Ερώτηση βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ με πρωτοβουλία της Ρ. Δούρου
Δύο ερωτήματα απευθύνουν βουλεύτριες και βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ προς τους υπουργούς Εξωτερικών, Εσωτερικών, Δικαιοσύνης και Προστασίας του Πολίτη, σχετικά τα εντάλματα σύλληψης σύλληψης για τον Ισραηλινό πρωθυπουργό Μπενιαμίν Νετανιάχου και τον πρώην υπουργό Άμυνας Γιόαβ Γκαλάντ που εξέδωσε το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο, “για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας και εγκλήματα πολέμου” :
- Θα εκτελέσουν άνευ ετέρου, όπως έχουν την υποχρέωση εκ της συνταγματικής δεσμευτικότητας των σχετικών υποχρεώσεων (και ειδικότερα του Καταστατικού του ΔΠΠ) που έχει κυρώσει η Ελλάδα, τα εντάλματα σύλληψης του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου στην περίπτωση που βρεθούν σε ελληνικό έδαφος οι κατηγορούμενοι για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας και εγκλήματα πολέμου;
- H υπεκφυγή του Κυβερνητικού Εκπροσώπου στη σχετική ερώτηση δημοσιογράφου σημαίνει ότι η κυβέρνηση, εφαρμόζοντας το δόγμα του “δεδομένου συμμάχου”, θα παραβιάσει την εκ του διεθνούς δικαίου υποχρέωσή της, όπως αυτή απορρέει από την κύρωση του Καταστατικού του ΔΠΔ με το νόμο 3003/2002;
Υπενθυμίζεται ότι στις 21 Νοεμβρίου 2024 το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο (ΔΠΔ-ICC) εξέδωσε εντάλματα σύλληψης για τον Ισραηλινό πρωθυπουργό Μπενιαμίν Νετανιάχου και τον πρώην υπουργό Άμυνας Γιόαβ Γκαλάντ “για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας και εγκλήματα πολέμου“, τονίζοντας ότι υπάρχουν “εύλογοι λόγοι” και επαρκείς ενδείξεις πως οι ισραηλινές αρχές “εσκεμμένα και εν γνώσει τους στέρησαν” από τους πολίτες της Γάζας τροφή, νερό, φάρμακα, ιατρικές προμήθειες, καύσιμα και ηλεκτρική ενέργεια.
Οι βουλεύτριες και βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ θυμίζουν ότι “η Ελλάδα, που ήταν μεταξύ των χωρών που υπέγραψαν το Καταστατικό του ΔΠΔ στη Ρώμη τον Ιούλιο του 1998, το κύρωσε με το νόμο 3003/2002 – ΦΕΚ 75/Α/8-4-2002. Ακολούθως με το νόμο 3948/2011 – ΦΕΚ 71/Α/5-4-2011 η χώρα μας προχώρησε στην προσαρμογή των διατάξεων του εσωτερικού δικαίου προς τις διατάξεις του Καταστατικού του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου. Στη βάση αυτών είναι σαφές ότι η χώρα μας, ως κράτος – μέλος του ΔΠΔ έχει την υποχρέωση να συλλάβει όσους καταζητούνται από αυτό, στην περίπτωση που βρεθούν στην επικράτειά τους”.
Αναλυτικά η Ερώτηση προς τους Υπουργούς Εξωτερικών, Εσωτερικών, Δικαιοσύνης και Προστασίας του Πολίτη
Θέμα: «Θα εφαρμόσει η κυβέρνηση την απόφαση του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου για τα εντάλματα σύλληψης κατά του Ισραηλινού πρωθυπουργού Μπ. Νετανιάχου και του πρώην υπουργού Άμυνας Γ. Γκάλαντ;»
Στις 21 Νοεμβρίου 2024 το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο (ΔΠΔ-ICC) εξέδωσε εντάλματα σύλληψης για τον Ισραηλινό πρωθυπουργό Μπενιαμίν Νετανιάχου και τον πρώην υπουργό Άμυνας Γιόαβ Γκαλάντ “για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας και εγκλήματα πολέμου“. Συγκεκριμένα, το Δικαστήριο αποφάσισε ομόφωνα να απορρίψει την προσφυγή του Ισραήλ σχετικά με τη δικαιοδοσία του ΔΠΔ, τονίζοντας ότι υπάρχουν “εύλογοι λόγοι” και επαρκείς ενδείξεις πως οι ισραηλινές αρχές “εσκεμμένα και εν γνώσει τους στέρησαν” από τους πολίτες της Γάζας τροφή, νερό, φάρμακα, ιατρικές προμήθειες, καύσιμα και ηλεκτρική ενέργεια.
Κατά την ενημέρωση των δημοσιογράφων, στις 26 Νοεμβρίου 2024, ο Κυβερνητικός Εκπρόσωπος, κ. Μαρινάκης δήλωσε ότι “δε νομίζουμε ότι βοηθάνε τέτοιες αποφάσεις” ενώ ερωτηθείς αν θα συλληφθεί ο κ. Μπ. Νετανιάχου στην περίπτωση που επισκεφθεί τη χώρα μας, απέφυγε να απαντήσει ευθέως.
Υπενθυμίζεται ότι το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο ιδρύθηκε στις 17 Ιουλίου 1998 στη Ρώμη όταν υιοθετήθηκε, από τη διπλωματική διάσκεψη του ΟΗΕ το Καταστατικό του από 120 κράτη, σηματοδοτώντας μια σημαντική εξέλιξη στην ιστορία της διεθνούς ποινικής δικαιοσύνης. Δικάζει άτομα και όχι κράτη και καταλογίζει ευθύνες για εγκλήματα πολέμου, εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας και γενοκτονίες. Ασκεί τη δικαιοδοσία του, όταν τα εθνικά δικαστήρια αδυνατούν ή είναι απρόθυμα να το κάνουν. Εδρεύει στη Χάγη της Ολλανδίας.
Η Ελλάδα, που ήταν μεταξύ των χωρών που υπέγραψαν το Καταστατικό στη Ρώμη τον Ιούλιο του 1998, το κύρωσε με το νόμο 3003/2002 – ΦΕΚ 75/Α/8-4-2002, που ρυθμίζει το έγκλημα της γενοκτονίας, τα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας, τα εγκλήματα πολέμου κατά προσωπικών αγαθών, κατά της ιδιοκτησίας, κατά ανθρωπιστικών επιχειρήσεων και εμβλημάτων, καθώς και εκείνα που τελούνται με χρήση απαγορευμένων μεθόδων και μέσων διεξαγωγής του πολέμου. Ακολούθως με το νόμο 3948/2011 – ΦΕΚ 71/Α/5-4-2011 η χώρα μας προχώρησε στην προσαρμογή των διατάξεων του εσωτερικού δικαίου προς τις διατάξεις του Καταστατικού του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου.
Στη βάση αυτών είναι σαφές ότι η χώρα μας, ως κράτος – μέλος του ΔΠΔ έχει την υποχρέωση να συλλάβει όσους καταζητούνται από αυτό, στην περίπτωση που βρεθούν στην επικράτειά τους.
Επειδή σύμφωνα με το ΔΠΔ, οποιοδήποτε από τα 124 κράτη-μέλη του Δικαστηρίου υποχρεούται να τους συλλάβει αν εισέλθουν στην επικράτειά του,
Επειδή ο επικεφαλής εξωτερικής πολιτικής της Ευρωπαϊκής Ένωσης, Ζοζέπ Μπορέλ, στη συνέντευξη Τύπου που παραχώρησε στο Αμάν μαζί με τον Ιορδανό ομόλογό του, Αϊμάν Σαφάντι, στις 21/11/24, δήλωσε επί λέξει: “Δεν πρόκειται για πολιτική απόφαση. Είναι απόφαση δικαστηρίου, ενός διεθνούς δικαστηρίου. Και η απόφαση του δικαστηρίου πρέπει να γίνει σεβαστή και να εφαρμοστεί”,
Επειδή στο Πρώτο Άρθρο του ν. 3003/2002 αναφέρεται ρητά ότι “κυρώνεται και έχει την ισχύ που ορίζει το άρθρο 28 παρ. 1 του Συντάγματος, το καταστατικό του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου που υιοθετήθηκε από τη Διπλωματική Διάσκεψη του ΟΗΕ στη Ρώμη στις 17 Ιουλίου 1998, όπως διορθώθηκε στις 19 Νοεμβρίου 1998 και στις 12 Ιουλίου 1999”,
Επειδή ήδη ευρωπαϊκές χώρες όπως η Ολλανδία και η Ιταλία έχουν ήδη δηλώσει ότι θα συμμορφωθούν και θα εφαρμόσουν την απόφαση.
Ερωτώνται κατ’ αρμοδιότητα οι κ.κ. Υπουργοί
- Θα εκτελέσουν άνευ ετέρου, όπως έχουν την υποχρέωση εκ της συνταγματικής δεσμευτικότητας των σχετικών υποχρεώσεων (και ειδικότερα του Καταστατικού του ΔΠΠ) που έχει κυρώσει η Ελλάδα, τα εντάλματα σύλληψης του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου στην περίπτωση που βρεθούν σε ελληνικό έδαφος οι κατηγορούμενοι για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας και εγκλήματα πολέμου;
- H υπεκφυγή του Κυβερνητικού Εκπροσώπου στη σχετική ερώτηση δημοσιογράφου σημαίνει ότι η κυβέρνηση, εφαρμόζοντας το δόγμα του “δεδομένου συμμάχου”, θα παραβιάσει την εκ του διεθνούς δικαίου υποχρέωσή της, όπως αυτή απορρέει από την κύρωση του Καταστατικού του ΔΠΔ με το νόμο 3003/2002;
Οι ερωτώσες Βουλεύτριες και οι ερωτώντες Βουλευτές
Δούρου Ειρήνη (Ρένα)
Ακρίτα Έλενα
Βέττα Καλλιόπη
Γαβρήλος Γεώργιος
Γιαννούλης Χρήστος
Ζαμπάρας Μιλτιάδης (Μίλτος)
Μεϊκόπουλος Αλέξανδρος
Μπάρκας Κωνσταντίνος
Νοτοπούλου Αικατερίνη
Ξανθόπουλος Θεόφιλος
Παπαηλιού Γεώργιος
Τσαπανίδου Παρθένα (Πόπη)
Ψυχογιός Γεώργιος
