Ο κλιμακούμενος πόλεμος στην Ουκρανία, με φόντο την επιστροφή της πυρηνικής απειλής, επιβάλλει στην νεοεκλεγείσα ηγεσία της Ευρωπαϊκής Ένωσης την άμεση ανάληψη αποφασιστικών ειρηνευτικών πρωτοβουλιών για τον τερματισμό της σύγκρουσης που η ίδια η Ευρώπη πληρώνει ακριβά. Πρωτοβουλιών ειρήνης στη βάση του διεθνούς δικαίου και του καταστατικού χάρτη του ΟΗΕ.
Πρωτοβουλιών στον αντίποδα των σχεδιασμών για ευρωπαϊκή “οικονομία πολέμου”, διαιώνιση του πολέμου και απωλειών ζωών αμάχων. Πρωτοβουλιών για αποχώρηση των ρωσικών στρατευμάτων από την ουκρανική επικράτεια, με ταυτόχρονη έναρξη ειρηνευτικών διαπραγματεύσεων. Πρωτοβουλιών για τη δημιουργία των προϋποθέσεων για βιώσιμη ειρήνη στην περιοχή με την απόρριψη από την ΕΕ της ένταξης της Ουκρανίας στο NATO καθώς και τη διασφάλιση της ευρωπαϊκής ένταξής της με οικονομική στήριξη της ανοικοδόμησής της και μείωση των πανάκριβων εξοπλιστικών προγραμμάτων που επιβάλλουν εξωγενείς παράγοντες.
Πρωτοβουλιών που προϋποθέτουν η ηγεσία της ΕΕ να αλλάξει ριζικά ρότα. Να πάψει να ακολουθεί και να υλοποιεί στρατηγικές τρίτων παραγόντων, όπως του NATO και των ΗΠΑ, ενισχύοντας τη στρατηγική της αυτονομία και διαμορφώνοντας νέο πλαίσιο συλλογικής ασφάλειας.
Η δεξιά κυβέρνηση της χώρας μας οφείλει να εγκαταλείψει τη μυστική διπλωματία που πλήττει τα εθνικά συμφέροντα, αποδυναμώνοντας την άμυνα των νησιών μας και να διεκδικήσει μαζί με άλλες κυβερνήσεις της ΕΕ, ειρηνευτικές πρωτοβουλίες, εκφράζοντας τις προσδοκίες των λαών της Ευρώπης.
