Η Ρένα Δούρου στην Κυριακάτικη Kontra
“Το αναγκαίο, ρεαλιστικό, αξιόπιστο προοδευτικό εναλλακτικό κυβερνητικό πρόγραμμα, επιβάλλει αφενός ενίσχυση του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ μετά από την κρίση που πέρασε και αφετέρου προγραμματικές συγκλίσεις. Προοδευτικές συγκλίσεις για την ανάταξη του τόπου, της κοινωνίας που βάλλεται συστηματικά εδώ και 6 χρόνια από τις κυβερνήσεις Μητσοτάκη”: παρατηρεί μεταξύ άλλων η Ρένα Δούρου, Βουλεύτρια Δυτικής Αθήνας και Τομεάρχισσα Εξωτερικών του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ., στη συνέντευξή της στον δημοσιογράφο Θανάση Λυρτσογιάννη στην Κυριακάτικη Kontra.
Η ίδια, αναφερόμενη στην πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ για τη Λούκα Κατσέλη για την Προεδρία της Δημοκρατίας, εξηγεί ότι αυτή βρίσκεται “απέναντι στη στενά κομματική επιλογή της κυβέρνησης”, στέλνοντας “διπλό μήνυμα”: “αναβάθμισης του θεσμού ειδικά σήμερα περίοδο διεθνούς αβεβαιότητας και ανασφάλειας αλλά και ενότητας του προοδευτικού χώρου”.
Σε ό,τι αφορά τις διεθνείς εξελίξεις, η Τομεάρχισσα Εξωτερικών του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ υπογραμμίζει ότι η “απέναντι στη διεθνή δυστοπία που διαγράφεται, η ευρωπαϊκή Αριστερά πρέπει άμεσα να επεξεργαστεί μια ολιστική, προοδευτική εξωτερική πολιτική για ειρήνη και ευημερία των λαών”. Παρατηρώντας ειδικότερα με αφορμή την εκλογή Τραμπ στις ΗΠΑ ότι “ήλθε πλέον η ώρα της αλήθειας για πραγματική στρατηγική αυτονομία της ΕΕ όπως διεκδικεί η Αριστερά εδώ και χρόνια”. “Η επιθετική, αποικιοκρατικής λογικής, πολιτική Τραμπ που αντιμετωπίζει ακόμη και παραδοσιακούς συμμάχους των ΗΠΑ ως χώρες – δορυφόρους, πρέπει να οδηγήσει την ηγεσία της ΕΕ σε αυτόνομη εξωτερική πολιτική και πολιτική άμυνας, στην υπηρεσία των συμφερόντων των λαών της ΕΕ”.
Βασικά σημεία της συνέντευξης
Το δημοκρατικό ήθος της Λ. Κατσέλη, η ταύτιση του ονόματός της με την προστασία της πρώτης κατοικίας και του δημοσίου συμφέροντος και μάλιστα σε καιρούς δύσκολους καθώς και η διεθνής εμπειρία της, την καθιστούν ιδανική υποψηφιότητα με σαφές δημοκρατικό, κοινωνικό πρόσημο. Και αυτό είναι ένα δεδομένο που δεν μπορούν να αγνοήσουν οι προοδευτικές δυνάμεις.
Οι ανάγκες, οι πολίτες, μας δείχνουν τον δρόμο. Υπαγορεύουν τις συγκεκριμένες πολιτικές που χρειάζονται για να γυρίσει ο τόπος σελίδα, τις πολιτικές κατά της ακρίβειας και της αισχροκέρδειας, υπέρ της στήριξης του ΕΣΥ και της δημόσιας παιδείας, των δημόσιων υποδομών. Πολιτικές που μπορεί να εφαρμόσει μόνο μια προοδευτική κυβέρνηση με τη στήριξη της κοινωνικής πλειοψηφίας. Αυτόν τον αγώνα έδινε και δίνει με συνέπεια ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ.
Δεν έχουμε δικαίωμα στο λάθος. Σήμερα, που μεγάλο κομμάτι των πολιτών απορρίπτει την πολιτική ανοίγοντας το δρόμο στην ακροδεξιά, η ευθύνη της προοδευτικής παράταξης είναι να αποδείξουμε ότι η πολιτική δεν το κλειστό παιχνίδι για τους λίγους και ισχυρούς του κ. Μητσοτάκη. Αλλά ότι μπορεί να αλλάξει τα πράγματα με λύσεις με κοινωνικό πρόσημο, με συγκεκριμένες προτάσεις, όπως κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ.
Τίποτε δεν είναι τυχαίο. Όπως ότι τα σοβαρά στην εξωτερική πολιτική και τα ελληνοτουρκικά τα μαθαίνουμε από χείλη τρίτων, εκτός Ελλάδας, είτε πρόκειται για τον Ιμπραήμ Καλίν τον Ιούλιο του 2020 για τη Συμφωνία του Βερολίνου είτε για τον εκπρόσωπο του τουρκικού ΥΠΕΞ Οντζού Κετσελί για συνομιλίες της υφυπουργού κας Παπαδοπούλου με τον Τούρκο ομόλογό της, τον Μάρτιο του 2024 για “θέματα Αιγαίου και μειονοτήτων”. Ή για την αδιαφάνεια στην αποστολή βαρέως οπλισμού που στέλνει η χώρα μας στην Ουκρανία αποδυναμώνοντας την άμυνα των νησιών μας.
Επιβάλλεται νέα στρατηγική στις ελληνοαμερικανικές σχέσεις στο πλαίσιο επιδίωξης μιας αμοιβαία επωφελούς σχέσης με την Ουάσινγκτον. Πρέπει η κυβέρνηση άμεσα να εγκαταλείψει το καταστροφικό δόγμα του “δεδομένου συμμάχου” που οδηγεί σε υποτέλεια και σε συνεργασία με την ΕΕ να απορρίψει κατηγορηματικά τις επικίνδυνες λογικές αλλαγής συνόρων και χρήσης βίας.
Το μήνυμα του σπουδαίου αντιφασίστα αντιστασιακού, του Γάλλου Στεφάν Εσέλ παραμένει 15 χρόνια μετά από την έκδοση του βιβλίου του, επίκαιρο. Να αγανακτήσουμε και να αντισταθούμε σε ό,τι κάνει τον 21ο αιώνα σκοτεινό και απάνθρωπο: από τον ρατσισμό, τις ανισότητες, τα οικονομικά συμφέροντα που διαμορφώνουν πολιτικές ως την άρνηση της δικαιοσύνης για τους Παλαιστίνιους.
Αναλυτικά η συνέντευξη της Ρ. Δούρου στην Κυριακάτικη Kontra
Πιστεύετε ότι η πρόταση της Λούκας Κατσέλη για Πρόεδρο Δημοκρατίας από τον ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ μπορεί να ανοίξει το δρόμο για συνεργασίες στον προοδευτικό χώρο;
Απέναντι στη στενά κομματική επιλογή της κυβέρνησης, η πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ για τη Λούκα Κατσέλη στέλνει διπλό μήνυμα. Αναβάθμισης του θεσμού ειδικά σήμερα περίοδο διεθνούς αβεβαιότητας και ανασφάλειας αλλά και ενότητας του προοδευτικού χώρου. Το δημοκρατικό ήθος της, η ταύτιση του ονόματός της με την προστασία της πρώτης κατοικίας και του δημοσίου συμφέροντος και μάλιστα σε καιρούς δύσκολους καθώς και η διεθνής εμπειρία της, την καθιστούν ιδανική υποψηφιότητα με σαφές δημοκρατικό, κοινωνικό πρόσημο. Και αυτό είναι ένα δεδομένο που δεν μπορούν να αγνοήσουν οι προοδευτικές δυνάμεις.
Ο κατακερματισμένος χώρος της Κεντροαριστεράς μπορεί να συσπειρωθεί ώστε να υπάρξει κοινή κάθοδος στις εκλογές; Ποια θα μπορούσε να είναι η κοινή βάση της συνεργασίας;
Το αναγκαίο, ρεαλιστικό, αξιόπιστο προοδευτικό εναλλακτικό κυβερνητικό πρόγραμμα, επιβάλλει αφενός ενίσχυση του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ μετά από την κρίση που πέρασε και αφετέρου προγραμματικές συγκλίσεις. Προοδευτικές συγκλίσεις για την ανάταξη του τόπου, της κοινωνίας που βάλλεται συστηματικά εδώ και 6 χρόνια από τις κυβερνήσεις Μητσοτάκη. Ο λαός μας πρέπει να πάρει ξανά τις τύχες του στα χέρια του απέναντι στον εθνικό, κοινωνικό κίνδυνο διαρκείας που αποτελεί η διακυβέρνηση της Δεξιάς. Οι ανάγκες, οι πολίτες, μας δείχνουν τον δρόμο. Υπαγορεύουν τις συγκεκριμένες πολιτικές που χρειάζονται για να γυρίσει ο τόπος σελίδα, τις πολιτικές κατά της ακρίβειας και της αισχροκέρδειας, υπέρ της στήριξης του ΕΣΥ και της δημόσιας παιδείας, των δημόσιων υποδομών. Πολιτικές που μπορεί να εφαρμόσει μόνο μια προοδευτική κυβέρνηση με τη στήριξη της κοινωνικής πλειοψηφίας. Αυτόν τον αγώνα έδινε και δίνει με συνέπεια ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ.
Τυχόν συνεργασία θα μπορούσε να δημιουργήσει δυναμική νίκης στις εκλογές ή μήπως η Κεντροαριστερά έχει χάσει το τρένο της κυβερνητικής προοπτικής;
Δεν έχουμε δικαίωμα στο λάθος. Σήμερα, που μεγάλο κομμάτι των πολιτών απορρίπτει την πολιτική ανοίγοντας το δρόμο στην ακροδεξιά, η ευθύνη της προοδευτικής παράταξης είναι να αποδείξουμε ότι η πολιτική δεν το κλειστό παιχνίδι για τους λίγους και ισχυρούς του κ. Μητσοτάκη. Αλλά ότι μπορεί να αλλάξει τα πράγματα με λύσεις με κοινωνικό πρόσημο, με συγκεκριμένες προτάσεις, όπως κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ. Μόνο έτσι η προοδευτική δυναμική μπορεί να λειτουργήσει συσπειρωτικά και προωθητικά αλλάζοντας τα δεδομένα και δημιουργώντας τις προϋποθέσεις κυβερνητικής προοπτικής.
Τι μπορεί να υποκρύπτει η μυστική διπλωματία του Κυριάκου Μητσοτάκη στο θέμα των Ελληνοτουρκικών σχέσεων; Γιατί πιστεύετε ότι δεν ενημερώνει τα κόμματα της αντιπολίτευσης; Θέλει κάτι να κρύψει;
Τίποτε δεν είναι τυχαίο. Όπως ότι τα σοβαρά στην εξωτερική πολιτική και τα ελληνοτουρκικά τα μαθαίνουμε από χείλη τρίτων, εκτός Ελλάδας, είτε πρόκειται για τον Ιμπραήμ Καλίν τον Ιούλιο του 2020 για τη Συμφωνία του Βερολίνου είτε για τον εκπρόσωπο του τουρκικού ΥΠΕΞ Οντζού Κετσελί για συνομιλίες της υφυπουργού κας Παπαδοπούλου με τον Τούρκο ομόλογό της, τον Μάρτιο του 2024 για “θέματα Αιγαίου και μειονοτήτων”. Ή για την αδιαφάνεια στην αποστολή βαρέως οπλισμού που στέλνει η χώρα μας στην Ουκρανία αποδυναμώνοντας την άμυνα των νησιών μας. Πρόκειται για επικίνδυνη ΙΧ εξωτερική πολιτική σε ρήξη με πάγιες αρχές της διπλωματίας μας αλλά και με την ενεργητική, πολυδιάστατη πολιτική της κυβέρνησης Τσίπρα – Κοτζιά.
Ποια πολιτική οφείλει να ακολουθήσει η Ελλάδα για να αντιμετωπίσει την τουρκική απειλή μέσω του Τουρκοσυριακού μνημονίου;
Σήμερα η κυβέρνηση δεν διαθέτει συνεκτική εθνική στρατηγική. Περιορίζεται σε ρόλο παρατηρητή και σε επικοινωνιακά πυροτεχνήματα ενώ επιβάλλονται άμεσα συγκεκριμένες πρωτοβουλίες. Ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, που, σε αντίθεση με τη ΝΔ όταν ήταν Αξιωματική Αντιπολίτευση, δεν λαϊκίζει, δια στόματος του Προέδρου του, Σ. Φάμελλου, έχει προτείνει δύο διασκέψεις. Μία ευρωπαϊκή με τις χώρες της Ανατολικής Μεσογείου με συμμετοχή της Τουρκίας αν σεβαστεί τα κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας και της Κύπρου. Και άλλη μία στην Αθήνα για τον θρησκευτικό και πολιτιστικό πλουραλισμό και την ειρηνική συνύπαρξη στη Μέση Ανατολή, όπως είχε κάνει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ τον Οκτώβριο 2015. Σε περίπτωση δε υλοποίησης της παράνομης συμφωνίας ΑΟΖ Τουρκίας-Συρίας, η κυβέρνηση πρέπει να μην παραμείνει απαθής όπως έκανε στις περιπτώσεις του Ορουτς Ρέις και του τουρκολιβυκού συμφώνου. Αλλά να επιδιώξει, σε συντονισμό με την Κυπριακή Δημοκρατία, την ενεργοποίηση ευρωπαϊκών κυρώσεων, στο πλαίσιο που είχε εξασφαλίσει η κυβέρνησή μας με την Κύπρο τον Ιούνιο του 2019. Οφείλει επίσης να αναγνωρίσει τη νέα κυβέρνηση της Συρίας μόνο στην περίπτωση σεβασμού των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Κύπρου με ακύρωση της συμφωνίας.
Η τουρκική ανάμειξη στη Συρία υπάρχει κίνδυνος να προκαλέσει πόλεμο με τους Κούρδους και το Ισραήλ;
Η ανατροπή του αυταρχικού καθεστώτος Άσαντ έχει πυροδοτήσει συγκρούσεις στα σύνορα Τουρκίας-Συρίας και πλέον η ευρύτερη περιοχή συνιστά έναν σύνθετο γεωπολιτικό κόμβο. Ενώ παράλληλα έχει απελευθερώσει αντικρούομενες δυναμικές στη βάση των πολιτικών, ενεργειακών, συμφερόντων όλων των παικτών – τοπικών, περιφερειακών, παγκόσμιων, κρατικών και μη δρώντων. Το πεδίο της μικροκλίμακας της Μέσης Ανατολής καθορίζει τους παγκόσμιους συσχετισμούς δυνάμεων. Καμία ισορροπία δεν θεωρείται δεδομένη και καμία έκβαση δεν μπορεί να αποκλειστεί.
Είναι επικίνδυνη για την Ευρώπη και την Ελλάδα η εκλογή του Ντόναλντ Τραμπ; Εσείς τι φοβάστε περισσότερο;
Ήλθε πλέον η ώρα της αλήθειας για πραγματική στρατηγική αυτονομία της ΕΕ όπως διεκδικεί η Αριστερά εδώ και χρόνια. Η επιθετική, αποικιοκρατικής λογικής, πολιτική Τραμπ που αντιμετωπίζει ακόμη και παραδοσιακούς συμμάχους των ΗΠΑ ως χώρες – δορυφόρους, πρέπει να οδηγήσει την ηγεσία της ΕΕ σε αυτόνομη εξωτερική πολιτική και πολιτική άμυνας, στην υπηρεσία των συμφερόντων των λαών της ΕΕ. Σε ό,τι αφορά τη χώρα μας, επιβάλλεται πλέον ενεργητική και πολυδιάστατη εξωτερική πολιτική, όπως αυτή της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, για την προάσπιση των εθνικών συμφερόντων μας, την ανάδειξη της Ελλάδας ως πυλώνα ειρήνης και σταθερότητας. Όπως επιβάλλεται νέα στρατηγική στις ελληνοαμερικανικές σχέσεις στο πλαίσιο επιδίωξης μιας αμοιβαία επωφελούς σχέσης με την Ουάσινγκτον. Πρέπει η κυβέρνηση άμεσα να εγκαταλείψει το καταστροφικό δόγμα του “δεδομένου συμμάχου” που οδηγεί σε υποτέλεια και σε συνεργασία με την ΕΕ να απορρίψει κατηγορηματικά τις επικίνδυνες λογικές αλλαγής συνόρων και χρήσης βίας.
Ποιο πιστεύετε ότι θα είναι το δόγμα του νέου Προέδρου των ΗΠΑ στις διεθνείς σχέσεις;
Σύμφωνα με τον συγγραφέα κι έμπειρο δημοσιογράφο των NYT, Ντέιβιντ Σάνγκερ, το “πρώτα η Αμερική” του Τραμπ μεταφράζεται σήμερα σε “λιγότερο απομονωτισμό και περισσότερο επεκτατισμό” των ΗΠΑ. Στην κατεύθυνση αυτή εντάσσονται κι οι εξαγγελίες Τραμπ περί εξαγορών, προσαρτήσεων, χρήσης βίας, που καταδίκασε ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ καθώς υλοποίησή τους σημαίνει παραβίαση των αρχών του διεθνούς δικαίου, του καταστατικού Χάρτη του ΟΗΕ. Απέναντι στη διεθνή δυστοπία που διαγράφεται, η ευρωπαϊκή Αριστερά πρέπει άμεσα να επεξεργαστεί μια ολιστική, προοδευτική εξωτερική πολιτική για ειρήνη και ευημερία των λαών.
Κρύβουν κινδύνους και ποιους οι επιθέσεις του Ελον Μάσκ σε Ευρωπαίους ηγέτες και η ενίσχυση ακροδεξιών κομμάτων;
Αυτές οι παρεμβάσεις στα εσωτερικά άλλων χωρών για τη στήριξη ακροδεξιών κομμάτων, 80 χρόνια από την ήττα του ναζισμού, σηματοδοτούν μια επικίνδυνη οπισθοδρόμηση. Υπονομεύουν τη Δημοκρατία και το διεθνές δίκαιο, ενισχύουν τη ρητορική του μίσους, περιφρονούν κεκτημένα με αγώνες δικαιώματα και ελευθερίες, εκφράζουν αποικιοκρατική λογική σε βάρος λαών σε όλο τον πλανήτη. Το μήνυμα του σπουδαίου αντιφασίστα αντιστασιακού, του Γάλλου Στεφάν Εσέλ παραμένει 15 χρόνια μετά από την έκδοση του βιβλίου του, επίκαιρο. Να αγανακτήσουμε και να αντισταθούμε σε ό,τι κάνει τον 21ο αιώνα σκοτεινό και απάνθρωπο: από τον ρατσισμό, τις ανισότητες, τα οικονομικά συμφέροντα που διαμορφώνουν πολιτικές ως την άρνηση της δικαιοσύνης για τους Παλαιστίνιους.
