΚΕ, επαναφέρουν μια συζήτηση που διεξαγόταν ήδη εδώ και χρόνια, από την εποχή του Χώρου Διαλόγου και του Συνασπισμού, με λιγότερη ή περισσότερη ένταση” απαντά σε σχετική ερώτηση η Ρ. Δούρου”.
Οι πολιτικές Μητσοτάκη επιδεινώνουν τις ανισότητες της κλιματικής κρίσης
“Θυμόμαστε τον κ. Μητσοτάκη να φωτογραφίζεται στην Αστυπάλαια μπροστά σε ηλεκτρικά αυτοκίνητα ενώ την ίδια στιγμή εφαρμόζει μια βίαιη απολιγνιτοποίηση, οδηγώντας στα ύψη το κόστος της ενέργειας και εγκλωβίζοντας τη χώρα στο φυσικό αέριο, ένα εισαγόμενο, ορυκτό καύσιμο. Μια πολιτική με χαμένους και την κοινωνία και το περιβάλλον”, λέει η Ρ. Δούρου, θυμίζοντας τις διαπιστώσεις της πρόσφατης Έκθεσης της Διακυβερνητικής Επιτροπής του ΟΗΕ για την Κλιματική Αλλαγή που αναφέρονται στις πολιτικές, κοινωνικές, οικονομικές επιπτώσεις της κλιματικής κρίσης. “Ο κόσμος διαιρείται στα δύο”. “Μεταξύ των πλούσιων κρατών που έχουν τα μέσα να αντιμετωπίσουν τις συνέπειες των καυσώνων, των ξηρασιών, της ανόδου της στάθμης των θαλασσών και των φτωχών που δεν τα διαθέτουν. Η ίδια διαίρεση ισχύει και εντός των κοινωνιών, όπου οι πιο ευάλωτοι είναι και οι πιο εκτεθειμένοι στις επιπτώσεις των ακραίων καιρικών φαινομένων. Πολιτικές όπως αυτές της νεοφιλελεύθερης κυβέρνησης επιδεινώνουν αυτές τις ανισότητες”.
Αναλυτικά η συνέντευξη της Ρένας Δούρου στην Κυριακάτικη Kontra News:
Ποια στάση θα έπρεπε να κρατήσει η Ελλάδα στη ρωσική εισβολή; Πώς κρίνετε την απόφαση της κυβέρνησης να στείλει όπλα στην Ουκρανία;
Οι ομιλίες του Πρωθυπουργού στη Βουλή την Τρίτη αλλά και στο υπουργικό συμβούλιο την Τετάρτη, ήσαν συρραφές πεπερασμένων τσιτάτων. Όμως τα τσιτάτα και τα συνθήματα για τα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων, δεν συνιστούν την πολυδιάστατη, πολυεπίπεδη, ανεξάρτητη εξωτερική πολιτική που απαιτείται για να γίνει η χώρα παράγοντας σταθερότητας και ειρήνης. Και την οποία είχε υλοποιήσει η κυβέρνηση Τσίπρα με επιτυχή μετρήσιμα αποτελέσματα. Αντ’ αυτών, βλέπουμε μια κυβέρνηση σε κρίση, που σε τούτες τις κρίσιμες ώρες δεν ενημερώνει του πολιτικούς αρχηγούς, που λειτουργεί με κλειστές συσκέψεις για λίγους στο… πρωθυπουργικό γραφείο. Εκεί όπου μόνος του ο Πρωθυπουργός, χωρίς τον Υπουργό Εξωτερικών, βιάζεται να δεσμεύσει τη χώρα σε σοβαρές αποφάσεις, λειτουργώντας σε μια πεπερασμένη λογική “προκεχωρημένου φυλακίου της Δύσης”. Δεν συμβάλλει έτσι σε αυτό που χρειάζεται σήμερα η Ευρώπη. Σε μια αξιόπιστη κοινή εξωτερική πολιτική και πολιτική άμυνας για μια νέα αρχιτεκτονική ασφάλειας, με ηγεσίες στο ύψος των περιστάσεων, με ευρύ ορίζοντα. Δεν είναι τυχαίο το ότι από τα σχέδια του ντε Γκωλ, το 1959, για μια Ευρώπη από τον Ατλαντικό ως τα Ουράλια, φθάσαμε σε ευρωπαϊκές ηγεσίες περιορισμένων προσδοκιών. Σε ευρωπαϊκές ηγεσίες που σε άλλες περιπτώσεις καταπάτησης του διεθνούς δικαίου, ή έκλειναν τα μάτια ή δικαιολογούσαν. Ας μην παραβλέπουμε ότι η διεθνής ασφάλεια και η πολυμερής διπλωματία, με επίκεντρο τον ΟΗΕ, είναι κορυφαίο συλλογικό επίτευγμα των κοινωνιών μετά τον Β’ Παγκόσμιο πόλεμο, το οποίο πρέπει να διαφυλάξουμε και να ενισχύσουμε. Και η χώρα μας έχει κάθε συμφέρον να συμβάλλει προς την κατεύθυνση αυτή.
Τι πρέπει να γίνει επιτέλους για να περιοριστεί το κύμα ακρίβειας και αυξήσεων;
Η κυβέρνηση κοροϊδεύει τους πολίτες. Επικαλείται υποκριτικά την τήρηση του προϋπολογισμού όταν πρόκειται για την προστασία της κοινωνίας από την ακρίβεια που θα επιδεινωθεί με τον πόλεμο. Αλλά την ίδια στιγμή, βρίσκει χρήματα για τους ημετέρους με τις απευθείας αναθέσεις των 7 δισ., τις φοροαπαλλαγές των ισχυρών, τους πανάκριβους εξοπλισμούς. Η κυβέρνηση επιμένει να μην λαμβάνει κανένα ουσιαστικό μέτρο, σε αντίθεση με ό,τι κάνουν άλλες ευρωπαϊκές χώρες με εργαλεία όπως η μείωση του ειδικού φόρου στα καύσιμα ή με παρεμβάσεις στην τιμολογιακή πολιτική του ρεύματος. Όπως έκανε για παράδειγμα η Γαλλία ή η Ισπανία που μείωσε τον ειδικό φόρο κατανάλωσης στα κατώτερα ευρωπαϊκά επίπεδα και αύξησε τον κατώτατο μισθό. Μόνο με τη μείωση του φόρου στα καύσιμα, οι συμπολίτες μας θα πλήρωναν τουλάχιστον 300 ευρώ λιγότερα ανά χίλια λίτρα πετρελαίου θέρμανσης, ενώ θα εξοικονομούσαν τουλάχιστον 25 ευρώ ανά γέμισμα αμόλυβδης βενζίνης. Όμως συνειδητά η κυβέρνηση επιλέγει να επιβαρύνει τους πολίτες. Επιλέγει συστηματικά να γίνεται μέρος του προβλήματος αντί να συμβάλλει στη λύση του, επικαλούμενη πάντα εξωγενείς παράγοντες, τον εισαγόμενο πληθωρισμό χθες, σήμερα τον πόλεμο.
Οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν φαίνεται να πείθει τον κόσμο μέχρι στιγμής… Τι πρέπει να γίνει για να αλλάξει αυτό;
Οι δημοσκοπήσεις καταγράφουν την αυξανόμενη δυσαρέσκεια των πολιτών απέναντι στην κυβέρνηση, από τη διαχείριση της πανδημίας ως εκείνη της χιονόπτωσης. Καταγράφουν επίσης κλείσιμο της ψαλίδας μεταξύ της κυβέρνησης και της αξιωματικής αντιπολίτευσης… Από τις 17 μονάδες την άνοιξη του 2020, η διαφορά είναι πλέον μονοψήφια. Και αυτό χωρίς να βρισκόμαστε σε προεκλογική περίοδο, που γνωρίζουμε ότι οι συνθήκες αλλάζουν άρδην. Από εκεί και πέρα, ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ δεν λειτουργεί με τη λογική του ώριμου φρούτου, όπως έκαναν μέχρι σήμερα τα κόμματα της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Έγκαιρα έχουμε θέσει στο δημόσιο διάλογο τις Προγραμματικές θέσεις μας. Και τώρα, ενόψει και του Συνεδρίου, βρισκόμαστε, με επικεφαλής τον Αλέξη Τσίπρα, σε μια διαδικασία διαλόγου με τους πολίτες από τον Έβρο ως την Κρήτη. Ακούμε τις ανησυχίες των πολιτών, των εργαζομένων, των νέων, των μικρομεσαίων, των συνταξιούχων, όλων όσοι συνθλίβονται από τις πολιτικές Μητσοτάκη. Και όπως φαίνεται από τις έρευνες, σήμερα ωριμάζουν οι συνθήκες μεταστροφής της κοινωνίας. Και πλησιάζει η ώρα που οι πολίτες θα στείλουν συστημένο τον λογαριασμό στον κ. Μητσοτάκη, αλλάζοντας τους συσχετισμούς δυνάμεων και αναθέτοντας την ευθύνη διακυβέρνησης σε μια δημοκρατική, προοδευτική, αριστερή κυβέρνηση, με ραχοκοκκαλιά τον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ.
Λόγω του έντονου προσυνεδριακού διαλόγου, κάποιων αναρτήσεων στα social media, της συνέντευξης Τσακαλώτου και της απόφασης να αναστέλλεται η ιδιότητα του μέλους σε όποιον επιτίθεται σε σύντροφό του, κάποια δημοσιεύματα παρουσιάζουν ένα σχεδόν εμφυλιοπολεμικό κλίμα στον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ. Ποια είναι η αλήθεια τελικά;
Εμφυλιοπολεμικό κλίμα δεν υπήρξε. Εκείνο που υπήρξε ήσαν απρεπείς και χυδαίοι χαρακτηρισμοί στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, κάτι που δεν γίνεται για πρώτη φορά. Απέναντί τους δημιουργήθηκε σημαντικό κύμα αλληλεγγύης, όπως πρέπει να γίνεται κάθε φορά που κάποια συντρόφισσα ή σύντροφός μας βρίσκονται στο στόχαστρο χυδαίων επιθέσεων. Και πρώτος ο ίδιος ο Πρόεδρος καταδίκασε απερίφραστα τη χρήση χυδαιοτήτων, υπογραμμίζοντας την ανάγκη λήψης του μέτρου σύμφωνα με το οποίο, όποιος καταφεύγει σε ύβρεις, χάνει την κομματική του ιδιότητα. Τίποτε από αυτά φυσικά δεν έχει σχέση με τον έντονο προσυνεδριακό διάλογο, στον οποίο ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ είναι συνηθισμένος από την εποχή του Συνασπισμού. Ενόψει του Συνεδρίου, οι προτάσεις του σ. Προέδρου για άμεση εκλογή από τα μέλη του Προέδρου και της ΚΕ, επαναφέρουν μια συζήτηση που διεξαγόταν ήδη εδώ και χρόνια, από την εποχή του Χώρου Διαλόγου και του Συνασπισμού, με λιγότερη ή περισσότερη ένταση. Το αντικείμενο ήταν και είναι η δημιουργία ενός κόμματος μελών και όχι παραγόντων, ανοικτό, δημοκρατικό, συμμετοχικό, χρησιμοποιώντας τις ψηφιακές δυνατότητες και παίρνοντας παραδείγματα από καλές πρακτικές άλλων αριστερών κομμάτων, όπως την αριστερή πτέρυγα του Δημοκρατικού κόμματος, τον Σάντερς, στις ΗΠΑ. Πλέον τις αποφάσεις θα σφραγίσουν τα μέλη στο Συνέδριο, σε μια δημοκρατική διαδικασία που δείχνει πόσο διαφορετικός είναι ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ από αρχηγοκεντρικά κόμματα τύπου ΝΔ.
Δηλώσατε πριν λίγες μέρες πως η κλιματική κρίση βαθαίνει τις ανισότητες… Για ποιον λόγο;
Δεν το λέω εγώ ή ο ΣΥΡΙΖΑ αλλά η τελευταία Έκθεση της Διακυβερνητικής Επιτροπής του ΟΗΕ για την Κλιματική Αλλαγή που αναφέρεται στις πολιτικές, κοινωνικές, οικονομικές επιπτώσεις της κλιματικής κρίσης. Οι επιστήμονες υποστηρίζουν, τεκμηριωμένα, ότι ο κόσμος διαιρείται στα δύο. Μεταξύ των πλούσιων κρατών που έχουν τα μέσα να αντιμετωπίσουν τις συνέπειες των καυσώνων, των ξηρασιών, της ανόδου της στάθμης των θαλασσών και των φτωχών που δεν τα διαθέτουν. Η ίδια διαίρεση ισχύει και εντός των κοινωνιών, όπου οι πιο ευάλωτοι είναι και οι πιο εκτεθειμένοι στις επιπτώσεις των ακραίων καιρικών φαινομένων. Πολιτικές όπως αυτές της νεοφιλελεύθερης κυβέρνησης επιδεινώνουν αυτές τις ανισότητες. Θυμόμαστε τον κ. Μητσοτάκη να φωτογραφίζεται στην Αστυπάλαια μπροστά σε ηλεκτρικά αυτοκίνητα ενώ την ίδια στιγμή εφαρμόζει μια βίαιη απολιγνιτοποίηση, οδηγώντας στα ύψη το κόστος της ενέργειας και εγκλωβίζοντας τη χώρα στο φυσικό αέριο, ένα εισαγόμενο, ορυκτό καύσιμο. Μια πολιτική με χαμένους και την κοινωνία και το περιβάλλον.
