Η Ρ. Δούρου για την πρόταση δυσπιστίας
Η πρόταση δυσπιστίας στην κυβέρνηση Μητσοτάκη αφορά στη συγκάλυψη του εγκλήματος των Τεμπών και στην υπονόμευση του κράτους δικαίου από μια κυβέρνηση που λειτουργεί παράλληλα ως παράγοντας αποσταθεροποίησης, βλάπτοντας και τα εθνικά συμφέροντα της πατρίδας μας. Μια κυβέρνηση, χωρίς εθνική στρατηγική, που αντιμετωπίζει τα εθνικά θέματα ως παιχνίδια προσέλκυσης ψήφων και πεδία εσωκομματικών ισορροπιών.
Μια κυβέρνηση που έχει εγκλωβίσει τη χώρα στην εξωτερική πολιτική του “δεδομένου και προβλέψιμου συμμάχου”, και του “προκεχωρημένου φυλακίου της Δύσης”. Την ΙΧ εξωτερική πολιτική της αδράνειας και της παθητικότητας που έβαλε τέλος στην ενεργητική, πολυδιάστατη διπλωματία της κυβέρνησης Τσίπρα – Κοτζιά, στην πολυμερή διπλωματία και στα σχήματα συνεργασιών από τα Βαλκάνια ως τη Μέση Ανατολή, όταν η Αθήνα λειτουργούσε όπως έκανε παραδοσιακά, ως γέφυρα και συνομιλητής όλων. Ως παράγοντας ειρήνης, σταθερότητας και συνεργασίας. Με χαρακτηριστικό παράδειγμα την εμβληματική Συμφωνία των Πρεσπών. Αυτήν ακριβώς που η νυν κυβέρνηση, τότε ως Αξιωματική Αντιπολίτευση λοιδόρησε, μαζί με την ΧΑ, εκτοξεύοντας λάσπη και ψεύδη. Και την οποία Συμφωνία ως κυβέρνηση εγκατέλειψε προς όφελος των εσωκομματικών της ισορροπιών και μιας μικροπολιτικής επικοινωνίας. Επιλέγοντας να μην φέρει τα Μνημόνια προς κύρωση, να μην συγκαλέσει ποτέ το Ανώτατο Συμβούλιο Συνεργασίας που θα οδηγούσε στη συνομολόγηση δεκάδων νέων συμφωνιών και θα ενίσχυε την επιρροή της χώρας μας.
Η έλλειψη εθνικής στρατηγικής χαρακτηρίζει συνολικά την εξωτερική πολιτική αυτής της κυβέρνησης που είναι απούσα από τις εξελίξεις παρότι κατέχει σήμερα τη θέση του Μη Μόνιμου Μέλους στο ΣΑ του ΟΗΕ. Μιας κυβέρνησης που έχει περιθωριοποιήσει τη χώρα σε διεθνές κι ευρωπαϊκό επίπεδο. Ενδεικτικό το γεγονός ότι δεν κλήθηκε η Ελλάδα στις πρόσφατες διαδοχικές συναντήσεις σε Παρίσι και Λονδίνο για το ουκρανικό, ενώ αντιθέτως στη συνάντηση στη βρετανική πρωτεύουσα μετείχε ο Τούρκος ΥΠΕΞ Χακάν Φιντάν.
Στο όνομα των “ήρεμων νερών” στο Αιγαίο η κυβέρνηση έχει καταστήσει τη χώρα μας ευάλωτη έναντι της Τουρκίας, η οποία στο πλαίσιο του αναθεωρητικού αφηγήματος της “Γαλάζιας Πατρίδας”, αμφισβητεί συστηματικά την κυριαρχία και τα κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας. Και παράλληλα απέναντι στις τουρκικές προκλήσεις, επιλέγει να αποδυναμώσει την άμυνα των νησιών μας στο Ανατολικό Αιγαίο με την αποστολή βαρέως οπλισμού στην Ουκρανία λειτουργώντας ως καλός μαθητής του ΝΑΤΟ, αποφεύγοντας την ανάληψη ειρηνευτικών πρωτοβουλιών κι εκθέτοντας τη χώρα σε σοβαρούς διπλωματικούς και αμυντικούς κινδύνους σε μια κρίσιμη διεθνή συγκυρία.
